1. Jeżeli postępowanie administracyjne w procesie budowlanym będzie dotyczyło wyłącznie części odrębnej własności lokalu to zgoda właścicieli pozostałych lokali nie będzie wymagana, co oznacza, że właściciel takiego lokalu będzie legitymował się prawem do dysponowania nieruchomością w rozumieniu art. 3 pkt 11 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./. Natomiast,

Od postanowienia o przekazaniu sprawy innemu organowi z powodu niedopuszczalności drogi sądowej (art. 464 § 1 KPC) przysługuje kasacja.

Na postanowienie sądu apelacyjnego rozpoznającego jako sąd przełożony wniosek o wyłączenie sędziów sądu okręgowego orzekającego w pierwszej instancji (art. 52 § 1 KPC) w części oddalającej wniosek, przysługuje do Sądu Najwyższego zażalenie (art. 394 § 1 pkt 10 KPC), do którego nie stosuje się art. 39318 KPC.

W myśl art. 5 ust. 2 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /t.j. Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486/ jeżeli z przepisów prawa wynika obowiązek wykonania zobowiązania podatkowego bez uprzedniego doręczenia decyzji, zobowiązanie podatkowe powstaje z chwilą zaistnienia okoliczności, z którymi przepisy prawa łączą powstanie takiego zobowiązania. O tym, czy zobowiązanie podatkowe powstaje

Podstawą opodatkowania podatkiem od towarów i usług jest obrót, zaś obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży towarów pomniejszona o kwotę podatku (...). Kwotą należną z tytułu sprzedaży towarów jest kwota, która obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Oznacza to, że kwotą należną jest wartość wszystkich świadczeń, których ma prawo domagać się sprzedawca /usługodawca/ lub którą otrzymał

W sprawie o przywrócenie do pracy i odszkodowanie za czas pozostawania bez pracy (art. 56 § 1 i art. 57 § 1 KP) kasacja nie przysługuje, jeżeli wartość przedmiotu zaskarżenia ustalona w wyniku zliczenia wartości tych roszczeń jest niższa niż dziesięć tysięcy złotych (art. 393 § 1 KPC w związku, z art. 21 i 231 KPC).

1. Zastosownie środków, o jakich mowa w art. 31 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ możliwe jest tylko wtedy, gdy zachodzi stan rzeczy, w którym organ administracji publicznej nie wykonał obowiązku określonego orzeczeniem Sądu. 2. Wydanie decyzji zawierającej wyczerpującej choćby negatywne, odniesienie do wniosku i kończące postępowanie

Typ decyzji kasacyjnej wydanej na podstawie art. 138 par. 2 Kpa różni się od decyzji kasacyjnej typowej tym, że może być zastosowany wtedy, gdy organ odwoławczy stwierdzi istnienie podstaw do merytorycznego rozstrzygnięcia danej sprawy. Dopuszczalność wydania przez organ odwoławczy tego typu decyzji kasacyjnej jest ograniczona przez to, że art. 138 par. 2 w związku z art. 136 Kpa przyjmuje jako przesłankę

Koszty budowy budynku mieszkalnego na gruncie stanowiącym współwłasność, pokrywane oddzielnie przez każdego ze współwłaścicieli, może odliczać od dochodu każdy ze współwłaścicieli, który je poniósł, bez względu na wielkość udziału we współwłasności gruntu /art. 26 ust. 1 pkt 5 lit. "b" ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych - Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm., w brzmieniu

Samowolna zamiana tarasu na ogród dokonana na dachu budynku wielomieszkalnego znacznie narusza układ obciążeniowy dachu, o czym świadczą wykonane w czasie oględzin zdjęcia ukazujące oczko wodne okolone nie tylko kamieniami polnymi ale i głazami narzutowymi. Jeżeli doda się do tego obciążenie posadzonych drzew, wybudowanego ogrodzenia i ułożonej darni przy założeniu, iż zgodnie z projektem budowlanym

W świetle przepisu art. 35 ust. 1 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ nie budzi wątpliwości, że termin do wniesienia skargi do Naczelnego Sądu Administracyjnego przez organ nadzoru w trybie art. 93 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym /t.j. Dz.U. 1996 nr 13 poz. 74 ze zm./ wynosi 30 dni. Początek biegu terminu 30-dniowego

Złożenie przez stronę wniosku o ustanowienie adwokata z urzędu nie ma wpływu na określony w art. 3934 § 1 KPC termin do wniesienia kasacji, a niemożność wniesienia w terminie kasacji z przyczyn niezawinionych przez adwokata i przez stronę może być jedynie podstawą do żądania przywrócenia terminu.

