1. Zgodnie z Klasyfikacją Usług do usług finansowych /KU 94/ zaliczać należało usługi bankowe /podbranża 9401/, czyli usługi związane z udzielaniem kredytów oraz z obsługą obrotu gotówkowego i bezgotówkowego. Sprzedaż papierów wartościowych, do których zaliczyć należy akcje, nie może więc być uznana za usługę bankową tj. finansową, korzystającą ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie

Przepisy art. 193 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ nie przewidują, odmiennie niż w stanie prawnym obowiązującym do dnia 31 grudnia 1997 r. art. 169 par. 2 Kpa, aby ujawnienie sprzeczności ekonomicznych mogło samo w sobie stanowić podstawę pominięcia ksiąg jako dowodu w postępowaniu podatkowym.

Samo nieprzyjęcie przez pracownika nowych warunków pracy lub płacy w sytuacji określonej w art. 58 ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1998 r. - Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną /Dz.U. nr 133 poz. 872 ze zm./ nie jest wystarczającą przesłanką do odmowy przyznania temu pracownikowi zasiłku przedemerytalnego na podstawie art. 37j ust. 3 ustawy z dnia 14 grudnia 1994

Odpowiednie zastosowanie art. 50 ust. 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./ nie wymaga uprzedniego rozstrzygnięcia przez sąd zagadnień związanych z zarządem wspólnymi pomieszczeniami. Istotne są tylko te przesłanki wymienione w przepisie, od których uzależnione jest wstrzymanie prowadzenia robót budowlanych. Organ administracji wydaje zaś decyzję na podstawie

W sytuacji, gdyż Sąd w wyroku wypowiedział ocenę prawną, to w tej sprawie ocena ta wiąże nie tylko organ, ale i Sąd. Okoliczność, że organ administracji nie podziela tego poglądu nie ma znaczenia, jeżeli organ w drodze rewizji nadzwyczajnej nie zakwestionował tej oceny, ocena ta wiąże z mocy art. 30 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./. Nie

Postawienie w kasacji zarzutu obrazy art. 233 § 1 k.p.c. nie może polegać na zaprezentowaniu przez skarżącego stanu faktycznego, ustalonego przez niego na podstawie własnej oceny dowodów; skarżący może tylko wykazywać, posługując się wyłącznie argumentami jurydycznymi, że sąd drugiej instancji rażąco naruszył ustanowione w wymienionym przepisie zasady oceny wiarygodności i mocy dowodów i że naruszenie

Radca prawny reprezentujący osobę fizyczną powinien wykazać swoją zdolność postulacyjną. W tym celu konieczne jest złożenie oświadczenia, po myśli art. 89 § 3 k.p.c. Zaniechanie tego oświadczenia powoduje, że przedłożone pełnomocnictwo należy ocenić jako dokument dotknięty brakiem formalnym.

Art. 247 k.p.c. nie dotyczy prowadzenia dowodu ze świadków lub z przesłuchania stron na okoliczności, jakie zdarzyły się po zakończeniu aktu spisywania dokumentu.

Stosownie do art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ podatnikami są osoby fizyczne wykonujące we własnym imieniu i na własny rachunek czynności, o których mowa w art. 2 w okolicznościach wskazujących na zamiar ich wykonywania w sposób częstotliwy, nawet jeżeli zostały one wykonane jednorazowo.

1. Art. 38 ust. 2 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ stanowi samodzielną podstawę prowadzącą do wzruszenia decyzji ostatecznej. Organ podejmujący rozstrzygnięcie w tym trybie jest związany treścią żądania skarżącego, przy czym wyłączona jest możliwość wybiórczego uwzględnienia skargi. 2. Decyzja wydana na podstawie art. 38 ust. 2 powołanej

Produkt /towar/ będący rezultatem przetworzenia w rozumieniu art. 80 ust. 1 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /Dz.U. 1994 nr 71 poz. 312 ze zm./ nie może być identyczny z przedmiotami użytymi do jego uzyskania i tylko w takim wypadku zastosowanie przedmiotów importowanych może być poczytane za ich zużycie przy wyrobie towarów i w razie eksportu tych towarów może uzasadniać zwrot należności

Skoro żadna ze stron umowy nie prowadziła przedsiębiorstwa maklerskiego, brak jest podstawy prawnej do zwolnienia skarżących od opłaty skarbowej.

Do zarządu wspólną nieruchomością w małych wspólnotach mieszkaniowych, w braku odmiennych postanowień umowy, mają odpowiednie zastosowanie przepisy kodeksu cywilnego o współwłasności /art. 193 i następne, a zwłaszcza 199-209/ i kodeksu postępowania cywilnego /art. 611-616/ - zgodnie z art. 19 ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. - o własności lokali /Dz.U. nr 85 poz. 388 ze zm./. Zmiana przeznaczenia części

Najemcy lokali położonych w budynku, odnośnie którego właściciel /zarządca/ powziął zamiar przeprowadzenia rozbiórki lub remontu albo modernizacji wymagających opróżnienia niektórych bądź wszystkich lokali są stronami postępowania prowadzonego przez organy do spraw nadzoru budowlanego w sprawach z zakresu utrzymania obiektów budowlanych /art. 68 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane - Dz.U

W przypadku gdy stwierdzone zostanie, iż poniesione wydatki nie znajdują pokrycia w ujawnionych źródłach przychodów oraz w zgromadzonych wcześniej zasobach finansowych, organy podatkowe zyskują uprawnienie do przyjęcia, iż podatnik osiągnął przychody ze źródeł, których nie ujawnił. Nie ma zatem znaczenia, czy podatnik uzyskał z ujawnionych źródeł wyższe przychody, aniżeli zadeklarował, czy też w ogóle

Przydomowa oczyszczalnia ścieków nie należy do inwestycji, które zgodnie z rozporządzeniem Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa z dnia 14 lipca 1998 r. w sprawie określenia rodzajów inwestycji szczególnie szkodliwych dla środowiska i zdrowia ludzi albo mogących pogorszyć stan środowiska oraz wymagań, jakim powinny odpowiadać oceny oddziaływania na środowisko tych inwestycji

Zgoda na usytuowanie budynku bezpośrednio przy granicy działki przez właściciela sąsiedniej nieruchomości musi być pisemna, jednoznaczna, bezwarunkowa i odnosić się do konkretnego rozwiązania przyjętego w projekcie budowlanym przedłożonym właściwemu organowi w postępowaniu o wydanie pozwolenia na budowę. Pozwala to na przyjęcie, że zgoda winna być złożona przed organem administracji, odnotowana w protokole

Zbiornik na ścieki jest urządzeniem budowlanym związanym z obiektem budowlanym o którym mowa w art. 3 pkt 9 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./ pełniącym jedynie służebną rolę wobec obiektu budowlanego jako całości.