Nie jest skuteczne oparcie kasacji na 'zarzucie' naruszenia jedynie art. 233 § 1 k.p.c. i to tylko przez 'nie dokonanie wszechstronnego rozważenia zebranego w sprawie materiału dowodowego'. Nie wypełnia pierwszej podstawy kasacyjnej 'zarzut' naruszenia prawa materialnego oparty na własnym stanie faktycznym przyjętym przez skarżącego. Stanowi to jedynie polemikę z poczynionymi w sprawie ustaleniami.

Powództwo przeciwko notariuszowi o stwierdzenie nieważności aktu notarialnego jest niedopuszczalne.

Oświadczenie woli wyrażone w formie aktu notarialnego może być drugiej stronie złożone przez doręczenie jej pisma zawiadamiającego o istotnej treści i o formie tego oświadczenia woli.

Nie jest skuteczne oparcie kasacji na „zarzucie” naruszenia jedynie art. 233 § 1 k.p.c. i to tylko przez „nie dokonanie wszechstronnego rozważenia zebranego w sprawie materiału dowodowego”. Nie wypełnia pierwszej podstawy kasacyjnej „zarzut” naruszenia prawa materialnego oparty na własnym stanie faktycznym przyjętym przez skarżącego. Stanowi to jedynie polemikę z poczynionymi w sprawie ustaleniami.

Powództwo przeciwko notariuszowi o stwierdzenie nieważności aktu notarialnego jest niedopuszczalne.

Waga samochodowa jest budowlą, o której mowa w art. 3 pkt 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r.- Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./ i nie odpowiada żadnemu z obiektów gospodarczych związanych z produkcją rolną i uzupełniających zabudowę zagrodową o jakich mowa w art. 29 ust. 1 pkt 1 tej ustawy. Zatem na realizację takiego obiektu wymagane jest pozwolenie na budowę.

Momentem decydującym o możliwości zaliczenia danego wydatku do kosztów uzyskania przychodów, jest moment dokonania owego wydatku, a nie moment osiągnięcia przychodu.

Przepis art. 30 par. 1 pkt 5 ustawy z dnia 9 stycznia 1997 r. - Kodeks celny /Dz.U. nr 23 poz. 117 ze zm./ nakazujący doliczenie do ceny transakcyjnej kosztów transportu do granicy państwa nie uzależnia doliczeń od tego, jakie koszty poniósł importer. Regulacja w nim zawarta dotyczy obiektywnych kosztów transportu do granicy, niezależnie od tego, kto koszty w tej wysokości faktycznie ponosił.

Przepierzenie drewniane, stanowiące ściankę na strychu budynku mieszkalnego nie stanowi obiektu budowlanego w rozumieniu ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./, a co zatem idzie zmiana jego położenia nie wymaga ani zgody, ani interwencji, ani zgłoszenia organom nadzoru budowlanego.

Momentem decydującym o możliwości zaliczenia danego wydatku do kosztów uzyskania przychodów, jest moment dokonania owego wydatku, a nie moment osiągnięcia przychodu

Cofnięcie apelacji nie podlega kontroli sądu.

Komunalna jednostka organizacyjna, sprawująca zarząd nieruchomością wspólną na podstawie przepisów ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (Dz. U. Nr 85, poz. 388 ze zm.), nie może wliczać do kosztów tego zarządu własnych kosztów, chyba że co innego wynika z umowy o sprawowanie tego zarządu.

Umowa przeniesienia własności nieruchomości na zabezpieczenie spłaty kredytu, w której kredytodawca zobowiązał się do przeniesienia z powrotem na kredytobiorcę własności tej nieruchomości niezwłocznie po spłacie kredytu, nie jest umową o przeniesienie własności nieruchomości zawartą pod warunkiem (art. 157 § 1 k.c.).

Odmówić wyjaśnienia przedstawionej wątpliwości prawnej.

Przepis art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ nie ma zastosowania do przychodów z zachowku w postaci zapłaty sumy pieniężnej odpowiadającej wartości części spadku.

Umowa przeniesienia własności nieruchomości na zabezpieczenie spłaty kredytu, w której kredytodawca zobowiązał się do przeniesienia z powrotem na kredytobiorcę własności tej nieruchomości niezwłocznie po spłacie kredytu, nie jest umową o przeniesienie własności zawartą pod warunkiem (art. 157 § 1 kc).

Obowiązek uiszczenia opłaty sądowej w postaci opłaty od kasacji spoczywa również - na podstawie art. 527 § 1 zd. 1 k.p.k. - na finansowym organie dochodzenia.

Wypowiedzenie bezterminowej umowy o pracę nie stanowi dyskryminacji pracownika niepełnosprawnego, którego pracodawca zatrudnił w wykonaniu umowy zawartej z wojewódzkim urzędem pracy, jeżeli zostało dokonane po upływie terminu zastrzeżonego w tej umowie, a jego przyczyną był brak w budżecie środków na wynagrodzenia pracowników niepełnosprawnych.

Warunkiem przyjęcia dorozumianej zgody pracodawcy na pracę w godzinach nadliczbowych jest świadomość pracodawcy, że pracownik wykonuje taką pracę.

Brak konkretyzacji przyczyny uzasadniającej rozwiązanie umowy o pracę (art. 30 § 4 KP) nie stanowi podstawy roszczenia o przywrócenie do pracy albo o odszkodowanie (art. 56 § 1 KP), jeżeli pracodawca w inny sposób zapoznał pracownika z tą przyczyną.

Postanowienia nieopartego na ustawie zbiorowego porozumienia prawa pracy stanowią dla pracowników źródło zobowiązań pracodawcy będącego stroną tego porozumienia, które jako korzystniejsze niż przepisy prawa pracy zostają objęte treścią indywidualnych stosunków pracy.

1. W przypadku zgodnego z prawem rozwiązania umowy o pracę bez wypowiedzenia z winy pracownika nie przysługuje odszkodowanie z tytułu wcześniejszego wadliwego wypowiedzenia umowy o pracę. 2. Samowolne pobieranie nienależnych zaliczek na poczet przyszłego wynagrodzenia za pracę przez pracownika odpowiedzialnego za finanse pracodawcy stanowi ciężkie naruszenie podstawowych obowiązków pracowniczych (art