Przepis art. 67 ust. 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /t.j. Dz.U. 2000 nr 106 poz. 1126/ nie pozwala na nakazanie rozbiórki obiektu budowlanego objętego ochroną konserwatorską, czyli przepisami o ochronie zabytków.

1. Zgodnie z art. 37 ust. 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /t.j. Dz.U. 2000 nr 106 poz. 1126 ze zm./ rozpoczęcie lub wznowienie budowy, w przypadku określonym m.in. w art. 36a ust. 2 może nastąpić po wydaniu nowej decyzji o pozwoleniu na budowę. Właściwym do wydania takiej decyzji jako organ I instancji jest starosta /art. 82 ust. 1 i 2 w zw. z art. 83 ust. 1 ustawy Prawo budowlane

Wykonanie robót budowlanych na podstawie decyzji o pozwoleniu na budowę należy zaliczyć do zdarzeń faktycznych, a nie do skutków prawnych choć fakt, iż inwestor działał w granicach udzielonego mu pozwolenia determinuje byt prawny zrealizowanego obiektu. Realizacja obiektu budowlanego na podstawie decyzji administracyjnej nie pozbawia organu administracji możliwości zniesienia skutków, jakie wywołała

1. Organy podatkowe dokonują oceny skutków podatkowych czynności prawnych również pod kątem wyeliminowania możliwości zwolnienia się przez strony tych umów od obowiązków podatkowych /umowa cywilnoprawna mogłaby niekiedy wyłączyć skutki podatkowe/. 2. Ciężar udowodnienia, że licencjodawca materialnie przekazał know-how spoczywa na licencjobiorcy.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ podstawą opodatkowania jest obrót, który zmniejsza się o kwoty udokumentowanych prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów. Rabaty udzielone z tytułu i w okresie gwarancji lub rękojmi pomniejszają obrót, nawet gdy zostały przyznane po upływie roku od dnia wydania towaru lub świadczenia

Istotą usług polegających na doradztwie podatkowym oraz prowadzeniu ksiąg podatkowych jest ich odpłatność. Fakt prowadzenia tych ksiąg nieodpłatnie z uwagi na stosunki rodzinne między świadczącym usługę a usługobiorcą nie zmienia istoty charakteru odpłatnego tego rodzaju usług. Żona jako podatnik podatku od towarów i usług w zakresie prowadzenia doradztwa podatkowego i prowadzenia ksiąg podatkowych

Stosunek pracy z osobą pełniącą obowiązki powiatowego inspektora sanitarnego nie wygasał, jeżeli propozycja nowych warunków pracy i płacy została jej złożona do dnia 30 czerwca 1999 r. (art. 58 ust. 1 w związku z art. 28 ust. 7 zdanie pierwsze ustawy z dnia 8 sierpnia 1996 r. - Przepisy wprowadzające ustawy reformujące funkcjonowanie gospodarki i administracji publicznej, Dz.U. Nr 106, poz. 497 ze

Przez "otrzymanie towaru", o którym mowa w art. 19 ust. 3a ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ należy rozumieć pewien stan faktyczny, polegający na tym, że podatnik faktycznie dysponuje towarem, choć nie musi go wykorzystać do celów gospodarczych.

Kwestię właściwości organów do stosowania przepisu art. 71 ust. 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./ należy rozpatrywać według zasady ogólnej wynikającej z art. 82 tej ustawy, który stanowi że do właściwości organów administracji architektoniczno-budowlanej należą sprawy określone w ustawie i nie zastrzeżone do właściwości innych organów. Ponieważ art. 71

Złożenie przez pracownicę, po oświadczeniu pracodawcy o niedysponowaniu pracą odpowiednią dla kobiet w ciąży, wniosku o rozwiązanie stosunku pracy za porozumieniem stron, który nie był dotknięty błędem w rozumieniu art. 84 § 1 KC, wyłącza odpowiedzialność pracodawcy za skutki późniejszego poronienia, nawet jeśli jego współprzyczyną był stres spowodowany ustaniem zatrudnienia.

Przepis art. 2b ustawy z dnia 29 listopada 1990 r. o pomocy społecznej /Dz.U. 1998 nr 64 poz. 414 ze zm./ nie ma zastosowania do osób uprawnionych do świadczeń określonych ustawą z dnia 7 stycznia 1993 r. o planowaniu rodzin, ochronie płodu ludzkiego i warunkach dopuszczalności przerywania ciąży /Dz.U. nr 17 poz. 78 ze zm./.