Zawarta w art. 280 par. 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./ możliwość żądania od zgłaszającego skargę o wznowienie postępowania uprawdopodobnienia okoliczności stwierdzających zachowanie terminu odnosi się do okoliczności, co do których sąd uzna, iż są niewystarczająco uprawdopodobnione w skardze, nie odnosi się jednakże

Art. 61 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270/ należy stosować tylko do postępowania przed sądem I instancji i nie obejmuje on swoją regulacją wstrzymania wykonania decyzji po wydaniu wyroku, czy - tym bardziej - wstrzymania wykonania wyroku.

Brak wyjaśnienia w decyzji organu podatkowego na jakiej podstawie przyjął on w odniesieniu do par. 50 ust 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 1999 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 109 poz. 1245 ze zm./, iż dane faktury zostały uwzględnione przez ich wystawcę w deklaracji dla podatku od towarów i usług

Zadaniem przepisów przejściowych jest regulowanie wpływu nowej ustawy na stosunki powstałe pod działaniem ustawy dotychczasowej. W związku z tym w przepisach przejściowych należy odnieść się do wszelkich aspektów międzyczasowych, nie tylko proceduralnych, ale także o materialnoprawnym charakterze.

Skarga kasacyjna nie jest środkiem odwoławczym, służącym do ponownego dokonywania oceny zgodności z prawem aktów wydanych w postępowaniu administracyjnym. Stanowi ona sformalizowany środek odwoławczy skierowany przeciwko orzeczeniu sądu administracyjnego. Dlatego podnoszone w niej zarzuty muszą dotyczyć tego orzeczenia, a takich prawidłowo sformułowanych zarzutów w rozpatrywanej sprawie nie postawiono

Brak odniesienia się przez sąd administracyjny w uzasadnieniu wyroku do podniesionego zarzutu naruszenia przez organy podatkowe zasady trwałości decyzji administracyjnej wyrażonej w art. 128 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./, sprawia, że uzasadnienie wyroku nie zawiera istotnych ustaleń oraz stanowiska Sądu co do podnoszonych zarzutów, a tym samym

Wnosząc skargę na decyzję o odmowie stwierdzenia nieważności decyzji można skutecznie żądać wstrzymania wykonania decyzji, której stwierdzenia nieważności odmówiono.

Postanowienia wstrzymujące wykonanie zaskarżonej decyzji mają charakter incydentalny. Nierespektowanie ich aczkolwiek naganne, nie może być jednakże utożsamiane z brakiem "wymaganego pozwolenia na budowę", o którym mowa w art. 48 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane /Dz.U. 2000 nr 106 poz. 1126 ze zm./, powodującym konieczność orzeczenia rozbiórki w trybie ww. przepisu.

Art. 3 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ nie miał zastosowania do czynności polegającej na rozporządzeniu rzeczą ruchomą przez osobę nieuprawnioną, jeżeli nabywca w momencie powstania obowiązku podatkowego działał w dobrej wierze.

Brak wskazania przepisu np. Ordynacji podatkowej, którego naruszenia przez organy podatkowe Sąd I instancji niesłusznie nie stwierdził, uniemożliwia NSA odniesienie się do tego zarzutu, gdyż Sąd ten nie ma prawa dokonywać wykładni zarzutów skargi kasacyjnej, które powinny być sprecyzowanie jasno i jednoznacznie. Art. 324 § 1 Ordynacji podatkowej obejmuje obowiązek stosowania zarówno przepisów procesowych

Na etapie postępowania w sprawie ustalenia warunków zabudowy i zagospodarowania terenu linie rozgraniczające teren inwestycji powinny być wyznaczone w odpowiedniej skali, bo to już na tym etapie pozwala na stwierdzenie, czy planowana inwestycja nie będzie zagrażała interesom osób trzecich.

Jeżeli skarżący został uznany za stronę postępowania w sprawie o pozwolenie na budowę tylko dla jednego z fragmentów układu drogowego /przebudowa ulicy/ to niedopuszczenie go do udziału we wszystkich postępowaniach dotyczących realizacji tej inwestycji stanowi ograniczenie zdolności występowania przed sądem administracyjnym jako strona. Zdolność sądowa /art. 25 par. 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002

1. Określenie sposobu reprezentacji osoby prawnej nie musi pokrywać się z umocowaniem do działania w imieniu osoby prawnej. 2. Stosownie do przepisu art. 6 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./, sąd powinien udzielać stronom występującym bez adwokata lub radcy prawnego potrzebnych wskazówek i pouczeń. Dlatego też w razie

Jednostronne świadczenie spółki na rzecz jej udziałowca to takie, któremu nie odpowiada wzajemne świadczenie udziałowca na rzecz spółki zrealizowane także w ramach nieważnej umowy o pracę. Nienależność świadczenia nie oznacza, że spełnia ono równocześnie przesłankę jednostronności świadczenia.