Ponoszone przez współinwestorów koszty inwestycji wspólnej, prowadzonej na gruncie państwowym według zasad określonych w uchwale Nr 118 Rady Ministrów z dnia 4 lipca 1969 r. W sprawie terenowej koordynacji inwestycji oraz realizacji inwestycji towarzyszących i wspólnych (MP Nr 31, poz. 227), nie stanowiły nakładu na majątek administratora obiektu wspólnego.

Od dawna zarówno w doktrynie, jak i w orzecznictwie ugruntowany jest pogląd, że wykładnia rozszerzająca w stosunku do przepisów ustanawiających wyjątki /a takim wyjątkiem od ogólnej zasady powszechności cła jest art. 14 ust. 1 prawa celnego/ nie jest dopuszczalna. Przepis ustanawiający wyjątki od przyjętych reguł podlega wykładni gramatycznej, a wykładnia gramatyczna art. 14 ust. 1 pkt 38 prawa celnego

Uchwała rady gminy zakazująca rejestrowania obrazu z jej obrad narusza konstytucyjną zasadę jawności działania organów władzy publicznej.

Sprzeciw wyrażający brak zgody organu nadzoru budowlanego na realizację zamierzonej inwestycji budowlanej był jednocześnie rozstrzygnięciem co do istoty sprawy wszczętej opisanym wyżej zgłoszeniem, a więc decyzją administracyjną /art. 104 Kpa/.

1. Przepisy art. 22 ust. 1 i art. 31 ust. 1 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./ nie tworzą po stronie organu podatkowego obowiązku uwzględnienia roszczeń o dochodzone w trybie i na podstawie tych unormowań ulg podatkowych. Wskazuje na to użyty przez ustawodawcę w przytoczonych zapisach prawnych niedeontyczny zwrot: "może", posłużenie się

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm./ kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodu. Skoro w oparciu o zebrane dowody jednoznacznie ustalono, że skarżąca w grudniu 1996 r. nie uzyskała przychodu z tytułu robót na przedmiotowym obiekcie, a osiągnęła je dopiero w roku 1997, to

Skarżący otrzymał uprawnienia kombatanckie na podstawie ustawy z dnia 26 maja 1982 r. o szczególnych uprawnieniach kombatanckich /Dz.U. nr 16 poz. 122 ze zm./ z tytułu "utrwalania władzy ludowej". Ustawa z dnia 24 stycznia 1991 r. o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego /t.j. Dz.U. 1997 nr 142 poz. 950 ze zm./ wśród przesłanek uprawniających

Zakład, który wprowadza ścieki do wód lub do ziemi ponosi opłatę, o której mowa w art. 56 ust. 1 ustawy z dnia 14 października 1974 r. - Prawo wodne /Dz.U. nr 38 poz. 230 ze zm./, a także, jeżeli wprowadzone ścieki nie odpowiadają wymaganym warunkom, karę pieniężną, o której mowa w art. 130 ust. 1 tej ustawy.

Wniesienie skargi do Naczelnego Sądu Administracyjnego w trybie art. 24 ust. 4 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym /Dz.U. nr 89 poz. 415 ze zm./ na uchwałę rady gminy o odrzucenia zarzutu w całości lub części nie jest uzależnione od wezwania rady gminy do usunięcia naruszenia prawa na podstawie art. 34 ust. 3 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym

Z przepisów Kodeksu celnego nie wynika, że tylko zgłoszenie do odprawy ostatecznej jest miarodajne jako "wyrażenie zamiaru objęcia towaru określoną procedurą celną" w rozumieniu art. 3 par. 1 pkt 24, definiującego pojęcie "zgłoszenia celnego". Użycie neutralnego, nie-technicznego terminu "określona procedura celna" sugeruje wręcz wielość procedur mogących być uznane za mieszczące się w pojęciu zgłoszenia

Osoba fizyczna, będąca właścicielem nieruchomości położonej w sąsiedztwie obiektu, którego funkcjonowanie powoduje uciążliwości dla środowiska, może być stroną w rozumieniu art. 28 Kpa w postępowaniu administracyjnym, którego przedmiotem jest ograniczenie tych uciążliwości /art. 76 ustawy z dnia 31 stycznia 1980 r. o ochronie i kształtowaniu środowiska - Dz.U. 1994 nr 49 poz. 196 ze zm./.

Wniesienie skargi do Naczelnego Sądu Administracyjnego w trybie art. 24 ust. 4 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym /Dz.U. nr 89 poz. 415 ze zm./, na uchwałę rady gminy o odrzuceniu zarzutu w całości lub części nie jest uzależnione od wcześniejszego wezwania rady gminy do usunięcia naruszenia prawa, na postawie art. 34 ust. 3 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie

Zgodnie z par. 27 ust. 2 pkt 4 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 10 stycznia 1998 r. w sprawie służby funkcjonariuszy Urzędu Ochrony Państwa /Dz.U. nr 8 poz. 28/ do wysługi lat uwzględnianej przy ustalaniu wzrostu uposażenia funkcjonariuszy zalicza się również inne okresy, jeżeli z mocy odrębnych przepisów podlegają one wliczeniu do okresu pracy, od którego zależą uprawnienia pracownicze

1. W razie ustanowienia zastawu na udziale wspólnika w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością, prawo do uczestnictwa w zgromadzeniu wspólników i prawo głosu przysługuje w dalszym ciągu zastawcy. 2. Prawo głosu, jako prawo związane z udziałem, nie może być przedmiotem samodzielnego obrotu prawnego.

W sytuacji, gdy organy podatkowe nie ustaliły, aby skarżąca zawarła inną umowę niż umowę leasingu, skutki takiej umowy w zakresie uznania lub nieuznania za koszty uzyskania przychodu wydatków ponoszonych w jej wykonaniu, także w świetle art. 25 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ winny być oceniane wyłącznie

Ustalenie wysokości opłaty za przekształcenie prawa użytkowania wieczystego w prawo własności w trybie art. 4 w związku z art. 5 ust. 2 ustawy z dnia 4 września 1997 r. o przekształceniu prawa użytkowania wieczystego przysługującego osobom fizycznym w prawo własności /Dz.U. nr 123 poz. 781 ze zm./ następuje z uwzględnieniem przysługujących indywidualnemu wnioskodawcy z mocy prawa ulg, które zostały

Objęcie tajemnicą skarbową na podstawie art. 49a ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./ danych dotyczących indywidualnych cech innych podmiotów gospodarczych, wykorzystanych w metodzie porównawczej /art. 169 par. 2 Kpa w związku z art. 11 ust. 1 powyższej ustawy/, nie uniemożliwia ich wykorzystanie w postępowaniu dowodowym.

Zobowiązanie zarządu do żądania zwrotu kwoty wówczas, gdy zbycie nastąpiło przed upływem 5 lat stanowi nie przewidzianą przepisami ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami /Dz.U. nr 115 poz. 741 ze zm./ przesłankę. Do ustalenia innych warunków zwrotu bonifikaty ustawa nie upoważnia.