Dla wykazywania złej wiary uprawnionego z rejestracji znaku towarowego, w rozumieniu art. 31 ustawy z dnia 31 stycznia 1985 r. o znakach towarowych /Dz.U. nr 5 poz. 17 ze zm./ nie wystarcza wywodzenie, że tym sposobem zmierzał on do ograniczenia konkurentom dostępu do rynku, tym bardziej gdy znak towarowy stanowił tytuł prasowy.

Skoro ustawodawca w art. 14a ust. 7 pkt 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ uznał za konieczne wprowadzenie elementu podmiotowego, zatem należało uznać, że świadomie dopuścił do rozróżnienia pozycji podatkowej podatników podatku akcyzowego od pozostałych podatników sprzedających wyroby akcyzowe.

Zawarcie umowy o zarządzanie przedsiębiorstwem (kontraktu menedżerskiego) powoduje przeniesienie przez właścicieli tego przedsiębiorstwa na osobę zarządzającą (menedżera) uprawnień do samodzielnego podejmowania czynności faktycznych i prawnych dotyczących zarządzania przedsiębiorstwem, co oznacza samodzielność w zakresie kierowania nim, swobodę w wyborze sposobu (stylu) zarządzania, możliwość wykorzystania

W okresie obowiązywania art. 12 ust. 4 ustawy z dnia 19 października 1991 r. o gospodarowaniu nieruchomościami rolnymi Skarbu Państwa (jedn. tekst: Dz. U. z 1995 r. Nr 57, poz. 299) w odniesieniu do nieruchomości nierolniczych objętych tym przepisem gminie przysługiwało prawo pierwokupu przewidziane w art. 76 i 77 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości

Określone w rozporządzeniu Ministra Gospodarki z dnia 15 czerwca 2000 r. w sprawie szczegółowych zasad i kryteriów rozdziału limitu zatrudnienia pracowników polskich w celu realizacji umów o dzieło przez polskich przedsiębiorców w Republice Federalnej Niemiec /Dz.U. nr 49 poz. 572/ szczegółowe zasady i kryteria rozdziału limitu zatrudnienia nie mogą być w żadnym razie zmieniane ani selektywnie stosowane

Jeżeli organ administracji ustala i przyjmuje, że żądanie wznowienia postępowania nie pochodzi od strony, winien wówczas wydać decyzję o odmowie wznowienia, a jeżeli już wcześniej postępowanie zostało wznowione w wyniku wadliwej oceny uprawnień określonego podmiotu do wystąpienia z żądaniem wznowienia pomimo, że podmiot ten uprawnień takich nie posiadał, gdyż nie był stroną, wówczas postępowanie jako

Sformułowanie „...jeżeli wyrządza to poważną szkodę przedsiębiorcy” - zawarte w końcowej części przepisu art. 23 ust. 1 ustawy z dnia 16 kwietnia 1993 r. o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji (Dz. U. Nr 47, poz. 211 ze zm.) - nie określa tzw. obiektywnego warunku karalności, ale konstytutywny dla bytu czynu zabronionego skutek przestępny. W konsekwencji, brak jest podstaw do twierdzenia, że czyn zabroniony

Pozwolenie na budowę zezwala nie tylko na rozpoczęcie i prowadzenie budowy, lecz również na wykonywanie robót budowlanych innych niż budowa obiektu. Może to być montaż, ustawienie gotowego obiektu lub jego złożenie z elementów. Zatem ustawienie gotowego kontenera na działce, bez wymaganego pozwolenia na budowę, również stanowi samowolę budowlaną i podlega sankcji z art. 48 ustawy z dnia 7 lipca 1994

Jeżeli budynek został usytuowany zgodnie z projektem, lub w nieistotnym w stosunku do tego projektu odstępstwie, to późniejsza zmiana przebiegu granic, dokonana we właściwym trybie, nie może prowadzić do potraktowania budynku jako samowoli budowlanej. O ile natomiast projekt budowlany już w chwili sporządzenia nie odzwierciedlał rzeczywistego przebiegu granic, to w takim razie wadliwość dotyczy samego

