1. Jeżeli obiekt budowlany odpowiada wymogom techniczno-budowlanym i normom, to brak jest podstaw do zarzutu, iż narusza on uzasadnione interesy osób trzecich. 2. Stosownie do art. 43 ustawy z dnia 24 października 1974 r. - Prawa budowlanego /Dz.U. nr 38 poz. 229 ze zm./ oraz art. 61 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane - Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./ właściciel lub zarządca obiektu budowlanego

To, że pozwoleniem na budowę budynku letniskowego dysponował poprzedni jego właściciel nie zwalnia nowego właściciela od obowiązku uzyskania pozwolenia na budowę przy przeniesieniu tego budynku w inne miejsce.

Roboty budowlane przy budowie placów postojowych można rozpocząć jedynie na podstawie ostatecznej decyzji o pozwoleniu na budowę.

Sąd administracyjny nie orzeka w oparciu o zasady słuszności czy współżycia społecznego, o ile nie zawiera ich treść konkretnej normy prawa materialnego.

Przy ustalaniu wysokości odprawy pieniężnej przewidzianej w art. 8 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn dotyczących zakładu pracy oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz.U. z 1990 r. Nr 4, poz. 19 ze zm.) podstawę jej wyliczenia stanowi miesięczne średnie wynagrodzenie z okresu poprzedzającego nabycie prawa do tej odprawy ustalone

Pominięcie przez sąd drugiej instancji faktów i dowodów przytoczonych przez pracodawcę w apelacji, wskazujących na zasadność wypowiedzenia pracownikowi umowy o pracę, narusza art. 381 KPC wtedy, gdy sąd drugiej instancji rozpoznał sprawę co do zasadności wypowiedzenia, mimo że sąd pierwszej instancji ograniczył postępowanie dowodowe do formalnej prawidłowości wypowiedzenia.

Umowa zawarta między udziałowcami spółki utworzonej w wyniku przejęcia części zakładu pracy jednego z nich a związkami zawodowymi reprezentującymi pracowników przejmowanych przez nowego pracodawcę (art. 231 KP), gwarantująca tym pracownikom warunki wynagrodzenia za pracę i innych świadczeń związanych z pracą wynikające z układu zbiorowego pracy obowiązującego u dotychczasowego pracodawcy, nie powoduje

Powstrzymywanie się pracownika od wykonywania pracy w warunkach nie odpowiadających przepisom BHP nie stanowi naruszenia obowiązku świadczenia pracy, tylko wtedy gdy pracownik zawiadomił o tym niezwłocznie przełożonego (art. 210 § 1 KP).

Powołanie jako źródło stosunku pracy (art. 2 i 68 KP) nie przekształca treści wcześniej zawartej umowy o pracę, w ten sposób, że na pewien czas dochodzi do powierzenia innego stanowiska (z powołania).

1. Odpowiednie zastosowanie art. 117 § 2 KP do odpowiedzialności materialnej za szkodę w mieniu powierzonym pracownikowi z obowiązkiem zwrotu albo do wyliczenia się (art. 124 KP) nie zmienia charakteru tej odpowiedzialności i jej podstawy prawnej. 2. Za szkodę w mieniu powierzonym z obowiązkiem zwrotu albo do wyliczenia się powstałą w skutek kradzieży przez nieznanych sprawców, pracownik ponosi odpowiedzialność

Warunek uzyskania przez nauczyciela mianowania z mocy prawa w postaci nieprzerwanej pracy w szkole, liczonej od dnia zatrudnienia, oznaczał pracę w jednej szkole (art. 10 ust. 2 pkt 7 zdanie drugie ustawy z dnia 26 stycznia 1982 r. - Karta Nauczyciela, Dz.U. Nr 3, poz. 19 ze zm. w brzmieniu ustalonym art. 97 pkt 9 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty, Dz.U. Nr 95, poz. 425).

1. Wyłączenie prawa do jednorazowej odprawy z art. 75 KP pracownika samorządowego zatrudnionego na podstawie wyboru dotyczy tylko takiej sytuacji, w której przysługuje mu trzymiesięczna odprawa na podstawie art. 14a ust. 1 ustawy z dnia 22 marca 1990 r. o pracownikach samorządowych (Dz.U. Nr 21, poz. 124 ze zm.). 2. Prezydent miasta (wójt, burmistrz) jest pracownikiem urzędu miasta (gminy), z którym

1. Zawiadomienie o odrzuceniu sprzeciwu od zastosowania kary porządkowej nie musi zawierać pouczenia o przysługującym pracownikowi prawie wystąpienia do sądu pracy o uchylenie zastosowanej kary porządkowej. 2. Termin wystąpienia do sądu pracy o uchylenie kary porządkowej (art. 112 § 2 KP) jest terminem zawitym prawa materialnego i nie podlega przywróceniu.

