„Okoliczności utrudniające obronę” w rozumieniu art. 79 § 2 k.p.k., należy wiązać przede wszystkim z właściwościami osobistymi oskarżonego, które co prawda nie uniemożliwiają, ale w znaczący sposób utrudniają realizację prawa do obrony materialnej bezpośrednio przez samego oskarżonego. Fakt, że sprawa jest skomplikowana pod względem faktycznym lub nawet pod względem prawnym, sam przez się nie może

Uchwała o odwołaniu członka zarządu spółki podjęta z naruszeniem prawa nie jest nieważna z mocy prawa i wywołuje skutek w postaci pozbawienia członka zarządu przymiotu osoby będącej piastunem organu osoby prawnej, dopóki nie zostanie unieważniona konstytutywnym orzeczeniem sądu gospodarczego. Sąd pracy nie jest uprawniony do oceny legalności niezaskarżonej uchwały zgromadzenia wspólników o odwołaniu

Dwuletnia kadencja rady pracowniczej przedsiębiorstwa państwowego, która upływałaby po złożeniu przez dyrektora i radę pracowniczą wniosku o prywatyzację bezpośrednią, ulega przedłużeniu do dnia wydania przez organ założycielski zarządzenia o prywatyzacji bezpośredniej.

System zadaniowego czasu pracy nie podlega ocenie w świetle zasady uprzywilejowania pracownika (art. 18 k.p.).

Odprawa emerytalna (art. 921 k.p.) oraz nagroda jubileuszowa (art. 773 § 3 pkt 3 k.p.) podlegają ochronie przed potrąceniami (art. 87 k.p.) jak wynagrodzenie za pracę.

Przedmiot sporu kompetencyjnego, czy sporu o właściwość powinien być na tyle precyzyjnie sformułowany, aby można było określić sprawę, która ma być rozpoznana. Wtedy tylko istnieje możliwość wskazania przez Naczelny Sąd Administracyjny, na podstawie art. 15 par. 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270/, właściwego organu.

W ramach współdziałania organów administracji przy załatwianiu sprawy, w razie zajęcia stanowiska przez organ współdziałający w formie postanowienia w trybie art. 106 par. 5 Kpa, właściwym organem do rozpoznania zażalenia na to postanowienie jest organ wyższego stopnia w stosunku do organu, który wydał to postanowienie, a nie organ wyższego stopnia w stosunku do organu, który jest właściwy do wydania

Jeżeli w dacie orzekania przez Naczelny Sąd Administracyjny nie ma sporu kompetencyjnego, choć zostało wszczęte postępowanie o rozstrzygnięcie takiego sporu, gdyż spór istniał, postępowanie na podstawie art. 161 par. 1 pkt 3 w związku z art. 15 par. 2 z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270/ podlega umorzeniu. Stało się bowiem bezprzedmiotowe

Stosownie do art. 35 par. 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270/ pełnomocnikiem strony w postępowaniu przed sądem administracyjnym "(...) może być adwokat lub radca prawny (...) a także inne osoby, jeżeli przewidują to przepisy szczególne". Do nich należy art. 41 ust. 2 ustawy z dnia 5 lipca 1996 r. o doradztwie podatkowym

Jeżeli w dacie orzekania przed Naczelnym Sądem Administracyjnym nie ma sporu kompetencyjnego, choć zostało wszczęte postępowanie na podstawie art. 161 par. 1 pkt 3 w związku z art. 15 par. 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270/ podlega umorzeniu. Stało się bowiem bezprzedmiotowe.

1. Spór między samorządowym kolegium odwoławczym a ministrem jest sporem kompetencyjnym w rozumieniu art. 22 par. 2 Kpa, a nie sporem o właściwość, o którym mowa w art. 22 par. 1 pkt 9 Kpa. 2. W sprawach dotyczących nieruchomości będących własnością gminy samorządowe kolegium odwoławcze stało się organem wyższego stopnia w stosunku do terenowych organów administracji państwowej, które wydały decyzję

Określenie "miejsce osiedlenia osoby opuszczającej placówkę", użyte w art. 33 ust. 9 ustawy o pomocy społecznej nie może być rozumiane, że chodzi tu o miejsce zamieszkania lub pobytu osoby uprawnionej do pomocy bezpośrednio po opuszczeniu placówki. Miejscem osiedlenia się osoby uprawnionej do pomocy w myśl tego przepisu jest miejscowość, w której osoba uprawniona zamierza zamieszkać na stałe

Trafność zarzutu naruszenia art. 417 k.c. przesądza o skuteczności kasacji. Nie ma zatem potrzeby szczegółowego ustosunkowywania się do pozostałych zarzutów skarżącego. Wystarczy stwierdzić, że nie można podzielić zarzutu, iż zaskarżony wyrok zapadł z naruszeniem art. 3581 k.c. Trafne jest bowiem stanowisko Sądu, że suma poręczenia nie podlega waloryzacji sądowej, ponieważ podstawą jej pobrania, jak

Jeżeli uprawniony do zachowku, dziedziczący z ustawy wespół z innymi osobami, nie otrzymał należnego mu zachowku, ma przeciwko współspadkobiercom roszczenia o zapłatę sumy pieniężnej potrzebnej do pokrycia zachowku albo do jego uzupełnienia.

Kasacja nie przysługuje od postanowienia sądu drugiej instancji o oddaleniu zarzutów w przedmiocie braku jurysdykcji krajowej, wydanego w uwzględnieniu zażalenia na postanowienie o odrzuceniu pozwu.