Przebudowa domu mieszkalnego, którego istotne elementy konstrukcyjne zostały wykonane wadliwie i który bez usunięcia tych wad zagraża bezpieczeństwu, mieści się w celu określonym w art. 90 ust. 1 ustawy z dnia 26 kwietnia 1996 r. o Służbie Więziennej /Dz.U. nr 61 poz. 283 ze zm./ i zatem stwarza po stronie organu obowiązek przyznania pomocy finansowej na wniosek uprawnionego funkcjonariusza.
W postępowaniu przed sądem pierwszej instancji wszczętym na skutek skargi na postanowienie komornika, ustalające koszty egzekucji, komornik nie bierze udziału.
Stosownie do art. 2 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatne świadczenie usług na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, ale także - eksport usług, tj. świadczenie przez podatnika usług poza państwową granicą Rzeczypospolitej Polskiej /art. 4 pkt 6 tej ustawy
Kryterium braku winy, jako przesłanki zasadności wniosku o przywrócenie terminu wiąże się z obowiązkiem strony do szczególnej staranności przy dokonywaniu czynności procesowej. Przywrócenie terminu nie jest więc możliwe, gdy strona dopuściła się choćby lekkiego niedbalstwa w tym zakresie, przy czym organ dokonujący oceny powinien przyjąć obiektywny miernik staranności jakiej można wymagać od strony
1. Nie znajduje uzasadnienia w treści art. 19 ust. 1 i 3 w zw. z art. 10 ust. 2 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ twierdzenie, iż organ podatkowy, stwierdzając nieprawidłowe /wcześniejsze z punktu widzenia art. 19 ust. 3/ obniżenie podatku należnego o podatek naliczony, winien dokonać korekty podatku naliczonego, "przenosząc
1. Nie mogą stanowić podstawy zapisów w księdze rachunkowej takie dowody księgowe, które nie są zgodne z rzeczywistym przebiegiem operacji gospodarczej, jaką dokumentują, a więc są nierzetelne przez to na przykład, że wskazują na udział w tej operacji gospodarczej strony, która w niej nie brała udziału lub operację tę opisują w sposób niezgodny z rzeczywistością, wskazując na sprzedaż towaru lub usługi
Zobowiązanie podatkowe w wypadku przewidzianym w art. 30 ust. 7 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodwym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ powstaje dopiero z chwilą doręczenia decyzji organu podatkowego, a zatem decyzja ta ma charakter konstytutywny.
Jeżeli podatnik nie sprzedaje towarów i nie świadczy usług, o których mowa w art. 29 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./, nie można mu czynić zarzutu, że nie prowadzi ewidencji przy zastosowaniu kasy rejestrującej.
Bezczynność organu administracji w sprawie wniosku o wszczęcie postępowania, a dotyczącego wydania karty pobytu stałego dla cudzoziemca - pozbawia ją ochrony prawnej zarówno w postępowaniu administracyjnym jak i następnie postępowaniu sądowym przed Naczelnym Sądem Administracyjnym. Narusza zatem art. 2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. /Dz.U. nr 78 poz. 483/ w myśl, którego
Postanowienie sądu opiekuńczego o ustanowieniu kuratora dla osoby ułomnej /art. 183 par. 1 krio/ nie zastępuje zgody wynajmującego na podnajem lokalu w całości lub jego części, o jakiej mowa w art. 14 ustawy z dnia 2 lipca 1994 r. o najmie lokali mieszkalnych i dodatkach mieszkaniowych /Dz.U. nr 105 poz. 509 ze zm. - aktualnie t.j. Dz.U. 1998 nr 120 poz. 787/. Sąd opiekuńczy, ustanawiając kuratora
W razie powstania negatywnego sporu o właściwość /art. 22 Kpa/ żadnemu z organów będących stroną tego sporu nie można skutecznie zarzucić bezczynności w załatwieniu sprawy na zasadzie art. 17 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./, w związku z którą ten spór o właściwość powstał, a skarga wniesiona do Naczelnego Sądu Administracyjnego w takich
1. Sprawa nie znajduje rozstrzygnięcia, jeśli organ II instancji uchyla decyzję organu I instancji i ani nie orzeka w tym zakresie co do istoty sprawy, ani nie umarza postępowania w I instancji. 2. Przepisy podatkowe powinny być interpretowane ściśle, zgodnie z zasadami wykładni językowej, a stosowanie analogii lub też wykładni rozszerzającej czy ścieśniającej jest niedopuszczalne. 3. Żaden z przepisów
Przepisy postępowania administracyjnego nie dają uprawnienia do dokonania dyskwalifikacji przeprowadzonego dowodu li tylko dlatego, że świadek składający zeznania pozostaje ze stroną w jakimkolwiek stosunku pokrewieństwa, czy powinowactwa. Przedmiotem oceny dowodów są wszelkie środki dowodowe, w tym również zeznania osób dla strony najbliższych, a obowiązkiem organu jest dokonanie oceny wiarygodności
Art. 3 ust. 1 pkt 5 lit. "a" ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o opłacie skarbowej /Dz.U. nr 4 poz. 23 ze zm./ przewiduje trzy zwolnienia od opłaty skarbowej. Na podstawie pierwszego z nich umowa sprzedaży nie podlegałaby opłacie skarbowej, gdyby został od niej naliczony podatek VAT.
O legitymacji organizacji społecznej do złożenia skargi do Naczelnego Sądu Administracyjnego decyduje sam art. 33 ust. 2 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./, natomiast nie można tu wykorzystać zawartego w art. 59 tej ustawy odesłania do art. 31 Kpa ani tego, że w postępowaniu administracyjnym organizacja działa na prawach strony.
Merytoryczna nietrafność postanowienia w przedmiocie nieważności orzeczenia nie stanowi przyczyny określonej w art. 101 § 1 pkt 8 kpk, uzasadniającej żądanie stwierdzenia nieważności tego postanowienia. Środkiem prawnym zmierzającym do uchylenia takiego postanowienia, wydanego przez Sąd Apelacyjny, jest zażalenie (art. 102 § 4 kpk).