Pracodawca, który jest przedsiębiorcą, powinien organizować swą działalność gospodarczą, biorąc pod uwagę nieuchronność nieobecności pracowników, spowodowanych chorobami, urlopami i innymi usprawiedliwionymi przyczynami. Wypowiedzenie umowy o pracę z uwagi na nieobecności pracownika spowodowane chorobą może być uznane za uzasadnione tylko wówczas, gdy pracodawca wykaże ich związek z naruszeniem jego

Umowa zawarta na czas wykonania określonej pracy, ze wskazaniem miejsca jej wykonywania, nie przekształca się w umowę na czas nie określony, gdy pracownik świadczy pracę zarówno w ustalonym miejscu, jak i w innym miejscu wskazanym przez pracodawcę.

Nieobecność pracownika spowodowana niezdolnością do pracy w następstwie choroby, która nie miała charakteru przewlekłego, a ponadto definitywnie minęła, nie stanowi uzasadnionej przyczyny wypowiedzenia umowy o pracę.

Zgodnie z zasadą udziału pracowników w zarządzaniu spółką akcyjną powstałą z przekształcenia przedsiębiorstwa państwowego (art. 12 ustawy z dnia 30 sierpnia 1996 r. o komercjalizacji i prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych, Dz.U. Nr 118, poz. 561 ze zm.; obecnie jednolity tekst: Dz.U. z 2002 r. Nr 171, poz. 1397 ze zm.), członkiem rady nadzorczej może być również pracownik spółki akcyjnej, jednak

W razie podjęcia przez pracodawcę indywidualnej decyzji o rozwiązaniu stosunku pracy z przyczyn organizacyjnych, wybór pracownika do zwolnienia powinien być dokonany w oparciu o porównanie sytuacji pracowników w ramach tej samej grupy pracowniczej (osób wykonujących pracę podobną, zajmujących podobne stanowiska), nie zaś z uwzględnieniem sytuacji wszystkich pracowników zatrudnionych w zakładzie pracy

Wykonywania prawa w stosunkach pracy podlega ocenie sądu pracy w aspekcie zasad współżycia społecznego, co nie narusza art. 32 ust. 1 i 2 Konstytucji RP.

Szczególna ochrona członków rady pracowniczej przedsiębiorstwa państwowego przed rozwiązaniem stosunku pracy za wypowiedzeniem oraz niekorzystną zmianą za wypowiedzeniem warunków pracy i płacy (art. 45 ustawy z dnia 30 sierpnia 1996 r. o komercjalizacji i prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych, Dz.U. Nr 118, poz. 561 ze zm.; obecnie jednolity tekst: Dz.U. z 2002 r. Nr 171, poz. 1397 ze zm.) dotyczy

W stanie prawnym obowiązującym przed dniem 2 czerwca 1996 r., to jest przed wejściem w życie ustawy z dnia 2 lutego 1996 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz.U. Nr 24, poz. 110 ze zm.) sąd pracy mógł nie uwzględnić upływu przedawnienia, mimo niezrzeczenia się przez pracodawcę korzystania z zarzutu, jeżeli opóźnienie w dochodzeniu roszczenia było usprawiedliwione wyjątkowymi

Wyszczególniając w art. 13 ust. 1 pkt 3 lit. "a" ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o opłacie skarbowej /Dz.U. nr 4 poz. 23 ze zm./ nieważność czynności prawnej i nieważność stwierdzoną prawomocnym orzeczeniem sądu, ustawodawca miał na uwadze w pierwszym przypadku nieważność wynikającą z niezachowania zastrzeżonej formy, dla której ustawa przewiduje rygor nieważności, a w drugim przypadku nieważność

1. Przepis art. 36 ust. 2 i 3b ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./ - stanowi, że w decyzji o pozwoleniu na budowę właściwy organ - w razie potrzeby - określa czas użytkowania tymczasowych obiektów budowlanych oraz określa terminy rozbiórki tymczasowych obiektów budowlanych. Przepis ten nie wskazuje w jaki sposób czas użytkowania i termin rozbiórki ma być oznaczony

Odsetki z tytułu niesłusznie pobranego podatku VAT urząd skarbowy powinien naliczać od dnia wydania decyzji stwierdzającej ten fakt, a nie od daty złożenia przez podatnika wniosku o stwierdzenie nadpłaty.

