Gdyby w jakiejś incydentalnej kwestii zapadło nawet postanowienie wydane przez sąd „nienależycie obsadzony”, np. postanowienie o odroczeniu rozprawy, o zastosowaniu tymczasowego aresztowania, o ukaraniu świadka grzywną, ale pozostałe czynności procesowe, które doprowadziły do wydania orzeczenia kończącego postępowanie, zostałyby wykonane przez sąd „należycie obsadzony”, to absurdem byłoby przyjęcie

Ustawa o podatkach i opłatach lokalnych w art. 15 ust. 2 definiuje pojęcie targowiska. W konsekwencji tego w pełni uzasadnione jest określenie obowiązku podatkowego w oparciu o definicję legalną zawartą w tej właśnie ustawie, a nie np.: w oparciu o definicję targowiska zawartą w art. 1 ust. 1, art. 3 i art. 5 dekretu z dnia 2 sierpnia 1951 r. o targach i targowiskach /Dz.U. nr 41 poz. 312 ze zm./.

Grunty stanowiące nieużytki, ale wchodzące w skład gospodarstwa rolnego /art. 1 ust. 2 ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym - Dz.U. 1993 nr 94 poz. 431 ze zm./, nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości.

1. Od wyroku sądu antymonopolowego, uchylającego decyzję Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów, kasacja jest dopuszczalna. 2. Od postanowień sądu antymonopolowego, także kończących postępowanie, kasacja nie przysługuje.

Na postanowienie sądu pierwszej instancji oddalające wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia apelacji zażalenie nie przysługuje, a od postanowienia sądu drugiej instancji odrzucającego zażalenie na to postanowienie kasacja jest niedopuszczalna.

Podatnicy podatku od środków transportowych są ustawowo zobowiązani do samodzielnego obliczenia i opłacania należnego podatku na rachunek gminy. Nie występuje w przepisach normujących ten podatek instytucja decyzji wymierzających wysokość świadczenia z tego tytułu. Wydanie więc decyzji deklaratoryjnej w trybie art. 5 ust. 3 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr

W sprawie z powództwa jednostki samorządu terytorialnego przeciwko Skarbowi Państwa o zapłatę subwencji ogólnej udzielonej na podstawie art. 5a ust. 1 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (jedn. tekst: Dz.U. z 1996 r. Nr 67, poz. 329 ze zm.) w związku z art. 11 i art. 12a ust. 1 i 2 ustawy z dnia 10 grudnia 1993 r. o finansowaniu gmin (Dz.U. Nr 129, poz. 600 ze zm.) droga sądowa jest

Dłużnikami są osoby, które nabyły lub posiadają towar podlegający należnościom celnym przywozowym, które wiedziały lub przy zachowaniu należytej staranności mogły dowiedzieć się, że w dniu jego nabycia lub wejścia w posiadanie był to towar wprowadzony na polski obszar celny nielegalnie.

Do postępowania w sprawach celnych stosuje się odpowiednio przepisy działu IV ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 i Dz.U. nr 160 poz. 1083/, z uwzględnieniem zmian wynikających z przepisów prawa celnego.

Upływ miesięcznego terminu do wniesienia kasacji, przewidzianego w art. 3934 k.p.c., oblicza się według zasad określonych w art. 112 k.c. w związku z art. 165 § 2 k.p.c.

Jeżeli po dokonaniu odprawy celnej, jak to miało miejsce w rozpatrywanej sprawie, ujawnią się nowe okoliczności faktyczne dotyczące stanu towaru, to żaden przepis prawa nie ogranicza roszczeń strony o skorygowanie wydanej decyzji uwzględniającej ten nowy stan. Ciężar udowodnienia, iż stan towaru w dniu dokonania odprawy celnej był inny, spoczywa na importerze, skoro z faktu tego wywodzi dla siebie

"Uznanie" za wiarygodną oceny technicznej niekorzystnej dla importera stanowi dowolną ocenę dowodów, która może mieć wpływ na wynik sprawy.

Pojęcie "posiadacze", użyte w art. 207 ust. 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami /Dz.U. nr 115 poz. 741 ze zm./, mieści w sobie wszystkie kategorie posiadaczy samoistnych, którzy nie mają uregulowanego stanu prawnego do nieruchomości Skarbu Państwa lub gminy, tj. osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nie posiadające osobowości prawnej. Z przepisu tego

Użyte przez ustawodawcę określenie "w tym samym lub zbliżonym czasie" musi być interpretowane w odniesieniu do konkretnych okoliczności faktycznych każdej ze spraw, przy uwzględnieniu między innymi rodzaju towaru, jego podatności na zmianę cen spowodowaną np. sezonowością. Inaczej bowiem na przestrzeni 1-2 miesięcy będą kształtować się ceny warzyw i owoców, inaczej ceny samochodów, a jeszcze inaczej

1. O skuteczności zastępczego doręczenia pisma sądowego w sposób określony w art. 138 § 1 k.p.c. nie przesądza okoliczność, czy dorosły domownik był upoważniony przez adresata do odbioru korespondencji. 2. Upoważnienie do odbioru pism jest przesłanką oceny skuteczności zastępczego doręczenia pisma sądowego skierowanego pod adres miejsca pracy adresata (art. 138 § 2 k.p.c.).

W postępowaniu przed Sądem Najwyższym wywołanym wniesieniem zażalenia na postanowienie sądu drugiej instancji odrzucające kasację (art. 39318 kpc) przepis art. 380 kpc nie ma zastosowania.

Zaświadczenie, wydawane na podstawie par. 5 ust. 1 i 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 13 stycznia 1998 r. w sprawie sposobu zaliczania wartości nieruchomości pozostawionych za granica na pokrycie ceny sprzedaży nieruchomości lub opłat za użytkowanie wieczyste oraz sposobu ustalania wartości tych nieruchomości /Dz.U. nr 9 poz. 32/, jest podstawą do zaliczenia wartości mienia pozostawionego za

W sprawie o podział majątku spółki cywilnej kasacja jest dopuszczalna.