W przypadku, kiedy podatnik dokonuje wydatków na cele mieszkaniowe w różnych latach podatkowych i odlicza te wydatki w trybie art. 26 ust. 1 pkt 5 lit. "c" ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ od podstaw opodatkowania nie przekraczając limitu określonego w ust. 3 tego artykułu, przyznanie podatnikowi rekompensaty z art. 7 ustawy z
Przypisanie garażom w budynkach wielomieszkaniowych przymiotu pomieszczeń przynależnych do lokali mieszkalnych nie znajduje w niczym uzasadnienia. A już na pewno nie w fakcie ich łącznej sprzedaży z lokalami mieszkalnymi w jednej umowie.
Zgodnie z art. 54 ust. 1 pkt 7 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./ z dniem 1 stycznia 1992 r. utraciły moc przepisy ustaw szczególnych, w części zawierającej przedmiotowe lub podmiotowe zwolnienia osób fizycznych od podatków, o których mowa w punktach 1-5, albo obniżki tych podatków. Ponieważ w art. 54 ust. 1 pkt 1 ustawodawca stwierdził
Przedmiotem postępowania wszczętego zgłoszeniem stron może być jedynie budowa obiektów objętych katalogiem art. 29 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./.
W świetle obowiązującego prawa, w żadnym stopniu nie usprawiedliwia szczególnie długotrwałej zwłoki w załatwieniu sprawy argumentacja organu zobowiązanego do wydania decyzji wskazującego jako przyczynę zwłoki brak środków na pokrycie ewentualnych roszczeń odszkodowawczych, które przysługiwać będą stronie z mocy art. 160 Kpa - jest niedopuszczalna.
Zalanie rzeczy wodą użytą do gaszenia pożaru objęte jest ryzykiem ubezpieczenia budynków, budowli i mienia od ognia i innych żywiołów.
Dopuszczalność kasacji w sprawie wszczętej na skutek odwołania od decyzji ustalającej wysokość składki na ubezpieczenie społeczne adwokatów niepełnosprawnych zależy od wartości przedmiotu zaskarżenia (art. 393 pkt 1 KPC).
Spór o wysokość wskaźnika dodatków stałych przysługujących do emerytury na podstawie art. 53 ust. 1 ustawy z dnia 10 grudnia 1993 r. o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin (Dz.U. z 1994 r. Nr 10, poz. 36 ze zm.) jest sprawą o świadczenie w rozumieniu art. 393 pkt 1 KPC i o dopuszczalności kasacji w tej sprawie decyduje wartość przedmiotu zaskarżenia.
Nie jest dopuszczalne określenie cła przywozowego w decyzji stwierdzającej przekształcenie się odprawy celnej czasowej w przywozie w odprawę ostateczną w innej wysokości, niż było ono określone w decyzji o czasowym dopuszczeniu towaru do obrotu na polskim obszarze celnym.
1. Jeżeli dokumenty służące do ustalenia wartości celnej samochodu stwierdzają rażąco niską wartość w stosunku do faktycznego stanu pojazdu - można zakwestionować ich wiarygodność. 2. Przed wydaniem decyzji organ celny powinien umożliwić stronie wypowiedzenie się co do zebranych dowodów - powiadomić ją o przeprowadzonym dowodzie. Strona powinna wiedzieć, na jakiej podstawie faktycznej organ wydał decyzje
Oceny prawidłowości zastosowania rygoru z art. 16 ust. 3 ustawy z dnia 13 czerwca 1967 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych nie można dokonywać na podstawie przesłanek z art. 113 k.p.c.
Z art. 130 § 1 KPC nie wynika możliwość nadania biegu pismu procesowemu według uznania sądu w oderwaniu od jego oznaczenia i treści.
Niemożliwe jest udzielenie nauczycielowi urlopu dla poratowania zdrowia, jeżeli w momencie wystąpienia z wnioskiem o ten urlop, stosunek pracy jest już rozwiązany w wykonaniu orzeczenia komisji dyscyplinarnej o wydaleniu z zawodu.
Brak w art. 151 par. 1 pkt 2 Kpa wyraźnej normy dopuszczającej uchylenie decyzji dotychczasowej w części nie oznacza, zdaniem składu orzekającego w sprawie, że taka możliwość jest wykluczone. Za przyjęciem takiej wykładni przemawia to, że w obrocie prawnym nie powinny pozostawać tylko te części decyzji, które są wadliwe.
W ustaleniu wartości celnej towaru nie należy upatrywać czynności materialno-technicznej w rozumieniu takim, jak przyjmuje się to w orzecznictwie administracyjnym i nauce prawa administracyjnego. Z art. 4 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /t.j. Dz.U. 1994 nr 71 poz. 312 ze zm./ wywieść należy, że jest to ustalenie faktyczne, niezbędne do rozstrzygnięcia o wymiarze cła. Różni się ono od