1. Zgodnie z art. 29 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./ pozwolenia na budowę nie wymaga wykonanie robót budowlanych polegających na instalowaniu i remoncie tablic i urządzeń reklamowych, z wyjątkiem reklam świetlnych i podświetlanych usytuowanych poza obszarem zabudowanym w rozumieniu przepisów o ruchu drogowym. 2. Zainstalowanie reklam na budynku

1. O dysponowaniu nieruchomością na cele budowlane można mówić tylko wtedy gdy nieruchomość ma odpowiedni dostęp do sieci dróg publicznych, przy czym nie chodzi tu o dostęp faktyczny ale prawnie usankcjonowany. 2. Nieuciążliwości dla otoczenia nie można utożsamiać z pojęciem inwestycji mogących pogorszyć stan środowiska. Inwestycja nie pogarszająca środowiska może być uciążliwe dla otoczenia.

Warunkiem uznania nieruchomości za nieruchomość zdatną na cele budowlane oprócz jej położenia w terenach budowlanych jest zapewnienie dla takiej nieruchomości dojścia i dojazdu do drogi publicznej /par. 14 ust. 1 rozporządzenia Ministra Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa z dnia 14 grudnia 1994 r. w sprawie warunków technicznych jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie - Dz.U. 1999 nr

Postanowienie z art. 50 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./ jest szczególnym aktem incydentalnym prawa materialnego. Jego wyjątkowość polega na wstrzymaniu prowadzenia robót budowlanych na czas potrzebny organowi nadzoru do wydania decyzji "o której mowa w art. 51 ust. 1 tego Prawa". Ustawodawca w ust. 4 art. 50 założył, iż czas ten nie może przekraczać 2 miesięcy

Osoba fizyczna nie dotknięta uciążliwościami na skutek realizacji inwestycji nie ma interesu prawnego w rozumieniu art. 28 Kpa w żądaniu podjęcia przez organ administracji decyzji zmierzającej do ochrony jej interesu prawnego.

1. Odpowiednie zastosowanie art. 117 § 2 KP do odpowiedzialności materialnej za szkodę w mieniu powierzonym pracownikowi z obowiązkiem zwrotu albo do wyliczenia się (art. 124 KP) nie zmienia charakteru tej odpowiedzialności i jej podstawy prawnej. 2. Za szkodę w mieniu powierzonym z obowiązkiem zwrotu albo do wyliczenia się powstałą w skutek kradzieży przez nieznanych sprawców, pracownik ponosi odpowiedzialność

Za koszty uzyskania przychodu ze sprzedaży akcji otrzymanych w drodze darowizny mogą być uznane jedynie wydatki poniesione przy umowie sprzedaży, czyli opłata skarbowa.

Uznanie zbędności nieruchomości na cel określony w decyzji o wywłaszczeniu /art. 137 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami /Dz.U. nr 115 poz. 741 ze zm./ jest przesłanką, którą organ obowiązany jest ustalić celem wydania decyzji w przedmiocie jej zwrotu. Brak jest natomiast podstaw prawnych do odrębnego ustalania istnienia bądź nieistnienia tej przesłanki w drodze decyzji

Właściciel może korzystać z rzeczy lecz w granicach określonych przez ustawy i zasady współżycia społecznego /art. 140 Kc/. Jedną z takich ustaw jest prawo budowlane, które ma zastosowanie również do nieruchomości stanowiących własność osób fizycznych, prawnych oraz wszelkich innych podmiotów podejmujących działalność inwestycyjną na gruntach stanowiących własność Skarbu Państwa bądź gminy.

Z brzmienia przepisu par. 12 ust. 2 rozporządzenia Rady Ministrów z 19 grudnia 1997 r. w sprawie wypadków, w których należności celne przywozowe lub wywozowe są zwracane lub umarzane, oraz trybu i warunków dokonywania zwrotu lub umarzania /Dz.U. nr 158 poz. 1050/ należy domniemywać, że użycie przez ustawodawcę sformułowania: "nie później niż w terminie 30 dni (...)" wyklucza jednoznacznie możliwość

Nie przekazanie organowi odwoławczemu zażalenia na postanowienie w określonym ustawą terminie nie jest zatem bezczynnością w rozumieniu art. 17 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./.