W razie późniejszego wykrycia okoliczności faktycznych lub środków dowodowych, które mogłyby mieć wpływ na wynik sprawy, a z których strona nie mogła skorzystać w poprzednim postępowaniu, można żądać wznowienia postępowania sądowego. Chodzi tu o okoliczności faktyczne lub środki dowodowe, które istniały w dacie wyrokowania przez Sąd. Jeżeli natomiast powołane okoliczności faktyczne lub środki dowodowe

Ocena zakresu zastosowania art. 26 ust. 1 pkt 1, ewentualna dopuszczalność stosowania art. 34 ust. 1 pkt 2 w związku z art. 8 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości /Dz.U. nr 121 poz. 591 ze zm./ do inwentaryzowania leków w takiej jednostce organizacyjnej jak szpital, wymagają pogłębionej analizy, przy której należy rozważyć skorzystanie ze środka dowodowego w postaci opinii biegłego, ewentualnie

W art. 138 ust. 1 pkt 13 ustawy z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych /Dz.U. nr 155 poz. 1014 ze zm./ ustawodawca penalizuje wszelkie odstępstwa od warunków inwentaryzowania wynikających z ustawy z dnia 24 września 1994 r. o rachunkowości /Dz.U. nr 121 poz. 591 ze zm./, a więc zarówno niepodjęcie inwentaryzacji, jak i niepełne jej przeprowadzenie, czy też przeprowadzenie jej w taki sposób

Częściowe zwolnienie od podatku dokonane przez radę gminy nie może spowodować, że będzie ono stanowiło obejście innych bezwzględnie obowiązujących przepisów ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych /Dz.U. nr 9 poz. 31 ze zm./.

O imporcie usług w rozumieniu art. 4 pkt 5 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ należy mówić także wówczas, gdy podatnik miał obowiązek przekazywania zapłaty poza granice Polski osobie mającej tam siedzibę lub miejsce zamieszkania, choćby nawet faktycznie zapłaty tej nie dokonał.

Jedynie sprawy wymienione w art. 255 ustawy z dnia 30 czerwca 2000 r. - Prawo własności przemysłowej /Dz.U. 2001 nr 49 poz. 508/, które przed dniem wejścia w życie tej ustawy nie zostały zakończone ostateczną decyzją byłej Komisji Odwoławczej przy Urzędzie Patentowym, podlegają przekazaniu do Naczelnego Sądu Administracyjnego. Natomiast w odniesieniu do spraw, które przed dniem wejścia w życie Prawa

Pełnienie funkcji publicznej w rozumieniu art. 228 § 1 k.k. obejmuje tylko takie czynności wykonywane przez prezesa zarządu spółdzielni mieszkaniowej na podstawie art. 55 § 1 ustawy z dnia 16 września 1982 r.-Prawo spółdzielcze (tekst jedn.: Dz. U. z 1995 r. Nr 54, poz. 288 ze zm.), które wiążą się z dysponowaniem środkami publicznymi.

Niestawiennictwo oskarżonego na rozprawę bez usprawiedliwienia -w rozumieniu art. 376 § 2 k.p.k. - oznacza iż w dacie tej rozprawy nie zaistniały określone przepisem art. 117 § 2 k.p.k. przesłanki uzasadniające to niestawiennictwo. Dokończenie wówczas rozprawy pod nieobecność oskarżonego nie stanowi uchybienia wskazanego w art. 439 § 1 pkt 7 k.p.k. chyba, że fakt późniejszego ujawnienia okoliczności

Za pokrzywdzonego w postępowaniu karnym o przestępstwo z art. 209 § 1 k.k. nie uważa się Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, wypłacającego świadczenia z funduszu alimentacyjnego na rzecz osoby, do której alimentacji zobowiązany był oskarżony.

„Branie” zakładnika - w rozumieniu art. 252 § 1 k.k. - to pozbawienie wolności jakiejś osoby wbrew jej woli. „Przetrzymywanie” zakładnika oznacza utrzymanie bezprawnego pozbawienia wolności „wziętego” już zakładnika.