Skoro organy podatkowe ustaliły na podstawie zgromadzonych dowodów, że skarżąca mimo zawarcia umowy sprzedaży nie wydała towarów będących przedmiotem sprzedaży, to tym samym nie powstał po jej stronie obowiązek podatkowy, a otrzymana przez stronę skarżącą faktura po pierwsze nie powinna być wystawiona, a po drugie nie była dowodem stwierdzającym dokonania czynności. W tych warunkach zasadnie organy

Pojęcie otrzymania faktury nie jest równoznaczne z datą wpływu faktury do siedziby podatnika. "Otrzymanie faktury" następuje również wtedy, kiedy podatnik dokonuje jej odbioru osobiście lub za pośrednictwem osoby uprawnionej u wystawcy faktury. Ustawa o podatku od towarów i usług nie wprowadza obowiązku umieszczania na fakturach daty ich otrzymania. Oznacza to, że datę tę można dowodzić przy pomocy

Zabezpieczenie, o którym mówi art. 75 ustawy z dnia 10 czerwca 1994 r. o zamówieniach publicznych /Dz.U. nr 76 poz. 344 ze zm./ stanowi tzw. kaucję gwarancyjną, która nie podlega zaliczeniu w dacie jej ustanowienia do kosztów uzyskania przychodów.

Zarządca drogi nie jest organem opiniującym decyzję o ustaleniu warunków zabudowy i zagospodarowania terenu, ze względu na regulację zawartą w art. 40 ust. 4 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym /t.j. Dz.U. 1999 nr 15 poz. 139 ze zm./. Uprawnienie opiniodawcze zarządcy drogi w takim przypadku nie wynika również z art. 29 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych

Przedawnienie wynikające z art. 83 ust. 1 - ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /Dz.U. 1994 nr 71 poz. 312 ze zm./ dotyczy wyłącznie decyzji w sprawie wymiaru należności celnych. Sam fakt nieuiszczenia cła /na skutek przedawnienia/ nie ma wpływu na powstanie obowiązku podatkowego w zakresie podatku importowego, jak również podatku akcyzowego i podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 19 ust. 5 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ jest wykluczona kontrola sądowa w sprawie wydania wizy pobytowej o wydaleniu z terytorium Rzeczypospolitej Polskiej cudzoziemców przebywających nielegalnie na terytorium Rzeczypospolitej.

Rozłożenie ciężaru kosztów remontów i napraw, o których mowa w art. 66 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./, a także przeprowadzenia poszczególnych prac w tych obiektach jest sprawą współwłaścicieli budynku /wspólnot mieszkaniowych/, a w razie sporu - sprawą cywilną, a więc nie należącą do kompetencji organów do spraw nadzoru budowlanego.

Zaświadczenie o czasowej niezdolności do służby wystawione przez lekarza psychiatrę nie stanowi dowodu na to, że w chwili składania oświadczenia o zwolnienie ze służby skarżący znajdował się w stanie wyłączającym świadome i swobodne powzięcie decyzji i wyrażenie woli.

Utrata statusu bezrobotnego z prawem do zasiłku następuje z datę doręczenia decyzji.

Przez "przymusową rozbiórkę budynku lub jego części" rozumieć należy niewątpliwie obowiązek orzeczony w decyzji wydanej na podstawie art. 48 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./. Jeżeli natomiast w decyzji wydanej na podstawie art. 51 ust. 1 pkt 2 tej ustawy, jako obowiązek wykonania określonych czynności w celu doprowadzenia robót do stanu zgodnego z prawem

Wszczęcie postępowania administracyjnego przez podmiot nie mający w sprawie przymiotu strony bądź wymienienie takiego podmiotu w decyzji administracyjnej jako jedynego jej adresata, w żadnym przypadku nie może zostać zakwalifikowane jako błąd lub omyłka w rozumieniu art. 113 par. 1 Kpa, nadające się do ich sprostowania, skoro tego rodzaju uchybienie wyszczególnione zostało w art. 156 par. 1 pkt 4 Kpa

Zwracana kwota kaucji mieszkaniowej nie jest świadczeniem pieniężnym, którego wysokość może być zmieniona na podstawie art. 3581 § 3 k.c., także wówczas, gdy była ona wpłacona w związku z przydzieleniem stałej kwatery wojskowej.

Sąd Najwyższy w ramach kontroli kasacyjnej zarzutu naruszenia art. 233 § 1 KPC przez sąd drugiej instancji nie ustala faktów, lecz ocenia, czy sąd ten nie przekroczył granic swobody osądu sędziowskiego.

Działanie dziennikarza, zgodnie z obowiązkiem wyrażonym w art. 12 ust. 1 prawa prasowego, tj. z zachowaniem szczególnej staranności i rzetelności przy zbieraniu oraz wykorzystywaniu materiałów prasowych, nie może odebrać pokrzywdzonemu prawa do sprostowania, opartego na art. 24 § 1 kc, nieprawdziwych, a naruszających jego cześć zarzutów. Ochrona, oparta na art. 24 § 1 kc, w postaci żądania usunięcia

Kwestionowanie w apelacji ustaleń faktycznych nie jest równoznaczne ze złożeniem wniosków dowodowych.

Okoliczności uzasadniające przyjęcie pozorności umowy o pracę są podstawą faktyczną, podlegającą ustaleniu przez sądy. Ustalenia te nie stanowią przedmiotu kontroli kasacyjnej w ramach podstawy z art. 3931 pkt 1 KPC.

Art. 80 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /t.j. Dz.U. 1994 nr 71 poz. 312 ze zm./, przewidujący zwrot należności celnych pobranych od towarów przywiezionych z zagranicy w postaci surowców, materiałów, półfabrykatów lub elementów kooperacyjnych, zużytych przy wyrobie towarów wywiezionych za granicę, wymaga stwierdzenia, że nastąpiło przetworzenie importowanych towarów w taki sposób, którego

Produkt /towar/ będący rezultatem wyrobu w rozumieniu art. 80 ust. 1 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /t.j. Dz.U. 1994 nr 71 poz. 312 ze zm./ nie może być identyczny jak przedmioty użyte do jego uzyskania i tylko w takim przypadku zastosowanie określonych importowanych przedmiotów może być poczytane za ich zużycie przy wyrobie towarów i w razie eksportu tych towarów może uzasadniać zwrot

Ustawodawca nakładając ciężar dowodu na Skarżącego co do okoliczności wskazanych w art. 21 ust. 3 ustawy o kombatantach (...) mówi o "przedłożeniu dowodów"; wskazuje to na możliwość zaoferowania początku dowodu i to przedłożenie powinno być przedmiotem oceny, odnoszącej do wiarygodności środka dowodowego i zawartych w nim konkretnych treści. Jeżeli Skarżący przedkłada dowody /dokumenty/, stanowiące

W wypadku ustanowienia przez Agencję Własności Rolnej Skarbu Państwa - na nieruchomości zlikwidowanego przedsiębiorstwa, przejętej w trybie art. 14 ustawy z dnia 19 października 1991 r. o gospodarowaniu nieruchomościami rolnymi Skarbu Państwa (jednol. tekst: Dz.U. z 1995 r. Nr 57, poz. 299 ze zm.) hipoteki na zabezpieczenie przypadających od tego przedsiębiorstwa wierzytelności, dłużnikiem hipotecznym