Upływ terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego określony w art. 30 ust. 1 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./, skutkuje wygaśnięciem tego zobowiązania, co powoduje, że organ odwoławczy rozpoznając odwołanie od decyzji organu I instancji podjętej przed upływem terminu przedawnienia, winien postępowanie podatkowe umorzyć jako bezprzedmiotowe

Państwowa Komisja Wyborcza jest związana prawomocnym postanowieniem o wpisie partii politycznej do ewidencji (art. 365 § 1 KPC).

W świetle przepisów par. 2 ust. 1 i par. 3 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 stycznia 1995 r. w sprawie amortyzacji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, a także aktualizacji wyceny środków trwałych /Dz.U. nr 7 poz. 34 ze zm./ nie jest dopuszczalne dokonywanie - w ciężar kosztów uzyskania przychodów działalności prowadzonej w formie spółki cywilnej - odpisów

Ustawa z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych /Dz.U. nr 9 poz. 31 ze zm./, a także inne ustawy podatkowe, nie definiują pojęcia budowli, ani też nie odsyłają w tym zakresie do innych dziedzin prawa. W takiej sytuacji niezbędne jest sięgnięcie do ogólnych reguł wykładni prawa, które przy ustalaniu znaczenia poszczególnych słów używanych przez prawodawcę w pierwszym rzędzie zwracają

Podmiot /pracodawca/, prowadzący zakład pracy chronionej jest zwolniony na podstawie art. 31 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnieniu osób niepełnosprawnych /Dz.U. nr 123 poz. 776 ze zm./ od podatku od nieruchomości tylko w stosunku do przedmiotu opodatkowania /art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych

Uchwała rady gminy o objęciu procedurą scalania i podziału nieruchomości, uregulowaną w rozdziale 2 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami /t.j. Dz.U. 2000 nr 46 poz. 543/, działki położonej na obszarach przeznaczonych w planach miejscowych na cele rolne lub leśne, jest nieważna z powodu sprzeczności z art. 102 ust. 1 i 3 ustawy o gospodarce nieruchomościami.

Podwyższenie kapitału zakładowego jest zawsze realizacją umowy spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, bez względu na to, czy następuje w drodze zmiany tej umowy, czy w drodze uchwały zgromadzenia wspólników mających do tego umocowanie w umowie spółki. Zatem na podstawie art. 1 ust. 2 i art. 10 ust. 1 pkt 11 lit. "b" w związku z art. 1 ust. 1 pkt 2 lit. "e" i art. 10 ust. 1 pkt 11 lit. "a" ustawy

1. Skoro pokrycie aportu jest prawnym warunkiem powstania spółki z o.o., to nie można przyjąć, że wniesienie towaru do spółki jako aportu następuje w zamian za udziały. Tak więc wkłady niepieniężne /aporty/ nie są objęte dyspozycja art. 2 ust. 3 pkt 5a ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./. 2. Przedsiębiorstwa jako zespołu

Nie można uznać, iż przewidziany termin w art. 250 par. 2 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926/ rozpoczął bieg lub upłynął przed datą wejścia jej w życie, to jest przed 1 stycznia 1998 r.

1. Przywilej stosowania stawki podatku "0" procent przewidziany w art. 18 ust. 3 z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ przyznany został jedynie podatnikowi, który spełnia warunek wyodrębniania w ramach prowadzonej ewidencji określonej w art. 27 ust. 4, sprzedaży mającej charakter eksportu towarów i usług, w rozumieniu tej ustawy

Samowoli budowlanej nie sanuje zgoda właściciela terenu inwestycji na realizację obiektu budowlanego, albowiem jedynie wykazanie się faktem posiadania pozwolenia na budowę lub uprzedniego zgłoszenia jego budowy, jest okolicznością wyłączającą sankcję rozbiórki obiektu, od zakończenia budowy którego do zastosowania sankcji nie upłynęło 5 lat.

Pojęcie "wykusz" nie zostało zdefiniowane w przepisach prawa budowlanego jak też w przepisach wykonawczych do tej ustawy albowiem nie jest to pojęcie prawne lecz architektoniczne.

W postępowaniu egzekucyjnym w administracji istotną kwestią jest rozgraniczenie pomiędzy zarzutami w sprawie prowadzenia postępowania egzekucyjnego a zażaleniem na postanowienie o zastosowaniu określonego środka egzekucyjnego. Rozgraniczenie pomiędzy tymi środkami prawnymi jest istotne, gdyż błędne uznanie zarzutów za zażalenie powoduje, iż o zarzutach orzeka niewłaściwy organ, który nadto, działa