Uprawnienia kombatanckie przysługują i tym osobom, które brały udział w działaniach zbrojnych, prowadzonych przez zmilitaryzowane służby państwowe /m.in. Milicję Obywatelską/ o ile były one organizowane przeciwko wojskom okupanta czy też oddziałom hitlerowskim operującym na zapleczu wojsk i zajmujących się dywersją, sabotażem i szpiegostwem.

Termin określony w art. 52 § 2 KP nie może być liczony od daty dowiedzenia się o wyrządzeniu szkody, jeżeli pracodawca wcześniej mógł sprawdzić informacje o niewłaściwym postępowaniu pracownika kwalifikowanym jako ciężkie naruszenie jego podstawowych obowiązków.

Szkoła wyższa jako pracodawca może ponosić na podstawie art. 471 KC w związku z art. 300 KP odpowiedzialność odszkodowawczą wobec pracownika naukowo-dydaktycznego będącego mianowanym nauczycielem akademickim za brak należytej staranności w wykonaniu obowiązku umożliwienia mu prowadzenia badań naukowych, rozwijania twórczości naukowej i uzyskania stopnia lub tytułu naukowego.

Obowiązek ponadzakładowej konsultacji związkowej (art. 38 § 3 i 4 KP) obciąża pracodawcę w razie zgłoszenia umotywowanych zastrzeżeń przez zakładową organizację związkową, która jest członkiem krajowej federacji związków zawodowych, czyli ogólnokrajowej organizacji związkowej.

Nie jest skuteczne „uzupełnienie” kasacji po upływie terminu do jej wniesienia przez zmianę przytoczonej poprzednio podstawy. Zmiana taka nie może być uznana za sprostowanie oczywistej omyłki pisarskiej.

Rozpoczęcie przez pracownika korzystania z udzielonego mu przez pracodawcę urlopu wypoczynkowego jest równoznaczne ze stawianiem się do pracy w związku z ustaniem przyczyny nieobecności w rozumieniu art. 53 § 3 KP, chyba że nie było podstaw do udzielenia tego urlopu z powodu przedłużającej się niezdolności do pracy.

Odwołanie członka zarządu spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, nie ujawnione w rejestrze handlowym, nie zwalnia go od odpowiedzialności wynikającej z art. 298 § 1 k.h. Osoba taka może jednak wyłączyć swoją odpowiedzialność wykazując okoliczności wymienione w art. 298 § 2 k.h.

Dostosowanie się do określonych norm prawnych jest obowiązkiem każdego podmiotu i w żadnym wypadku nie ma podstaw do uznania, iż respektowanie prawa ma zwalniać od poniesienia konsekwencji za uprzednie niedostosowanie się do norm prawnych. Doprowadzenie do tego, że poziom hałasu wytwarzanego odpowiada normom, jest obowiązkiem użytkownika, a nie jego dobrą wolą, a następstwem prawidłowej pracy urządzenia

Samo formalne spełnienie przesłanek z art. 31 ust. 1 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ nie może stanowić o wymierzeniu grzywny, jeżeli niewykonanie orzeczenia było spowodowane innymi okolicznościami niezależnymi od organu.

Omyłkowe wymienienie w wyroku nazwisk sędziów może być sprostowane (art. 350 § 1 KPC) przez zastąpienie ich nazwiskami sędziów, przed którymi odbyła się rozprawa poprzedzająca bezpośrednio wydanie wyroku oraz którzy w rzeczywistości wydali i podpisali wyrok. W takiej sytuacji nie zachodzi nieważność postępowania (art. 379 pkt 4 w związku z art. 323 KPC).

W razie zastosowania (współstosowania) projektu racjonalizatorskiego, który stanowi jedynie ulepszenie lub uzupełnienie wcześniejszego projektu, stosowanie projektu wcześniejszego może polegać także na praktycznym urzeczywistnianiu tylko części jego elementów z wyłączeniem tych, które zostały zmodyfikowane przez projekt ulepszający lub uzupełniający wcześniejsze rozwiązanie (art. 87 ustawy z dnia 19

Z istoty przepisu art. 48 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 1998 r. o finansach publicznych /Dz.U. nr 155 poz. 1014 ze zm./ wynika, że zaciągnięty kredyt musi być przeznaczany na finansowanie wydatków nie znajdujących pokrycia w planowanych dochodach, nie oznacza to jednak, że warunkiem jego zaciągnięcia jest wyszczególnienie, jakie konkretnie wydatki z tego kredytu będą finansowane.

