Nie jest koniecznym warunkiem zaliczenia danego wydatku do kosztów uzyskania przychodu zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ zaangażowanie uzyskanego /przy pomocy tych wydatków/ przychodu do dalszego obrotu w celu powiększenia tego przychodu.

Z art. 6a ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ w związku z art. 5 ust. 1 pkt 1 i art. 2 ust. 3 pkt 6 tej ustawy, wynika wprost, co w sprawie nie budziło kontrowersji między organem podatkowym a skarżącymi, że podmiotem obowiązku podatkowego wynikającego z tego przepisu była rozwiązana spółka cywilna jako podatnik /art. 7

Z chwilą ustania małżeńskiej wspólności majątkowej wszystkie wcześniej objęte nią przedmioty majątkowe podlegają wspólności w częściach ułamkowych, której podmiotami w przypadku śmierci jednego z małżonków stają się pozostały małżonek i spadkobiercy zmarłego. Przy czym oboje małżonkowie mają równe udziały w majątku, który był objęty wspólnością ustawową. Zasada ta dotyczy również wierzytelności. Zatem

Przepis art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ pozwalający na zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów wszelkich kosztów poniesione w celu uzyskania przychodu, nie zawiera wymogu aby uzyskany przy użyciu tych wydatków przychód został zaangażowany do dalszego obrotu celem powiększenia tego przychodu, bowiem nie wynika

Przepis art. 711 § 6 ustawy z dnia 20 czerwca 1985 r. Prawo o ustroju sądów powszechnych (jednolity tekst: Dz.U. z 1994 r. Nr 7, poz. 25 ze zm.) nie stanowił przeszkody do nabycia przez nauczyciela akademickiego prawa do emerytury z tytułu pracy na uczelni, niezależnie od pobierania uposażenia sędziego w stanie spoczynku.

Prawo własności nie ma charakteru absolutnie nieograniczonego i może doznawać szeregu ograniczeń, jeżeli wynikają one z przepisów prawa, a do takich przepisów należy również ustawa z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych /Dz.U. nr 14 poz. 60 ze zm./.

1. W prawie administracyjnym nie do przyjęcia jest fikcja zakładająca powszechną znajomość prawa i negatywne skutki z niej wynikające /ignorantia iuris nocet/, jednakże uwzględnienie wywodów i twierdzeń o nieznajomości prawa muszą być wykazane i usprawiedliwione okolicznościami faktycznymi konkretnego przypadku. 2. Twierdzenie o nieznajomości prawa z reguły nie można odnosić do braku wiedzy o przepisach

Kwalifikacje zawodowe i przygotowanie pedagogiczne instruktorów praktycznej nauki zawodu o jakich mowa w par. 9 ust. 4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 11 maja 1992 r. w sprawie organizowania i finansowania praktycznej nauki zawodu, praw i obowiązków podmiotów organizujących tę naukę oraz uczniów odbywających praktyczną naukę zawodu /Dz.U. nr 97 poz. 479/ w zw. z par. 7 ust. 1 pkt 2 tego rozporządzenia

Wykonanie ekranu akustycznego wymaga zatwierdzenia projektu budowlanego i udzielenia pozwolenia na budowę.

Wynik kontroli wydany w sprawie badań i certyfikacji na znak bezpieczeństwa nie przyznaje uprawnień, ani nie nakłada obowiązków. Wobec tego na wynik ten nie przysługuje skarga do Naczelnego Sądu Administracyjnego na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./.

Zmiana sposobu wykorzystania obiektu wybudowanego na nieruchomości wywłaszczonej zgodnie z celem wywłaszczenia, nie stanowi w świetle art. 137 ust. 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami /Dz.U. nr 115 poz. 741 ze zm./ przesłanki do przyjęcia, że nieruchomość stała się zbędna na cel określony w decyzji o wywłaszczeniu.

Wadliwe jest powoływanie się przez organy administracji na przepis art. 229 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami /Dz.U. nr 115 poz. 741/ w sytuacji, gdy wniosek o wpis do księgi wieczystej oraz wpis prawa użytkowanie wieczystego w tej księdze dokonane zostały po dniu 1 stycznia 1998 r.

Wadliwy jest pogląd organów administracji oparty na założeniu, iż skoro Polska nie jest jeszcze formalnie członkiem Unii Europejskiej, to prawo europejskie i praktyka jego stosowania /acquis communautaire/ jest w Polsce prawnie nie relewantne. Przeciwnie, jeśli w zakresie interpretacji na tle jakiejś dziedziny prawa, objętej prawem wspólnotowym pojawi się w praktyce polskiej rozbieżność z interpretacją

Inspektor kontroli skarbowej wydający decyzję na podstawie art. 24 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 28 września 1991 r. o kontroli skarbowej (Dz.U. Nr 100, poz. 442 ze zm.) jest organem podatkowym w rozumieniu art. 233 § 1 pkt 2 lit. b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. Nr 137, poz. 926 ze zm.).

Korzyść z pobrania nieoprocentowanej pożyczki osiąga się w chwili otrzymania świadczenia, a nie w momencie spłaty pożyczki. Od tej pierwszej chwili pożyczkobiorca korzysta bowiem nieodpłatnie z całego kapitału.

Prowadzenie księgowości i rozliczeń podatkowych podatnika przez inne osoby nie leży w sferze, w której podatnik jest pozbawiony własnej woli w wyborze rezygnacji z prawa do odliczenia. Przez wybór biura podatkowego nie przenosi się na to biuro odpowiedzialności za nieterminowe składanie deklaracji w podatku VAT.

Każda renta nieodpłatna ustanowiona zgodnie z prawem jest trwałym ciężarem.

Nakazanie rozbiórki obiektu na podstawie art. 51 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz.U. Nr 89, poz. 414 ze zm.) nie staje się bezprzedmiotowe, gdy zobowiązany podjął uprzednio nakazane czynności już po zastosowaniu tej sankcji.

1. Obcojęzyczne dokumenty; bez ich urzędowego przetłumaczenia na język polski, nie mogą, w świetle art. 180 par. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./, być uznane za dowód w sprawie, gdyż posługiwanie się nimi w postępowaniu prowadzonym przez organ administracji publicznej jest sprzeczne z prawem - dekret z dnia 30 listopada 1945 r. o języku państwowym