Nie można w skardze kasacyjnej skutecznie stawiać zarzutu nietrafnego zastosowania prawa materialnego, gdy z jej uzasadnienia wynika, że wadliwie zostały ustalone okoliczności stanu faktycznego, bez wskazania przy tym, jakie normy postępowania naruszył sąd pierwszej instancji w procesie kontroli legalności zaskarżonych decyzji /art. 174 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed

Uiszczenie przez stronę zaległości podatkowej wraz z odsetkami w wyniku wydania decyzji określającej jej wysokość nie dawało podstaw organowi podatkowemu do umorzenia postępowania w sprawie umorzenia zapłaconych odsetek wszczętego wnioskiem strony i złożonym w trybie art. 67 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./, jako bezprzedmiotowego na podstawie art

1. Do orzeczenia o odpowiedzialności członka zarządu spółki z o.o. organ podatkowy obowiązany jest wykazać jedynie okoliczność pełnienia obowiązków członka zarządu w czasie powstania zobowiązania podatkowego, które przerodziło się w dochodzoną zaległość podatkową spółki oraz bezskuteczność egzekucji przeciwko spółce; ciężar wykazania którejkolwiek okoliczności uwalniającej od odpowiedzialności spoczywa

1. W postępowaniu wieczystoksięgowym wystarczającą podstawą wpisu na rzecz Skarbu Państwa prawa własności nieruchomości ziemskiej, wymienionej w art. 2 ust. 1 lit. e dekretu z 1944 r. o przeprowadzeniu reformy rolnej, stanowi właściwie zaświadczenie odpowiedniego organu administracji publicznej, stwierdzające, że nieruchomość ta przeszła na własność Skarbu Państwa na cele reformy rolnej. Stanowisko

Pracodawcy, zatrudniającemu pracownika w warunkach szkodliwych lub uciążliwych dla zdrowia, nie można - wyłącznie na tej podstawie - przypisać bezprawności zachowania.

Art. 233 w zw. z art. 227 Kodeksu postępowania cywilnego mają zastosowanie w postępowaniu sądowoadministracyjnym jedynie w części, w której ich postanowienia doprecyzowują regulacje art. 180 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm. dotyczące pojęcia i rodzajów dowodów/ i art. 191 tej ustawy /dotyczące zasady swobodnej oceny dowodów/.

Art. 190 ust. 1 Konstytucji określa jako zasadę wejścia w życie orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego dzień jego ogłoszenia. Dopuszcza jednak określenie przez Trybunał Konstytucyjny innego terminu utraty mocy obowiązującej aktu normatywnego. Skoro istnieje taka regulacja zawarta w Konstytucji, nie można podzielić twierdzeń skargi kasacyjnej uzasadniających podstawę kasacji o tolerowaniu "oczywistego

Brak skutecznego zarzutu podważającego ocenę legalności w sprawie ustalenia stanu faktycznego wyklucza możliwość oceny zarzutów naruszenia prawa materialnego.

Uzasadnienie zaskarżonego wyroku zawiera ustosunkowanie się w zasadzie do wszystkich zarzutów przytoczonych w skardze. Okoliczność ta nie stanowi jednak wystarczającej przesłanki pozwalającej na oddalenie skargi kasacyjnej na tej podstawie, skoro według obowiązującego w dacie wydania zaskarżonego wyroku art. 51 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368