Ustalenie dodatkowego zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług na podstawie art. 27 ust. 6 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ dopuszczalne być może wyłącznie w stosunku do podmiotu, który składając deklarację podatkową wadliwą dla przywoływanego przepisu prawa był podatnikiem w rozumieniu podmiotowych i przedmiotowych

Praca spadkobiercy bezpośrednio przy produkcji rolnej uzasadniająca od dnia 1 października 1990 r. dziedziczenie z ustawy gospodarstwa rolnego może być wykonywana tylko w gospodarstwie rolnym.

Błędnie organy celne uczyniły, kierując decyzję do obydwu podmiotów sprowadzających części samochodowe, co oznaczało zobowiązanie do uiszczenia należności celnych za wyrób kompletny przez każdy podmiot sprowadzający tylko część tego wyrobu. Przepisy ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /t.j. Dz.U. 1994 nr 71 poz. 312 ze zm./ nie przewidują odpowiedzialności solidarnej a solidarność musi wynikać

Określenie wysokości konkretnego obrotu pomiędzy podmiotami powiązanymi na podstawie i w sposób określony w art. 17 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ ma na celu nie tylko określenie prawidłowej wartości podstawy opodatkowania ale również poprzedzające powyższe ustalenie, czy i jaki wpływ na wysokość obrotu

Na podatnika został nałożony obowiązek udokumentowania faktu poniesienia wydatków i ich wysokości za pomocą ściśle wskazanych dowodów.

1. Art. 5 ust 1 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /t.j. Dz.U. 1994 nr 71 poz. 312 ze zm./ określał materialnoprawne przesłanki, które uniemożliwiają obrót towarowy na polskim obszarze celnym, zaś pozostałe przepisy tego artykułu określają sposób zachowania organu w przypadku spełnienia się tej podstawy materialnej, która wynika już z odrębnych przepisów prawa. 2. Art. 5 ust. 2 pkt 1 ustawy

Przepis art. 17 § 2 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. - Przepisy wprowadzające Kodeks karny (Dz.U. Nr 88, poz. 554 ze zm.), nakazujący dalsze prowadzenie w tym samym trybie spraw wszczętych przed dniem 1 września 1998 r. przez właściwego według dotychczasowych przepisów oskarżyciela, odnosi się również do spraw o przestępstwa, które z dniem wejścia w życie Kodeksu karnego z 1997 r. są ścigane na wniosek

Stosunek ubezpieczenia społecznego powstaje z mocy ustaw, a nie wyłącznie na podstawie art. 67 Konstytucji RP.

1. Obowiązek złożenia przez podatnika we właściwym urzędzie skarbowym przed rozpoczęciem ewidencjonowania pisemnego oświadczenia o liczbie stanowisk kasowych w danym punkcie /obiekcie/ sprzedaży detalicznej wraz z podaniem miejsca /adresu/, w którym ta działalność jest prowadzona, określony w par. 6 ust. 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 1996 r. w sprawie kas rejestrujących /Dz.U

Określenie „inne czynności”, użyte w art. 236 kpk, obejmuje także zarządzenie sprzedaży przedmiotów, wydane na podstawie art. 232 § 1 kpk. Na zarządzenie to przysługuje zażalenie osobom wymienionym w art. 236 kpk.

Dowód dotyczący okoliczności negatywnej /"wykonywanie wyłącznie zadań nie związanych ze zwalczaniem organizacji oraz osób działających na rzecz suwerenności i niepodległości (...)"/ jest zjawiskiem obcym prawu, ponieważ dosłownie, a więc nazbyt rygorystycznie rozumiany ů graniczy z niepodobieństwem, zwłaszcza wówczas, gdy dokumenty i inne środki dowodowe tak, jak w opisywanej sytuacji, nie znajdują

Okoliczność, że między współwłaścicielami nieruchomości istnieje spór co do sposobu korzystania ze wspólnego obiektu oraz brak odpowiednich środków finansowych potrzebnych do przeprowadzenia tego remontu, są okolicznościami obojętnymi z punktu widzenia regulacji prawa budowlanego.

Nie przysługuje kasacja od postanowienia oddalającego zażalenie na postanowienie o jedynie częściowym zwolnieniu od kosztów sądowych. Bez znaczenia dla dopuszczalności kasacji pozostaje błędne pouczenie udzielone samej stronie przy doręczaniu przez sąd odpisu postanowienia.

1. Ustawodawca w podatku dochodowym nie posługuje się kategorią kosztów prowadzonej działalności jako instytucją samodzielną, lecz wiąże pojęcie kosztu z pojęciem przychodu. Pierwotnym czynnikiem pozwalającym uznać wydatek za koszt uzyskania jest zawsze przychód. Ciężar udowodnienia poniesionych wydatków związanych z przychodem spoczywa zawsze na podatniku, który z tego wywodzi korzystne dla siebie

Naruszenie art. 30 § 4 KP może polegać na niewskazaniu w ogóle przyczyny rozwiązania umowy o pracę lub na pozornym, niewystarczająco jasnym i konkretnym jej wskazaniu. Kwestia dostatecznie konkretnego i zrozumiałego dla pracownika wskazania przyczyny jest podlegającą ustaleniu okolicznością faktyczną.

Uzyskanie zezwolenia na utworzenie powszechnego towarzystwa emerytalnego nie jest uwarunkowane wcześniejszym wystąpieniem do sądu rejestrowego o zarejestrowanie tego towarzystwa - spółki akcyjnej.

Nawet niedopuszczalna zmiana umowy o pracę na czas nie określony na umowę o pracę na czas określony w trybie wypowiedzenia warunków pracy (art. 42 KP) jest skuteczna i może być wzruszona na podstawie orzeczenia sądu przywracającego do pracy na poprzednich warunkach.

Pracodawca nie może uchylić się od obowiązku ponownego zatrudnienia pracownika na podstawie art. 12 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn dotyczących zakładu pracy oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz.U. z 1990 r. Nr 4, poz. 19 ze zm.) z powołaniem się na to, że w chwili zatrudnienia nowych pracowników zwolniony poprzednio pracownik

Zgodnie z przepisem art. 25 pkt 6 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /Dz.U. 1994 nr 71 poz. 312 ze zm./ przez "prowizję od zakupu" rozumieć należy opłaty poniesione przez kupującego towary, na rzecz jego agenta, za usługę polegającą na reprezentowaniu go przy zakupie towarów, dla których ustalana jest wartość celna. Tym samym więc pojęcie to nie może być rozumiane w dowolny sposób lecz

Spółka nie podlegała obowiązkowi podatkowemu w zakresie wpłat z zysku. Obowiązek podatkowy jest obowiązkiem osobistym, który nie może być przenoszony na inny podmiot w drodze umowy cywilnoprawnej. Wszelkie obowiązki podatkowe, a także związane z nimi uprawnienia wynikać mogą tylko i wyłącznie z ustaw podatkowych i nie mogą być znoszone, zmieniane czy poszerzane umowami cywilnoprawnymi. Skarżąca nie