Zgodnie z art. 187 par. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ w sprawie, w której ma zastosowanie art. 52 par. 1 pkt 2 tej ustawy, organ powinien co najmniej wezwać podatnika do wskazania okoliczności, z których wynikałoby, że nienależny zwrot podatku nie nastąpił z jego winy.

Wobec uchylenia decyzji wymiarowych w przedmiocie wymiaru podatku dochodowego od osób fizycznych za 1995 i 1996 r. w związku z wadliwościami postępowania w części dotyczącej nie uznania szeregu wydatków za koszty uzyskania przychodów, nie mogą się także ostać w obrocie prawnym decyzje wydane na podstawie art. 25 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku

Służebność przechodu i przejazdu przez działkę nie może być utożsamiana z prawem do dysponowania nieruchomością na cele budowlane o jakim mowa w art. 32 ust. 4 pkt 2 w zw. z art. 3 pkt 11 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./, bowiem wykonywanie robot budowlanych na tej działce wykraczałoby poza treść tej służebności i tym samym byłoby bezprawnym naruszeniem

Sąd pierwszej instancji nie jest uprawniony do przedstawienia zagadnienia prawnego Sądowi Najwyższemu.

Skoro obiekt budowlany /garaż/ został wybudowany bez wymaganego pozwolenia na budowę w 1967 r., podstawą materialnoprawną udzielenia pozwolenia na użytkowanie tego obiektu stanowią przepisy ustawy z dnia 24 października 1974 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 38 poz. 229 ze zm./, a to ze względu na treść art. 103 ust. 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./.

Postępowanie toczące się na podstawie przepisów - Prawa budowlanego nie rozstrzyga w ogóle sporów dotyczących prawa własności obiektów czy ich części.

1. Przepis art. 38 ust. 2 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ stanowi samoistna i wyjątkową podstawę prawną do weryfikacji przez organ administracji publicznej rozstrzygnięcia, które zostało zaskarżone do NSA. Wydana na podstawie art. 38 ust. 2 cyt. ustawy o NSA decyzja, nie jest decyzją pierwszoinstancyjną lecz ostateczną, która podlega zaskarżeniu

Instytucja nadpłaty jest samodzielną i odrębną konstrukcją prawa podatkowego i podlega terminowi przedawnienia odnoszącemu się tylko do tej instytucji.

Nauczyciele podlegają odpowiedzialności dyscyplinarnej za uchybienia obowiązkom lub godności zawodu niezależnie od odpowiedzialności karnej.

W ustawie Ordynacja podatkowa /jak i we wcześniejszej ustawie o zobowiązaniach podatkowych/ nie ma przepisu, który stanowiłby podstawę do żądania od organu podatkowego odsetek za opóźniony zwrot nienależnie zapłaconej przez podatnika kwoty odsetek za zwłokę w zapłacie podatku. W sprawach podatkowych nie stosuje się bowiem przepisów kodeksu cywilnego, który przewiduje taką możliwość w odniesieniu do

W sprawach o roszczenia ze stosunku pracy sąd nie uwzględnia z urzędu upływu terminu przedawnienia.

Do obowiązków brygadzisty z reguły nie należy ciągłe nadzorowanie wszystkich pracowników brygady, aby nie dokonywali kradzieży na szkodę pracodawcy.

Podniesienie w kasacji zarzutu naruszenia art. 8 KP wymaga jednoczesnego wskazania okoliczności uzasadniających twierdzenie o niezgodności czynienia użytku z prawa z zasadami współżycia społecznego lub jego społeczno-gospodarczym przeznaczeniem.

Zawinione (z winy umyślnej lub rażącego niedbalstwa) niewykonanie przez pracownika zgodnego z prawem polecenia poddania się kontrolnym badaniom lekarskim, jako naruszające obowiązek wykonania polecenia dotyczącego pracy (art. 100 i art. 211 pkt 5 KP), może stanowić podstawę niezwłocznego rozwiązania umowy o pracę na podstawie art. 52 § 1 pkt 1 KP.

Odmowa podporządkowania się poleceniom pracodawcy dotyczącym organizacji i sposobu wykonywania umówionego rodzaju pracy stanowi uzasadnioną przyczynę wypowiedzenia pracownikowi umowy o pracę.

1. Przeprowadzenie rozprawy apelacyjnej, poprzedzającej bezpośrednio wydanie wyroku, w innym (wcześniejszym) terminie niż oznaczony w zawiadomieniu skierowanym do stron (pełnomocników), pozbawia strony możności obrony swych praw i powoduje nieważność postępowania (art. 379 pkt 5 k.p.c.). 2. Nieważność postępowania Sąd Najwyższy bierze pod rozwagę z urzędu, a więc niezależnie od tego, czy skarżący postawił