Wniosek o przeprowadzenie dowodu nieprzydatnego dla ustalenia twierdzonych okoliczności faktycznych należy ocenić jako powołany jedynie dla zwłoki w rozumieniu art. 217 § 1 KPC.

Brak jest podstaw do przyjęcia bezczynności organów w sytuacji, gdy obowiązujące przepisy prawa nie przewidują działania organów w określonej formie prawnej, w zakresie określonym art. 16 ust. 1 pkt 1-4 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./.

Na gruncie prawa podatkowego nie ma znaczenia dokładne ustalenie, kto i w jakich okolicznościach sporządza fikcyjne faktury, ponieważ najistotniejszym i niezbędnym jest jedynie ustalenie, że wystawiono faktury stwierdzające czynności, które nie zostały dokonane. Niedokonywanie czynności wynika z oświadczenia wystawcy faktur, iż nie handlował sprzętem RTV, jak również nie dokonywał jego zakupu ze względu

W odniesieniu do osoby rozwiedzionej samotnie wychowującej dzieci o uprawnieniu do szczególnego opodatkowania, wynikającym z art. 6 ust. 4 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./, przesądza tytuł prawny, jakim jest orzeczenie sądowe o sprawowaniu władzy rodzicielskiej.

Jeżeli rozpoznając wniosek podatnika o umorzeniu zaległości podatkowej, organ podatkowy umorzy kwotę zaległości w wysokości żądanej, która okaże się kwotą wyższą od tej jaka w rzeczywistości /w momencie wydawania decyzji/ istnieje, to istnieje naruszenie prawa w stopniu "rażącym". Zaległość podatkową można umorzyć tylko wtedy, gdy ona istnieje w chwili wydania decyzji w sprawie. Jeżeli zatem zaległość

1. Brak jest jakichkolwiek podstaw do przyjęcia, by zarządzenia podjęte w następstwie wydania postanowienia o anonimizacji i w celu jego wykonania, jak to przewiduje § 2 art. 184 k.p.k., mogły być w swym zakresie szersze, niż sama zasadnicza decyzja, jaką w tym przedmiocie podjęto na podstawie § 1 tego przepisu. 2. Dopuszczenie w procesie karnym dowodu z zeznań świadka anonimowego oznacza, że dowód

Warunkiem ulgi podatkowej, przewidzianej w art. 26 ust. 1 pkt 5 lit. "d" ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 1996 r., a po tym terminie zamieszczonej w art. 27a ust. 1 pkt 1 lit. "d" tej ustawy, nie jest zakup lokalu, lecz już sam wydatek przeznaczony na taki zakup.

Pod pojęciem "zagadnienia wstępnego" należy rozumieć sytuację, w której wydanie orzeczenia merytorycznego w sprawie będącej przedmiotem postępowania przed właściwym organem uwarunkowane jest uprzednim rozstrzygnięciem wstępnego zagadnienia prawnego, zaś ocena tego zagadnienia wstępnego, gdyby ono samo w sobie mogło być przedmiotem odrębnego postępowania, należy ze względu na jego przedmiot do kompetencji

Kwaterą jest lokal zasiedlony przez osoby uprawnione, wymienione w art. 24 ust. 1 w zw. z art. 22 ust. 1 i 3 oraz art. 23 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 22 czerwca 1995 r. o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej /Dz.U. nr 86 poz. 433 ze zm./, co obejmuje również emerytów i rencistów wojskowych. Natomiast "lokalami mieszkalnymi" są te lokale, które zasiedlają inne osoby niż określone w art

Zgodnie z art. 248 par. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ właściwym do stwierdzenia nieważności decyzji w przypadkach wymienionych w art. 247 tej ustawy jest organ wyższego stopnia, lecz uchylając /jako organ II instancji/ wydaną przez organ niewłaściwy decyzję Urzędu Skarbowego, błędnie uznała się jednocześnie za organ właściwy do orzekania w

Wykładnia gramatyczna użytego przez ustawodawcę pojęcia "koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów" oznacza, że podatnik ma możliwość odliczania dla celów podatkowych wszelkich wydatków, pod warunkiem że wykaże ich bezpośredni związek z prowadzoną działalnością gospodarczą, a ich poniesienie ma lub może mieć bezpośredni wpływ na wielkość osiągniętego przychodu. Z powyższego wynikają dwie konstatacje

Za polski samochód kupiony na przetargu zorganizowanym przez niemiecki urząd celny należy się cło, pomimo iż auto nie zostało wprowadzone na niemiecki obszar celny, lecz było już na terytorium tego państwa i tam sprzedał je frankfurcki urząd.

Przywóz na polski obszar celny towaru, który został uprzednio wywieziony z Polski w ramach wywozu czasowego na podstawie art. 17 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /Dz.U. 1994 nr 71 poz. 312 ze zm./, przez podmiot, który zakupił ten towar na urzędowej licytacji publicznej za granicą, nie jest przywozem powrotnym, a w konsekwencji podlega obowiązkom celnym na ogólnych zasadach.

Nakaz zaniechania dalszych robót bądź nakaz rozbiórki obiektu lub jego części jest bowiem - w świetle art. 51 ust. 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U nr 89 poz. 414 ze zm./ możliwy tylko w razie niewykonania obowiązków o jakich mowa w art. 51 ust. 1 pkt 2 tejże ustawy.