Postępowanie administracyjne o udzielenie zezwolenia na sprzedaż akcji spółki prowadzącej działalność w zakresie gier losowych nie może toczyć się bez udziału właściciela tych akcji.

1. Pojęcie odbudowy, rozbudowy oraz przebudowy obiektu budowlanego nie są zdefiniowane w art. 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./, ale wchodzą w zakres pojęcia "budowa". 2. Pojęcie odbudowa, rozbudowa oraz przebudowa na gruncie języka powszechnego mogą mieć różną konotację. Pojęcie odbudowy oznacza niewątpliwie najwęższy zakres "nowości" w sensie konstrukcyjnym

Wolnostojąca kabina telefoniczna z natury swej stanowi obiekt budowlany wydzielony z przestrzeni, wyposażony w dach i powiązany z gruntem. Sposób powiązania z gruntem i wyposażenie w fundament przesądzałby o ewentualnej kwalifikacji kabiny telefonicznej, jako budynek /art. 3 pkt 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. 2000 nr 106 poz. 1126 ze zm./. Na pewno jednak każda wolnostojąca

Wolnostojąca kabina telefoniczna jest niewątpliwie obiektem budowlanym zlokalizowanym w przestrzeni i związanym z gruntem przez fundamentowanie. Ze swej natury musi być wyposażona przede wszystkim w instalację telefoniczną, a także elektryczną - i być może - w inne urządzenia. Ta ostatnia cecha /instalacja zasilania/ odróżnia kabiny telefoniczne od wymienionych w art. 3 pkt 4 ustawy z dnia 7 lipca

Wykładnia art. 57 ust. 1 pkt 12 ustawy z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu /Dz.U. 1997 nr 25 poz. 128 ze zm./, iż nie uiszczenie przez pracodawcę składki na ubezpieczenie społeczne od wypłaconych na rzecz pracowników dodatków i premii za wykonywanie obowiązków opiekunów praktyk uczniowskich powoduje odmowę refundacji ze środków Funduszu Pracy na rzecz pracodawcy dokonanych

1. Realizacja obiektu budowlanego jakim jest kabina telefoniczna winna być poprzedzona uzyskaniem pozwolenia na budowę. 2. Jakkolwiek wyliczenie obiektów małej architektury w art. 3 pkt 4 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /t.j. Dz.U. 2000 nr 106 poz. 1126/ nie jest wyczerpujące, wymienione przykłady takich obiektów wskazują, że nie można do nich zaliczyć kabiny telefonicznej. Kabina telefoniczna

Sprawę właściwości organów w kwestii orzekania o wznowieniu robót budowlanych przesądziła ustawa z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej w związku z reformą ustrojową państwa /Dz.U. nr 106 poz. 668/, która weszła w życie z dniem 1 stycznia 1999 r., przekazująca sprawy nadzoru budowlanego, do których należy m.in. wydawanie decyzji

Odpowiedzialność administracyjna towarzystwa emerytalnego określona w art. 156 ustawy z dnia 28 sierpnia 1997 r. o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych /Dz.U. nr 139 poz. 934 ze zm./ nie jest pod względem przesłanek tożsama z odpowiedzialnością uregulowaną w art. 204 ust. 7. Przepis art. 204 ust. 6 ustawy o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych nie może być wykorzystywany

1. Porównanie przepisów art. 3 par. 1 pkt 2 i art. 209 par. 1 pkt 1 i par. 2 ustawy z dnia 9 stycznia 1997 r. - Kodeks celny /Dz.U. nr 23 poz. 117 ze zm./ z przepisami art. 4 ust. 1 i art. 23 ust. 1 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /Dz.U. 1994 nr 71 poz. 312 ze zm./ uzasadnia ocenę, że w odniesieniu do cła pojęcie "dług celny" użyte w art. 265[2] Kodeksu celnego jest odpowiednikiem wcześniejszego

Agitacja w lokalu wyborczym stanowi naruszenie art. 87 ust. 2 ustawy z dnia 12 kwietnia 2001 r. Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U. Nr 46, poz. 499 ze zm.), a czas jej trwania i liczbę adresatów bierze się pod rozwagę przy ocenie jej wpływu na wynika wyborów (art. 80 ust. 2 Ordynacji wyborczej).

1. Narodowy Bank Polski nie jest zakładem budżetowym, w związku z czym określenia: "działalność gospodarcza" o jakiej mowa w art. 16 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 5 stycznia 1991 r. - Prawo budżetowe /Dz.U. 1993 nr 72 poz. 344 ze zm./ oraz "odpłatne wykonywanie wyodrębnionych zadań i pokrywanie kosztów swojej działalności z przychodów własnych" użyte w art. 19 ust. 1 ustawy z dnia 26 listopada 1998 r.

Niepubliczny zakład opieki zdrowotnej udzielający w latach 1999-2000 świadczeń zdrowotnych oraz realizujący cele i zadania określone w art. 1 ust. 1-3 ustawy z dnia 30 sierpnia 1991 r. o zakładach opieki zdrowotnej /Dz.U. nr 91 poz. 408 ze zm./ miał obowiązek uiszczania podatku od nieruchomości według stawek określonych na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 2 i pkt 6 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach

Stanowisko reprezentowane przez organy celne w sposób ewidentny narusza przepis art. 30 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ a w orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego zaznacza się jednolity pogląd o bezwzględnym w zasadzie, obowiązku respektowania poglądu prawnego wyrażonego w orzeczeniu Sądu zarówno przez organ jak i przez sąd.

Art. 5 ust. 1 ustawy uznaje za praktyki monopolistyczne takie nadużywanie pozycji dominującej na rynku, jak m.in. „sprzedaż towarów w sposób powodujący uprzywilejowanie niektórych przedsiębiorców lub innych podmiotów' (pkt 3) oraz „narzucanie uciążliwych warunków umów, przynoszących przedsiębiorcy narzucającemu te warunki nieuzasadnione korzyści' (pkt 6). Możliwość przyjęcia istnienia praktyki monopolistycznej

W wypadku uchylenia po dniu 16 października 2001 r, po rozpoznaniu kasacji, prawomocnego wyroku wydanego przez sąd rejonowy w sprawie o wykroczenie w trybie art. 508 § 3 k.p.k., jeśli zachodzi potrzeba prowadzenia dalszego postępowania, Sąd Najwyższy uchyla także orzeczenie kolegium do spraw wykroczeń i przekazuje sprawę sądowi rejonowemu do rozpoznania jej w pierwszej instancji.