Nie jest skuteczne „uzupełnienie” kasacji po upływie terminu do jej wniesienia przez zmianę przytoczonej poprzednio podstawy. Zmiana taka nie może być uznana za sprostowanie oczywistej omyłki pisarskiej.

Nie stanowi obejścia prawa powodującego nieważność czynności prawnej (art. 58 § 1 KC w związku z art. 300 KP) wypowiedzenie pracownikowi umowy o pracę ze skutkiem na dzień poprzedzający przejście zakładu pracy lub jego części na nowego pracodawcę.

Zgodnie z art. 37j ust. 3-5 ustawy z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu /t.j. Dz.U. 1997 nr 25 poz. 128 ze zm./ tylko osoby zamieszkałe w dniu nabycia prawa do zasiłku przedemerytalnego oraz w okresie jego pobierania w powiatach /gminach/ uznanych za zagrożone szczególnym wysokim bezrobociem strukturalnym, jeżeli stosunek pracy lub stosunek służbowy został rozwiązany

1. Rada Gminy, rozpatrując zarzuty zgłoszone do projektu planu /art. 24 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym - Dz.U. 1999 nr 15 poz. 139 ze zm./ nie może skutecznie powoływać się na interes ogólny jako podstawowe, a tym bardziej jedyne kryterium zasadności podejmowanych rozstrzygnięć planistycznych. Mając na względzie interes ogółu, rada gminy nie może tracić z pola widzenia

1. Przez określenie celów działalności danej osoby prawnej /Stowarzyszenia/ w jej statucie, nie można udzielić pełnomocnictwa do zarządu konkretną nieruchomością. Tym bardziej, nie można wyrazić zgody na dokonywanie przez to stowarzyszenie czynności przekraczających zwykły zarząd nieruchomością. Bezspornym jest zaś, iż zgoda na zabudowę nieruchomości jest taką czynnością. 2. Wynik sprawy cywilnej dotyczącej

Wprowadzanie przez jednostki organizacyjne do powietrza substancji zanieczyszczających powietrze, nie objętych decyzją o dopuszczalnej emisji w żadnym przypadku nie może oznaczać, iż działalność taka, naruszająca normy art. 25, art. 27 i art. 30 ustawy z dnia 31 stycznia 1980 r. o ochronie i kształtowaniu środowiska /Dz.U. 1994 nr 49 poz. 196 ze zm./, może być uznana za prawnie dozwoloną, a co za tym

Obowiązek likwidacji, unieszkodliwienia lub gromadzenia odpadów w miejscach wyznaczonych na ten cel w planach zagospodarowania przestrzennego, wynikający z art. 54 ust. 1 ustawy z dnia 31 stycznia 1980 r. o ochronie i kształtowaniu środowiska /Dz.U. 1994 nr 49 poz. 196 ze zm./, odnosi się nie tylko do odpadów, które ze względu na swą właściwość są w ogóle nieprzydatne gospodarczo, lecz także do substancji

Przewidziany w art. 60 ust. 1 ustawy z dnia 27 czerwca 1997 r. o partiach politycznych (Dz. U. 1997 r. Nr 98 poz. 604) termin do przedstawienia sądowi danych wymaganych przy zgłoszeniu o wpis partii politycznej do ewidencji jest terminem zawitym (prekluzyjnym) prawa materialnego.

Na postanowienie sądu drugiej instancji oddalające zażalenie na zarządzenie o zwrocie wniosku o wpis do rejestru zastawów, kasacja nie przysługuje.

1. Zastosowanie klauzuli generalnej (art. 5 k.c.) nie może rozstrzygać o wyniku wykładni normy prawa materialnego określającej treść prawa podmiotowego. 2. Posłużenie się zarzutem nadużycia prawa przewidzianego w art. 5 k.c. wymaga uprzedniego przesądzenia o treści prawa podmiotowego, z którego określony podmiot czyni użytek podlegający dopiero ocenie na podstawie art. 5 k.c.