I. Świadek uprawniony do odmowy zeznań na podstawie art. 182 § 1 k.p.k. może korzystać z tego prawa także po rozpoczęciu pierwszego zeznania na pierwszej rozprawie przed sądem pierwszej instancji, z tym że w razie złożenia takiego oświadczenia po tym terminie, poprzednio złożone zeznania tego świadka mogą służyć za dowód i być odtworzone (art. 186 § 1 k.p.k.). II. W razie zaistnienia takiej sytuacji

Zgodnie z par. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 23 grudnia 1994 r. w sprawie karty podatkowej /Dz.U. nr 140 poz. 787/ podatnicy mogą płacić podatek dochodowy w tej formie, o ile prowadzą działalność gospodarczą w zakresie i na warunkach określonych w tym rozporządzeniu.

Społeczny komitet budowy garaży, stosownie do art. 28 i art. 29 Kpa, nie może być stroną postępowania administracyjnego, nie może wystąpić z wnioskiem o pozwolenie na budowę oraz uzyskać takiego pozwolenia.

Dowód z zeznań świadków przeprowadza się na wniosek stron lub z urzędu. W ramach wstępnego postępowania wyjaśniającego strony więc mogą być wezwane do wskazania dowodów na poparcie swych twierdzeń, w tym dowodów ze świadków. Wówczas jednak organ wzywa świadków. Praktyka doręczania wezwań stronom postępowania i zobowiązywania ich do przybycia na rozprawę z limitowaną liczbą świadków, o nieokreślonej

Członek spółdzielni mieszkaniowej nie może być uznany jako strona postępowania administracyjnego w postępowania dotyczącym stwierdzenia nieważności udzielonego tej spółdzielni pozwolenia na budowę ogrodzenia parkingu. Członek spółdzielni przede wszystkim powinien korzystać ze swoich praw członkowskich określonych w przepisach o spółdzielniach mieszkaniowych i statutach spółdzielni.

Organ pierwszej instancji, po ustaleniu stanu sprawy orzekł o odmowie wypłaty odszkodowania skarżącemu, opierając swoją decyzje na podstawie art. 128 ust. 1 i art. 130 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. /Dz.U. nr 115 poz. 741 ze zm./. Przepisy te dotyczą ustalenia odszkodowania za wywłaszczoną nieruchomość, a nie wypłaty odszkodowania, o co zwracał się skarżący. Zasadnie zatem organ drugiej instancji

Powierzenie kompetencji oparte na art. 8 ustawy z dnia 22 marca 1990 r. o terenowych organach rządowej administracji ogólnej /t.j. Dz.U. 1998 nr 32 poz. 176/ nie może być wykładane w sposób rozszerzający. Nakaz ścisłej interpretacji w tym zakresie oznacza np. niedopuszczalność domniemywania możliwości dokonywania subdelegacji powierzonych kompetencji.

Odpowiedź na skargę jest pismem procesowym, do którego- z mocy art. 59 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ - stosuje się odpowiednio przepisy kodeksu postępowania cywilnego. Do odpowiedzi na skargę stosuje się w konsekwencji art. 127 Kpc wymagający wypowiedzenia się przez autora pisma procesowego co do twierdzeń strony przeciwnej i dowodów

Zastosowanie instytucji nadzwyczajnego złagodzenia kary przewidzianej w art. 57 § 4 k.k. z 1969 r., polegającej na odstąpieniu od wymierzenia kary dodatkowej lub instytucji przewidzianej w art. 61 § 2 k.k. z 1997 r. polegającej na odstąpieniu od wymierzenia środka karnego, oznacza całkowite odstąpienie od orzeczenia obligatoryjnej kary dodatkowej lub obligatoryjnego środka karnego.

1. W wypadku gdy obliczenie i pobranie podatku nastąpiło za pośrednictwem płatnika zwrot podatku na podstawie art. 29 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /t.j. Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./ może być dokonany tylko na mocy wcześniej wydanej, w oparciu o art. 175 Kpa, decyzji w przedmiocie obliczenia tego podatku bądź stwierdzenia braku obowiązku podatkowego. 2. W tej sytuacji

Przepisy § 11 i § 12 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 27 grudnia 1974 r. w sprawie niektórych obowiązków i uprawnień pracowników zatrudnionych w zakładach służby zdrowia (Dz.U. Nr 51, poz. 326 ze zm.), uznane wyrokiem Trybunału Konstytucyjnego z dnia 17 maja 1999 r. P 6/98 (Dz.U. Nr 45, poz. 458) za niezgodne z art. 66 ust. 2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej oraz z art. 298 i z art. 128 Kodeksu

O nieodwracalności skutków prawnych można mówić tylko wówczas, gdy odwrócenie następstw spowodowanych decyzją, nie jest możliwe poprzez podjęcie przez organy administracji publicznej działań na podstawie obowiązujących przepisów prawa materialnego i kodeksu postępowania administracyjnego.

W sprawach o stwierdzenie nieważności będących w toku w dniu wejścia w życie ustawy z dnia 20 lipca 2000 r. o zmianie ustawy - Kodeks postępowania karnego, ustawy - Przepisy wprowadzające Kodeks postępowania karnego oraz ustawy - Kodeks skarbowy (Dz. U. Nr 62, poz. 717) właściwość sądu odwoławczego, w zakresie określonym przepisem art. 102 § 6 k.p.k., należy ustalać na podstawie tego przepisu, jeżeli

W celu ustalenia możliwości zatrudnienia nauczyciela w pełnym wymiarze zajęć na podstawie umowy o pracę na czas określony (art. 10 ust. 4 ustawy z dnia 26 stycznia 1982 r. - Karta Nauczyciela, jednolity tekst: Dz.U. z 1997 r. Nr 56, poz. 357 ze zm.), jego pensum dydaktyczne jako nauczyciela przedmiotu i pensum nauczyciela bibliotekarza nie podlegają sumowaniu.

Zarówno ustawa z dnia 24 stycznia 1991 r. o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego /Dz.U. 1997 nr 142 poz. 950 ze zm./, jak i rozporządzenie Prezesa Rady Ministrów z dnia 22 września 1997 r. w sprawie szczegółowych zasad i trybu postępowania dotyczących pozbawiania uprawnień kombatanckich i zasad przeprowadzania weryfikacji tych uprawnień /Dz.U

Wszelkie zdarzenia faktyczne lub prawne, jakie miały miejsce po wydaniu zaskarżonego aktu nie mogą być miarodajne dla oceny jego legalności i nie mogą wyznaczać orzeczenia Sądu. Przepisy prawa nie wymagają od organu administracji publicznej przewidywania wszystkich społecznych i gospodarczych skutków, jakie mogą nastąpić w efekcie wydanej przez niego decyzji. Organ administracji, po przeanalizowaniu

Zgodnie zaś z treścią art. 30 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./, budowa ogrodzeń o wysokości powyżej 2,20 m wymaga zgłoszenia i to niezależnie od usytuowania tego obiektu względem ulicy czy innych miejsc publicznych.

Zgodnie z art. 26 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ organy podatkowe obowiązane są badać cel darowizny na podstawie której dokonano odliczenia od dochodu, również w przypadku, jeżeli przeznaczenie darowizny nie zostało zapisane w konstytuującej ją umowie. Rozpatrzenie takie nie może ograniczać się wyłącznie do stwierdzenia