Organ upoważniony do wydania rozporządzenia nie może przekazać swoich kompetencji w tym zakresie innemu organowi. Konstytucja zabrania tworzenia tzw. upoważnień "kaskadowych" do wydania aktu wykonawczego, zaś samym upoważnieniom ustawowym stawia wysokie wymagania co do precyzji, z jaką powinny określać cechy aktu wykonawczego.

Przepis art. 103 ust. 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./ nie ma zastosowania w sytuacji, gdy budowa została podjęta po dniu 1 stycznia 1995 r., także wówczas, gdy podstawą rozpoczęcia budowy była ostateczna decyzja o pozwoleniu na budowę wydana przed dniem 1 stycznia 1995 r., której nieważność stwierdzono w postępowaniu wszczętym po dniu 1 stycznia 1995

Właściciel nieruchomości, która w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego przeznaczona została pod inwestycję liniową /art. 46 ust. 1 a ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym - Dz.U. 1999 nr 15 poz. 139 ze zm./, jest stroną postępowania administracyjnego o wydanie decyzji o ustaleniu warunków zabudowy i zagospodarowania terenu dla tej inwestycji, niezależnie od tego

Sprawa o pokrywanie należności mieszkaniowych żołnierza samotnego w okresie odbywania przez niego czynnej służby wojskowej, określonych w art. 131 ust. 1 pkt 1 lit. "b" ustawy z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej - Dz.U. 1992 nr 4 poz. 16 ze zm./ nie jest indywidualną sprawą rozstrzyganą w drodze decyzji administracyjnej.

Kolegium nie wykazało, iż pomiędzy wskazanymi planami zachodzi sprzeczność co do przeznaczenia określonego terenu, a wobec tego nie ma podstaw do udzielenia odpowiedzi na pytanie przy pomocy jakich dyrektyw interpretacyjnych należy usuwać sprzeczności pomiędzy ustaleniami miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego uchwalonych przed wejściem w życie ustawy o zagospodarowaniu przestrzennym co

Do uzgodnienia zmian w rozkładzie jazdy przez właściwe organy prowadzące koordynację zmian rozkładów jazdy w transporcie samochodowym, o którym mowa w par. 2 ust. 6 rozporządzenia Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 5 września 2000 r. w sprawie treści, sposobu i terminów ogłaszania rozkładów jazdy, trybu ich uzgadniania i koordynacji oraz warunków ponoszenia kosztów z tym związanych /Dz.U

W sytuacji gdy stwierdza się nadwyżkę sprowadzonego towaru, zastosowanie przepisu art. 276 par. 2 ustawy z dnia 9 stycznia 1997 r. - Kodeks celny /Dz.U. nr 23 poz. 117 ze zm./ jest w pełni uzasadnione. Odmienne stanowisko należy zająć w przypadku stwierdzenia niedoboru, a to w związku z tym, że Skarb Państwa nie ponosi żadnej szkody z uwagi na brak uszczuplenia należności budżetowych. W tej sytuacji

W art. 40 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./ ustawodawca rozdzielił prawo do dysponowania nieruchomością od zgody osoby na rzecz której została wydana decyzja o pozwoleniu na budowę. I jedna i druga przesłanka winna być spełniona, a z przepisu nie wynika, aby wykazanie się przez osobę przejmującą pozwolenie na budowę prawem do dysponowania nieruchomością zwalniało

Sprawa o podwyższenie (przeliczenie podstawy wymiaru) emerytury nie jest sprawą o przyznanie lub wstrzymanie prawa do emerytury, w której kasacja przysługuje niezależnie od wartości przedmiotu zaskarżenia (art. 3921 § 1 zdanie drugie KPC).

1. Odpowiedź na skargę nie może być traktowana jako uzupełnienie uzasadnienia decyzji. 2. Podczas rozpatrywania wniosku o umorzeniu całości zaległości podatkowych /lub samych odsetek/ w oparciu art. 67 par. 1 i par. 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./, organ orzekający, tak jak i organ odwoławczy, mają obowiązek wzięcia pod uwagę sytuację podatnika

Skarga o wymierzenie organowi administracji publicznej I instancji grzywny za niewykonanie przez ten organ orzeczenia Sądu /art. 31 ust. 1 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym - Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./, polegające na wydaniu rozstrzygnięcia w drodze decyzji, wbrew wiążącej ocenie prawnej wyrażonej w orzeczeniu Sądu /art. 30 ustawy o NSA/, wobec równoczesnego wniesienia

Przepis par. 9 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 17 marca 1998 r. w sprawie opłat drogowych /Dz.U. nr 40 poz. 230 ze zm./ rażąco narusza zasadę proporcjonalności wynikająca z art. 2 Konstytucji RP. Opłata podwyższona przyjęta w powołanym przepisie rozporządzenia powinna być narzędziem ochrony stanu nawierzchni drogowej, jednakże należy stwierdzić, że wymierzanie opłat podwyższonych bez uwzględnienia

Skarga o wymierzenie organowi administracji publicznej I instancji grzywny za niewykonanie przez ten organ orzeczenia Sądu /art. 31 ust. 1 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym - Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./, przy równoczesnym wniesieniu przez stronę odwołania od tej decyzji, jest niedopuszczalna.

Decyzja w sprawie umorzenia zaległości podatkowych jest decyzją uznaniową tzn. pozostawiającą organom podatkowym możliwość wyboru konsekwencji prawnych. W myśl tego przepisu w przypadkach uzasadnionych ważnym interesem podatnika lub interesem publicznym organ podatkowy na wniosek podatnika, może umorzyć w całości lub w części zaległości podatkowe lub odsetki za zwłokę.

Warunkiem ustalenia kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm./ jest kumulatywne spełnienie następujących przesłanek: - faktyczne poniesienie kosztów uzyskania przychodów zarówno ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu oraz z innych źródeł, - brak wyodrębnienia kosztów uzyskania

Przepis art. 54 ust. 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./ stanowiąc o możliwości zgłoszenia sprzeciwu, nie określa z jakich powodów może on nastąpić, jednakże o jego zasadności decydują określone przesłanki a w tym np. naruszenie warunków określonych w pozwoleniu na budowę względnie wydanie decyzji nakazującej dokonania określonych zmian lub przeróbek na podstawie

1. Wniesienie zażalenia w trybie art. 37 par. 1 Kpa jest wyłącznie warunkiem formalnym wystąpienia przez osobę zainteresowaną ze skargą do sądu administracyjnego na bezczynność organu /art. 17 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym - Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ i nie może być traktowane jako odrębne i samodzielne postępowanie administracyjne. 2. Stanowisko organu wyższego

Zasadny jest zarzut sprowadzający się do kwestionowania legalności prowadzenia postępowania w sprawie udzielenia pozwolenia na użytkowanie mimo nieostateczności decyzji o pozwoleniu na budowę.

Sprzedaż garażu dokonana wraz ze sprzedażą lokalu mieszkalnego na podstawie jednej umowy cywilnoprawnej zawartej w formie aktu notarialnego, nie może być opodatkowana preferencyjną zerową stawką podatku od towarów i usług wynikającą z unormowania par. 68 ust. 1 pkt 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 21 grudnia 1995r. w sprawie wykonania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku