Niestawiennictwo oskarżonego na rozprawę bez usprawiedliwienia -w rozumieniu art. 376 § 2 k.p.k. - oznacza iż w dacie tej rozprawy nie zaistniały określone przepisem art. 117 § 2 k.p.k. przesłanki uzasadniające to niestawiennictwo. Dokończenie wówczas rozprawy pod nieobecność oskarżonego nie stanowi uchybienia wskazanego w art. 439 § 1 pkt 7 k.p.k. chyba, że fakt późniejszego ujawnienia okoliczności

Pełnienie funkcji publicznej w rozumieniu art. 228 § 1 k.k. obejmuje tylko takie czynności wykonywane przez prezesa zarządu spółdzielni mieszkaniowej na podstawie art. 55 § 1 ustawy z dnia 16 września 1982 r.-Prawo spółdzielcze (tekst jedn.: Dz. U. z 1995 r. Nr 54, poz. 288 ze zm.), które wiążą się z dysponowaniem środkami publicznymi.

Przewidziany w art. 39 k.p. zakaz wypowiedzenia umowy o pracę obejmuje również pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze, którym brakuje nie więcej niż 2 lata do osiągnięcia ustawowo obniżonego wieku emerytalnego, jeżeli dalszy okres zatrudnienia umożliwia im uzyskanie prawa do emerytury z osiągnięciem niższego wieku emerytalnego.

Ważna jest umowa o pracę zawarta z zagranicznym sportowcem zawodowym, w której uzgodniono, że polski klub sportowy jako pracodawca wyręczy go w wypełnieniu administracyjnych wymagań niezbędnych do wykonywania legalnego zatrudnienia w Polsce.

Istota wyroku uchylającego, kreującego po stronie organu obowiązek wydania decyzji, jest taka sama jak wyroku uwzględniającego skargę na bezczynność, zobowiązującego organ do wydania decyzji.

Brak jest podstaw do wniosku, że na tle kodeksu postępowania cywilnego ustawodawca zakładał dalej idące gwarancje ustrzeżenia strony przed ryzykiem niewłaściwego wyboru osoby pełnomocnika, niż ma to miejsce w Kpa. Oznacza to, że ocena, czy zachodzą przesłanki zastosowania art. 58 Kpa musi się odbywać z odwołaniem do okoliczności konkretnego wypadku, a standard oceny musi uwzględniać fakt zwiększonego

Stosunków pomiędzy wspólnikami spółki z ograniczoną odpowiedzialnością określonych umową spółki oraz przepisami prawa regulującymi ustrój i działanie takich podmiotów nie można utożsamiać ze stosunkami łączącymi je jako niezależne przedsiębiorstwa działające w sferze gospodarczej.

Jedynie sprawy wymienione w art. 255 ustawy z dnia 30 czerwca 2000 r. - Prawo własności przemysłowej /Dz.U. 2001 nr 49 poz. 508/, które przed dniem wejścia w życie tej ustawy nie zostały zakończone ostateczną decyzją byłej Komisji Odwoławczej przy Urzędzie Patentowym, podlegają przekazaniu do Naczelnego Sądu Administracyjnego. Natomiast w odniesieniu do spraw, które przed dniem wejścia w życie Prawa

1. Przepis art. 495 § 1 k.c. nie ma zastosowania do umowy o zakazie konkurencji uregulowanej w art. 1012 k.p. i nie może stanowić podstawy prawnej zwolnienia się pracodawcy z obowiązku wypłaty byłemu pracownikowi odszkodowania także wtedy, gdy ustały przyczyny uzasadniające taki zakaz. 2. Przepisyustawy z dnia 23 grudnia 1988 r. o działalności gospodarczej (Dz.U. Nr 41, poz. 324 ze zm.), wprowadzające

Okoliczności dotyczące braku możliwości wejścia do lokalu zajętego przez najemcę nie mogą uzasadniać odstąpienia przez organ nadzoru budowlanego od nałożenia na właściciela nieruchomości obowiązku usunięcia złego stanu technicznego budynku /art. 66 pkt 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane - Dz.U. 2000 nr 106 poz. 1126 ze zm./.

Niedopuszczalna jest droga sądowa dochodzenia roszczenia o wydanie przez pracodawcę informacji podatkowej o uzyskanych ze stosunku pracy dochodach i zaliczkach pobranych na podatek dochodowy.

W celu zniweczenia przymiotu nowości wystarcza stworzenie możliwości zaznajomienia się z wynalazkiem /wzorem użytkowym/ w taki sposób, aby przeciętny specjalista mógł na tej podstawie stosować wynalazek /wzór użytkowy/ i jest kwestią całkowicie obojętną, czy i jak szerokie grono osób rzeczywiście zaznajomiło się z tą informacją lub jak szerokiemu gronu osób możliwość taką stworzono.

Art. 144 Kc nakazuje właścicielowi, przy wykonywaniu swego prawa własności, zgodnie z normą art. 140 Kc, a więc w granicach wyznaczonych przez ustawy i zasady współżycia społecznego, powstrzymywać się od działań, które by zakłócały korzystanie z sąsiednich nieruchomości ponad przeciętną miarę. Ten przepis koresponduje z art. 5 ust. 2 pkt 2, 3 i 4 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 7 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym /t.j. Dz.U. 1999 nr 15 poz. 139 ze zm./ w planie miejscowym ustala się warunki i zasady podziału terenu na działki budowlane. Wymieniony przepis daje gminie wyłącznie prawo do ustalania warunków i zasad podziału terenu objętego planem na działki budowlane, nie daje natomiast podstawy wprowadzania zakazu podziału

Osoba, która nie biorąc udziału w postępowaniu administracyjnym uważa jednak, że ma interes prawny w tym postępowaniu zachowuje termin do wniesienia odwołania, gdy wniesie je w terminie, w jakim mogła je wnieść strona, której jako ostatniej doręczono decyzję /postanowienie czy inny akt/.

Zamiana drzwi na okno, bez zmiany otworu, w którym zamontowane są te urządzenia, jest czynnością nie podlegającą reglamentacji ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo Budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./.