Skoro Naczelny Sąd Administracyjny jest właściwy do wyznaczenia innego sądu do rozpoznania wniosku o wyłączenie sędziego, to tym samym jest właściwy do wyznaczenia innego wojewódzkiego sądu administracyjnego do rozpoznania sprawy, jeżeli na skutek wyłączenia wszystkich sędziów sądu właściwego do rozpoznania sprawy, sąd ten nie może rozpoznać sprawy. Nie jest bowiem możliwy do zaakceptowania pogląd

Oświadczenie strony skarżącej o cofnięciu skargi nie może budzić wątpliwości co do swej treści i winno być ono skierowane do Sądu, aby możliwe było dokonanie oceny tegoż oświadczenia pod kątem jego skuteczności procesowej, a więc czy zawarte w przepisie art. 60 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./ dyspozycje zostały

Istotą podrobienia dokumentu jest stworzenie pozoru, że pochodzi on od określonego wystawcy. W sprawie niniejszej żadna ze stron umowy nie stworzyła takiego pozoru co do osoby zbywcy i nabywcy samochodu. Sprzedający i kupujący podpisali umowę osobiście - a fakt, że czynili to w różnym czasie, pozostaje bez znaczenia dla możliwości ustalenia odpowiedzialności na podstawie art. 270 § 1 k.k. Uzupełnienie

Brak sprzeciwu oskarżonego jest formalnym warunkiem wydania orzeczenia o warunkowym umorzeniu postępowania karnego na posiedzeniu wyznaczonym w tym celu na podstawie art. 339 § 2 k.p.k. Sąd, nie dysponując danymi pozwalającymi przyjąć, że oskarżony nie sprzeciwia się warunkowemu umorzeniu, nie może orzec o warunkowym umorzeniu, jeśli stanowisko oskarżonego nie zostało wyrażone przed wydaniem orzeczenia

Zaniechanie przez oskarżonego płacenia przewidzianych umową licencyjną składek nie może być uznane za wyczerpujące znamiona przestępstwa z art. 116 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. W uchwale Sądu Najwyższego z dnia 21 października 2003 r. I KZP 18/03(OSNKW 2003, z. 11 - 12, poz. 93) stwierdzono, że użyte w art. 116 powołanej ustawy określenie „wbrew warunkom

W ramach restrukturyzacji zakładu pracy nie jest wykluczone dokonanie zmiany polegającej na zastąpieniu umowy o pracę przez umowę cywilnoprawną, jeśli jest to uzasadnione rodzajem pracy.

Nadmierne podwyższenie wynagrodzenia pracownika może być w zakresie prawa ubezpieczeń społecznych ocenione jako dokonane z zamiarem nadużycia prawa do świadczeń.

Wdowa pozostająca w chwili śmierci męża we wspólności majątkowej małżeńskiej ma prawo do renty rodzinnej nawet wtedy, gdy nie miała ustalonego prawa do alimentów z jego strony, skoro miała zagwarantowaną prawnie możliwość korzystania z dochodów męża za jego życia.

Cel zawarcia umowy o pracę w postaci uzyskania świadczeń z ubezpieczenia społecznego nie jest sprzeczny z ustawą (art. 58 § 1 k.c).

Umowę o pracę uważa się za zawartą dla pozoru (art. 83 § 1 k.c), jeżeli przy składaniu oświadczeń woli obie strony mają świadomość, że osoba określona w umowie o pracę jako pracownik nie będzie świadczyć pracy, a osoba wskazana jako pracodawca nie będzie korzystać z jej pracy.

Komornik nie jest uprawniony do obciążenia wierzyciela opłatą egzekucyjną od wyegzekwowanej części świadczenia pieniężnego w razie umorzenia postępowania egzekucyjnego na wniosek dłużnika na podstawie art. 825 pkt 2 k.p.c.

Orzeczenie Trybunału Konstytucyjnego z dnia 25 czerwca 2002 r. /K 45/01/ w sprawie przepisów ustawy, która z dniem 1 stycznia 2000 r. uchyliła przywileje podatkowe zakładów pracy chronionej ma charakter orzeczenia stwierdzającego niekonstytucyjność tych przepisów.

1. Skoro organy podatkowe nie zakwestionowały istnienia ustawowych kryteriów kwalifikacji kosztów uzyskania przychodów odpowiadających generalnej formule, iż wydatek musi być poniesiony w celu uzyskania przychodów oraz nie może znajdować się w grupie wydatków, które wyraźnie zostały wyłączone z kosztów uzyskania przychodów to wydatki takie stanowią koszty uzyskania przychodu. 2. Dla ustalenia momentu

Jeżeli skarga na przewlekłość postępowania dotyczy sprawy, w której skarżący został na mocy postanowienia Sądu zwolniony od kosztów sądowych w całości /art. 245 par. 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r., Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz.U. nr 153 poz. 1270/ to skarga ta jest wolna od opłaty stałej, o której mowa w art. 17 ust. 1 ustawy z dnia 17 czerwca 2004 r. o skardze na naruszenie