Imienna książeczka oszczędnościowa, stanowiąca dowód zawarcia umowy rachunku oszczędnościowego, podobnie jak inne imienne papiery wartościowe, nie stanowi przedmiotu czynności wykonawczej przestępstwa określonego w art. 310 § 1 kk.

Aprobata Spółdzielni Mieszkaniowej, czy nawet udzielenie przez Zarząd Spółdzielni zgody na wykonanie krat, nie mają znaczenia dla prawnej oceny nakazu likwidacji krat, bowiem organy Spółdzielni nie są organami państwowego nadzoru budowlanego uprawnionego do wydawania decyzji w sprawach budowlanych.

Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził nieważność uchwały Rady Miasta ustalającej zasady otrzymywania identyfikatorów upoważniających do bezpłatnego postoju w strefach płatnego parkowania w Warszawie.

Zawarte w art. 278 § 5 k.k. sformułowanie „przepisy § 1, 3 i 4 stosuje się odpowiednio”, oznacza zastosowanie do wypadku kradzieży energii, wyłącznie znamion przestępstwa kradzieży i przewidzianych za to przestępstwo sankcji. Przepis art. 119 § 1 k.w., w którym przedmiot czynności wykonawczej określony został jako „cudza rzecz ruchoma”, nie ma zatem zastosowania do kradzieży energii.

Orzeczenie środka karnego, przewidzianego w art. 46 § 1 k.k. dopuszczalne jest również w postaci solidarnego zobowiązania współsprawców przestępstwa do naprawienia wyrządzonej szkody, w całości albo w części.

1. Żadna ustawa nie upoważnia gminy generalnie do nakładania na jej mieszkańców danin publicznych. 2. W zakresie ustalania zasad i trybu korzystania z gminnych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej nie mieści się wprowadzanie opłat za korzystanie z nich. 3. Opłaty, o których mowa w art. 4 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 20 grudnia 1996 r. o gospodarce komunalnej /Dz.U. 1997 nr 9 poz. 43 ze zm./ mogą

Uchybienie sześciomiesięcznemu terminowi, o jakim mowa w art. 58 ust. 4 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty /t.j. Dz.U. 1996 nr 67 poz. 329 ze zm./, do złożenia wniosku o wydanie zezwolenia na założenie szkoły publicznej przez osobę prawną inną niż jednostka samorządu terytorialnego jest nieistotnym naruszeniem prawa.

Przepis art. 32 ust. 1 ustawy z dnia 27 października 1994 r. o autostradach płatnych /Dz.U. nr 127 poz. 627 ze zm./ stanowi, że odszkodowanie za wywłaszczoną nieruchomość powinno odpowiadać jej wartości rynkowej, ustalonej na dzień wydania decyzji o ustaleniu lokalizacji autostrady.

Imienna książeczka oszczędnościowa, stanowiąca dowód zawarcia umowy rachunku oszczędnościowego, podobnie jak inne imienne papiery wartościowe, nie stanowi przedmiotu czynności wykonawczej przestępstwa określonego w art. 310 § 1 k.k.

Waloryzacji odszkodowania za wywłaszczoną nieruchomość, ustalonego na podstawie art. 32 ust. 1 ustawy z dnia 27 października 1994 r. o autostradach płatnych /Dz.U. nr 127 poz. 627 ze zm./ dokonuje się na zasadach określonych w art. 32 ust. 3 tej ustawy i jest to sprawa odrębna od sprawy ustalenia odszkodowania.

W sprawach zaskarżania orzeczeń Społecznej Komisji Rewindykacyjnej nie stosuje się art. 34 ust. 3 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym (Dz.U. Nr 74, poz. 368 ze zm.).

W wypadku umorzenia postępowania karnego na podstawie art. 11 § 1 kpk, w sprawie toczącej się z oskarżenia publicznego, brak jest podstaw do zasądzenia od oskarżonego na rzecz oskarżyciela posiłkowego poniesionych przez niego wydatków z tytułu ustanowienia pełnomocnika, co jednak nie wyłącza możliwości ich zasądzenia „w uzasadnionych wypadkach” od Skarbu Państwa (analogia z art. 632 pkt 2 in fine kpk

Zawarte w art. 27 ust. 2 ustawy z dnia 12 września 1990 r. o szkolnictwie wyższym /Dz.U. nr 65 poz. 385 ze zm./ wyłączenie prowadzonej przez uczelnie działalności gospodarczej ze zwolnienia od podatków przyznanego im przepisem art. 27 ust. 1 tej ustawy nie obejmuje podatku od nieruchomości; wyłączenie to odnosi się do opodatkowania samej działalności, a nie do opodatkowania majątku ewentualnie służącego

Przepis art. 32 ust. 1 ustawy z dnia 27 października 1994 r. o autostradach płatnych /Dz.U. nr 127 poz. 627 ze zm./ stanowi, że odszkodowanie za wywłaszczoną nieruchomość powinno odpowiadać jej wartości rynkowej, ustalonej na dzień wydania decyzji o ustaleniu lokalizacji autostrady.

Stosownie do art. 32 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 27 października 1994 r. o autostradach płatnych /Dz.U. nr 127 poz. 627 ze zm./, odszkodowanie za wywłaszczoną nieruchomość powinno odpowiadać jej wartości rynkowej, ustalonej według stanu na dzień wydania decyzji o ustaleniu lokalizacji autostrady.

Budownictwo mieszkaniowe to nie tylko same bloki mieszkalne, ale także ich otoczenie, a więc zieleń urządzona, chodniki, szkoły, przedszkola oraz pawilony handlowe.

Przepis art. 32 ust. 1 ustawy z dnia 27 października 1994 r. o autostradach płatnych /Dz.U. nr 127 poz. 627 ze zm./ stanowi, że odszkodowanie za wywłaszczoną nieruchomość powinno odpowiadać jej wartości rynkowej, ustalonej na dzień wydania decyzji o ustaleniu lokalizacji autostrady.

Zobowiązanie podatnika w podatku dochodowym od osób prawnych powstaje z mocy prawa, a nie w drodze decyzji ustalającej wysokość tego zobowiązania.