Zezwolenie na wejście na sąsiednią nieruchomość, niezbędne do wykonania prac przygotowawczych lub robót budowlanych, przewidziane art. 47 ust. 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. 2000 nr 106 poz. 1126 ze zm./, dotyczy jedynie tych prac przygotowawczych lub robót budowlanych, które regulowane są przepisami - Prawa budowlanego, wymagającymi pozwolenia na budowę lub zgłoszenia. Zezwolenie

Rzeczą niedopuszczalną jest, by pracownik organu podatkowego wykonywał jakąkolwiek odpłatną /nieformalną/ obsługę podległych podatników i fałszował przy tym dokumenty składane w urzędzie skarbowym, posługując się pieczęcią urzędową z datownikiem. Tego rodzaju działanie jest nie tylko przestępstwem przeciwko dokumentom, ale jednocześnie czynnikiem korupcjogennym aparatu podatkowego i powoduje utratę

Ustawowy zastaw powstały przed dniem 1 stycznia 1998 r., to jest przed datą wejścia w życie ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. Nr 137, poz. 926 ze zm.), wygasł z mocy jej art. 327, bez względu na fazę postępowania egzekucyjnego, jeżeli przedmiot zastawu nie został wcześniej sprzedany.

1. Za niedopuszczalne w państwie prawa należy uznać takie zachowanie organów celnych, które na przejściu granicznym aprobują działanie Banku Staropolskiego odsyłają do tego banku osoby dokonujące wpłat gotówkowych związanych z należnościami podatkowymi i celnymi związanymi z odprawa towarów, natomiast skutkami takich skutecznych wpłat gotówkowych próbują obciążyć tylko i wyłącznie stronę. 2. Dokonanie

W ramach unormowania z art. 51 ust. 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./ mieszczą się tylko takie obiekty budowlane, które nie wymagają pozwolenia na budowę albo zgłoszenia i tylko w stosunku do takich obiektów organ uprawniony jest wszcząć postępowanie w tym trybie.

Wybór pracownika do władz związkowych, nawet po podjęciu przez pracodawcę działań zmierzających do rozwiązania stosunku pracy, sam przez się nie prowadzi do nadużycia prawa wynikającego z przepisów o szczególnej ochronie trwałości stosunku pracy.

Obowiązek likwidowanej szkoły zapłaty odprawy z art. 20 ust. 2 w związku z art. 20 ust. 1 pkt 1 Karty Nauczyciela może być przejęty przez organ prowadzący szkołę, który zarządził jej likwidację.

Postanowienia zakładowego regulaminu premiowania, przewidujące możliwość „obniżenia globalnej” wysokości premii, nie stwarzają podstawy do jej całkowitej redukcji lub do nieutworzenia funduszu premiowego.

Przewidziany w art. 226 Kodeksu pracy obowiązek informowania pracowników o ryzyku zawodowym dotyczy każdego pracownika, niezależnie od rodzaju zajmowanego stanowiska.

Z treści przepisu art. 59 ust. 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./ wynika, że właściwy organ może w pozwoleniu na użytkowanie obiektu budowlanego uzależnić jego użytkowanie od wykonania, w oznaczonym terminie robót budowlanych. Jest to tzw. warunek zawieszający uzależniający wykonanie decyzji od ziszczenia się pewnego zdarzenia przyszłego i niepewnego. Ustawa

W żadnym więc razie same wykopy przygotowane pod zamierzoną budowę nie mogą być traktowane jako roboty budowlane, a tym samym brak było podstaw do nakazania ich wstrzymania w oparciu o art. 50 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /t.j. Dz.U. 2000 nr 106 poz. 1126/.

1. Dochód z nieujawnionych źródeł przychodów /art. 20 ust. 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych - Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./, którego wysokość ustalono na podstawie wydatków poniesionych przez małżonków w czasie trwania małżeństwa, podlega opodatkowaniu odrębnie na imię każdego z małżonków. 2. W wypadku ponoszenia wydatków z majątku wspólnego małżonków do

1. Istota podziału kompetencji organów w sprawach budowlanych polega, m.in. na tym, że odstąpienie inwestora od warunków pozwolenia na budowę przenosi dalsze decyzje w sprawie możliwości jej kontynuowania bądź wydania nakazu rozbiórki, do wyłącznej kompetencji organów nadzoru budowlanego. 2. Nie prawnie dopuszczalne wydawanie decyzji zezwalającej na zmianę pozwolenia na budowę po odstąpieniu przez

Chybiony jest pogląd, iż ciężar udowodnienia faktu zajęcia przez rzekę części działki spoczywa na ubiegającym się o przyznanie odszkodowania. W procedurze administracyjnej brak podstaw do przywoływania przepisów kodeksu cywilnego o charakterze proceduralnym.

Z art. 116 ust. 2 ustawy z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych /Dz.U. nr 155 poz. 1014 ze zm./ nie można wyprowadzać wniosku, że raz utworzona w budżecie rezerwa /ogólna lub celowa/ nie może być w ciągu roku zmieniona. Należy podkreślić, że z ust. 1 tego artykułu wynika swoboda w tworzeniu rezerw, które mogą, ale nie muszą być wprowadzone do uchwały budżetowej.

Możliwość wznowienia postępowania zakończonego prawomocnym wyrokiem NSA przewiduje art. 58 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./. Ustawa ta nie określa jednak podstaw prawnych wznowienia postępowania ani szczegółowego trybu. Stąd zgodnie z odesłaniem przewidzianym w art. 59 ustawy o NSA mają tu odpowiednie zastosowanie przepisy Kpc: art. 401

O braku winy w uchybieniu terminu można mówić jedynie wtedy, gdy strona nie mogła usunąć przeszkody nawet przy użyciu największego w danych warunkach wysiłku.

W myśl art. 51 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ - Sąd ten nie jest związany granicami skargi. Oznacza to, że Sąd ten ma prawo, a nawet obowiązek dokonać oceny zgodności z prawem zaskarżonego aktu administracyjnego, nawet gdy dany zarzut nie został podniesiony w skardze. Niemniej jednak Sąd zawsze jest związany granicami sprawy, w której

W postępowaniu o wydanie pozwolenia na budowę organ administracji nie ma uprawnień do oceniania czy prawomocnie orzeczony nakaz rozbiórki został wydany zasadnie, natomiast ma obowiązek ustalić czy na terenie projektowanej inwestycji znajduje się obiekt w stosunku do którego orzeczono nakaz rozbiórki.

Skoro ustawodawca przewiduje ochronę interesów osób trzecich, to ochrona ta dotyczy nie tylko takich osób, jak na przykład właściciele sąsiednich nieruchomości, ale również osób takich, jak mieszkańcy wzniesionych budynków mieszkalnych, osoby faktycznie finansujące daną inwestycję, w celu zaspokojenia społecznie uzasadnionych potrzeb mieszkaniowych, a nie ponoszące żadnej odpowiedzialności za ewentualne