Mianowanie pracownika samorządowego jest czynnością prawną z zakresu prawa pracy, do której nie mają zastosowania przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego.
1. Sąd oddala odwołanie od decyzji organu rentowego, uznając, że nie wystąpiły wskazane w niej podstawy odmowy przyznania prawa do świadczenia w wyniku jego ponownego ustalenia (art. 114 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, jednolity tekst: Dz.U. z 2004 r. Nr 39, poz. 353 ze zm.), jeżeli w postępowaniu sądowym zostały ujawnione inne okoliczności
Sąd drugiej instancji nie powinien pomijać nowych faktów i dowodów zgłoszonych w apelacji, jeżeli o potrzebie ich powołania strona dowiedziała się z uzasadnienia zaskarżonego wyroku (art. 381 k.p.c).
Złożenie ponownego wniosku o świadczenie rentowe może nastąpić w sposób dorozumiany, w szczególności przez podtrzymywanie wcześniejszego żądania po zmianie stanu prawnego.
Jeżeli administracyjny organ odwoławczy utrzymał w mocy decyzję organu pierwszej instancji stwierdzającą nieważność określonej decyzji z powodu naruszenia art. 156 § 1 k.p.a., albo stwierdzającą w myśl art. 158 § 2 k.p.a., że została ona wydana z naruszeniem przepisu art. 156 § 2 k.p.a., to decyzję o odszkodowaniu, o której stanowi art. 160 k.p.a. wydaje organ odwoławczy.
O nieuzasadnionej zwłoce postępowania można mówić wówczas, jeżeli postępowanie w sprawie trwa dłużej niż to konieczne, uwzględniając ocenę terminowości i prawidłowości czynności sądowych, ale także zachowań stron, a w szczególności strony, która zarzuciła przewlekłość postępowania.
Informacja z Zakładu Ubezpieczeń Społecznych o pobieraniu przez taksówkarza renty stanowi podstawę do skierowania taksówkarza na dodatkowe badania w celu sprawdzenia, czy stan zdrowia taksówkarza-rencisty nie wpływa negatywnie na wykonywanie przez niego zawodu.
Przyjęcie przez organy podatkowe, że wskazana przez skarżącą przyczyna ustanowienia renty na rzecz swojej bratanicy /umożliwienie jej ukończenia studiów w sytuacji, gdy skarżąca jest dobrze sytuowaną samotną osobą, a rodzina bratanicy znajduje się w zdecydowanie gorszej sytuacji/ byłaby uzasadniona, gdyby uprawniona znajdowała się w niedostatku i mogła w związku z tym ubiegać się o świadczenia z pomocy
Naczelny Sąd Administracyjny, w związku z treścią art. 183 par. 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270/, nie jest zobowiązany ani uprawniony do rozszerzania lub uzupełniania powołanych przez wnoszącego skargę kasacyjną podstaw kasacyjnych.
Jeżeli skarżący nie wystąpił z wnioskiem o przywrócenie terminu do uzupełnienia braków formalnych skargi, wskazanie w skardze kasacyjnej, jako jej podstawy, zarzutu naruszenia art. 86 par. 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./ dotyczącego możliwości przywrócenia uchybionego terminu na wniosek strony, jest nieuzasadnione
Fakt uchylenia decyzji organu odwoławczego przez sąd jest bez znaczenia dla wyłączenia obowiązku obliczenia odsetek za zwloką za okres który upłynął w związku z zaskarżeniem decyzji odwoławczej oraz postępowaniem sądowym, po terminie o którym mowa w art. 139 par. 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./. Odmienna interpretacja przepisu art. 54 par. 1
Informacja z Zakładu Ubezpieczeń Społecznych o pobieraniu przez taksówkarza renty stanowi podstawę do skierowania taksówkarza na dodatkowe badania w celu sprawdzenia, czy stan zdrowia taksówkarza-rencisty nie wpływa negatywnie na wykonywanie przez niego zawodu.