W świetle ustawy z 29.06.1995 r. o zmianie ustawy o podatku od spadków i darowizn (Dz. U. Nr 85, poz. 428) organy podatkowe - ustalając wysokość zobowiązania w podatku od spadków i darowizn - prawidłowo zastosowały art. 9 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn, przyjmując kwotę wolną od podatku istniejącą w dniu powstania obowiązku podatkowego, nie zaś w dniu wymiaru podatku. Podatnik

W świetle ustawy z 29.06.1995 r. o zmianie ustawy o podatku od spadków i darowizn (Dz. U. Nr 85, poz. 428) organy podatkowe - ustalając wysokość zobowiązania w podatku od spadków i darowizn - prawidłowo zastosowały art. 9 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn, przyjmując kwotę wolną od podatku istniejącą w dniu powstania obowiązku podatkowego, nie zaś w dniu wymiaru podatku. Podatnik

Przez wydatki, o których mowa w art. 16 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /t.j. Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm./, należy rozumieć wydatki podatnika bezpośrednio związane z nabyciem akcji, a więc w szczególności ich cenę, opłaty notarialne, prowizje biura maklerskiego. Do wydatków tych nie mogą być zaliczone odsetki od kredytu zaciągniętego przez podatnika

W świetle brzmienia art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 2000 nr 14 poz. 176 ze zm./ źródłem powstania prawa do odszkodowania, które powodowało ustawowe zwolnienie go od podatku dochodowego od osób fizycznych jest przepis ustawowy a nie czynność prawna, w szczególności zaś umowa.

W świetle ustawy z dnia 29 czerwca 1995 r. o zmianie ustawy o podatku od spadków i darowizn /Dz.U. nr 85 poz. 428/ organy podatkowe - ustalając wysokość zobowiązania w podatku od spadków i darowizn - prawidłowo zastosowały art. 9 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn /Dz.U. 1997 nr 16 poz. 89 ze zm./, przyjmując kwotę wolną od podatku istniejącą w dniu powstania

1. Zbieg przesłanek umorzenia postępowania, określonego w art. 88 pkt 4 ustawy z dnia 26 maja 1982 r. - Prawo o adwokaturze (Dz. U. 2002 r., Nr 123, poz.1058) oraz z art. 17 § 1 pkt 1 i 2 k.p.k. w zw. z § 1 ust. 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 23 lipca 1998 r. w sprawie postępowania dyscyplinarnego w stosunku do adwokatów i aplikantów adwokackich (Dz. U. Nr 99, poz. 635), zachodzi

Nie ma przeszkód w ubieganiu się o stwierdzenie nieważności decyzji o przydziale lokalu wydanej na podstawie dekretu z dnia 21 grudnia 1945 r. o publicznej gospodarce lokalami /Dz.U. R.P. 1946 nr 4 poz. 27/, jednakże dla uwzględnienia żądania strony konieczne jest ustalenie, iż zachodzi przesłanka określona w art. 156 par. 1 Kpa. Decyzja o przydziale lokalu, wydana ok. 50 lat temu we wskazanym stanie

W przeciwieństwie do postępowania prowadzonego na podstawie Kodeksu postępowania administracyjnego, w którym stroną może być każdy, czyjego interesu prawnego lub uprawnienia dotyczy postępowanie, stroną w postępowaniu toczącym się na podstawie art. 101 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym /t.j. Dz.U. 2001 nr 142 poz. 1591 ze zm./ może być jedynie podmiot, którego interes prawny lub uprawnienie

1. Do ustalenia jednorazowej opłaty z tytułu wzrostu wartości nieruchomości, o której mowa w art. 36 ust. 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym /Dz.U. 1999 nr 15 poz. 139 ze zm./, nie mają zastosowania przepisy ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./. 2. Wszczęcie postępowania o ustalenie ww. opłaty może nastąpić w terminie 5

Skarga kasacyjna wnoszona przez adwokata lub radcę prawnego nie może być odrzucona na podstawie art. 221 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./ z tego tylko powodu, że opłata stała od skargi została uiszczona na rachunek bankowy Naczelnego Sądu Administracyjnego.

1. Użyte w art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 8 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej /Dz.U. nr 112 poz. 1198/, określenie "z powołaniem się" ma takie znaczenie, iż wystarczy, że podmiot dysponujący taką informacją powoła się na wymieniony w tym przepisie przedmiot ochrony, aby wyłączyć możliwość kontroli przez sąd administracyjny. 2. Sąd administracyjny nie może kontrolować w takim przypadku