Jeżeli postanowienie sądu opiekuńczego o zawieszeniu władzy rodzicielskiej nie zostało zaskarżone, to sąd wojewódzki nie może uchylić go z urzędu w postępowaniu odwoławczym.

Podstawą wydania zaskarżonego postanowienia było ustalenie organu odwoławczego, że odwołująca się nie ma legitymacji do złożenia odwołania, gdyż zaskarżona przez nią decyzja, wydana na podstawie art. 2 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 29 września 1990 r. o zmianie ustawy o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. nr 79 poz. 464 ze zm./ nie dotyczy jej interesu prawnego w rozumieniu art. 28

Ustawodawca w art. 14 ust. 10 pkt 1 lit. "b" ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ nie uzależnił stosowania zwolnienia od podatku VAT od tego, czy na podatniku ciąży obowiązek podatkowy w akcyzie. Wyrobem akcyzowym jest towar wymieniony w załączniku nr 6 do ustawy niezależnie od tego, czy podatek został zapłacony przez sprzedawcę

Właściwość wojskowego sądu okręgowego, o której mowa w art. 572a § 1 pkt 1 kpk, uzależniona jest od ustalenia, że w czasie popełnienia zarzucanego przestępstwa oskarżony żołnierz posiadał stopień wojskowy co najmniej majora.

Pocztowy dowód doręczenia adresatowi przesyłki sądowej jest urzędowym dokumentem potwierdzającym fakt i datę doręczenia. Osoba, która twierdzi, że doręczenia dokonano w innej dacie, powinna tę okoliczność udowodnić (art. 252 k.p.c.).

1. Decyzja w przedmiocie ustalenia warunków zabudowy i zagospodarowania terenu ma charakter promesy, uprawniającej do uzyskania pozwolenia na budowę na określonych w niej warunkach. 2. Prowadzenie kurnika na 16 tys. sztuk brojlerów nie jest "uprawą polową" i nie służy "celom mieszkalnictwa".

1. Konstrukcja całego art. 138 Kpa dowodzi, iż dopuszczalność wydania przez organ odwoławczy decyzji w trybie par. 2 stanowi wyjątek od zasady płynącej z par. 1 i sprowadzającej się do obowiązku merytorycznego rozstrzygnięcia w sprawie. 2. Sąd administracyjny nie jest władny do zastępowania organów administracji państwowej w rozstrzyganiu spraw administracyjnych.

Sprawa z powództwa spółdzielni mieszkaniowej przeciwko członkom tej spółdzielni - będącym wspólnikami spółki cywilnej - o zapłatę ustalonych w umowie świadczeń przypadających na lokal użytkowy, według zasad obowiązujących członków spółdzielni, nie jest sprawą gospodarczą w rozumieniu art. 4791 § 1 k.p.c.

Stosownie do art. 34 ust. 1 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ jednym z koniecznych warunków dopuszczalności skargi jest wyczerpanie środków odwoławczych w postępowaniu administracyjnym. Takim środkiem w przypadku skargi na bezczynność organu będzie zażalenie z art. 37 Kpa. Bez względu na formę czynności, jaką podejmie organ właściwy do rozpoznania

Odsetki w prawie podatkowym, podobnie jak w prawie cywilnym /art. 481 par. 1 Kc/, są wynikiem samej zwłoki dłużnika i ich powstanie jest niezależne od przyczyn zwłoki.

Członkowie zarządu spółki z ograniczoną odpowiedzialnością odpowiadają za zobowiązanie tej spółki na podstawie art. 298 kh bez względu na charakter samego zobowiązania. Dotyczy to także należności celnych, których egzekucja okazała się bezskuteczna.

Pod rządem ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ dopuszczalność skargi na decyzję kasacyjną /wydaną w trybie art. 138 par. 2 Kpa/ nie powinna budzić wątpliwości. Podstawy jednak prowadzące do uwzględnienia takiej skargi są różne od podstaw, jakie będą miały miejsce przy kontroli sądowej ostatecznych decyzji merytorycznie rozstrzygających sprawę

1. W sprawach ze skarg na bezczynność organów administracyjnych Naczelny Sąd Administracyjny orzeka, biorąc za podstawę stan rzeczy /prawny i faktyczny/ istniejący w chwili zamknięcia rozprawy /art. 316 par. 1 Kpc w zw. z art. 59 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym - Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./. 2. W obecnym stanie prawnym z dwu możliwych skarg - na bezczynność organu

1. Podatnikiem zostaje się przez sam fakt wykonywania czynności, polegających między innymi na sprzedaży towarów i odpłatnym świadczeniu usług /art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym - Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./. Fakt bycia lub nie bycia podatnikiem nie zależy wcale od woli danej osoby. W szczególności nie zależy od tego, czy ktoś pobierał

Zasądzenie na rzecz powoda kwoty wyrażonej w innej walucie niż określona w żądaniu pozwu stanowi naruszenie art. 321 § 1 k.p.c.

Usługi konwojowania towarów na terytorium Polski nie są usługami transportu międzynarodowego, do których zalicza się usługi wymienione w par. 59 ust. 1 i 3 rozporządzenia z dnia 21 grudnia 1995 r. w sprawie wykonania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 154 poz. 797 ze zm./. Usługi konwojowania nie są również związane bezpośrednio z organizacją eksportu towarów

Wniesienie po terminie odwołania lub wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy /art. 127 par. 3 Kpa/ bez równoczesnego wniesienia prośby o przywrócenie terminu /art. 58 par. 2 Kpa/ nie jest "brakiem" odwołania, który nakazywałby wezwanie przez organ wnoszącego do usunięcia braków podania w trybie art. 64 par. 2 Kpa.

Na zasadzie art. 101 ust. 1 w związku z art. 91 ust. 1 zdanie pierwsze ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. 1996 nr 13 poz. 74 ze zm./ Naczelny Sąd Administracyjny może stwierdzić nieważność uchwały organu gminy w sprawie z zakresu administracji publicznej w wypadku, gdy uchwała ta sprzecznie z prawem narusza prawa podmiotowe jednostki, których treść wynika i zabezpieczona

Państwowa jednostka organizacyjna bez osobowości prawnej, której przysługuje zarząd nieruchomością stanowiącą własność Skarbu Państwa, nie może samodzielnie zawrzeć ugody w postępowaniu administracyjnym o rozgraniczenie. Jednostka taka nie może w postępowaniu sądowym żądać stwierdzenia nieważności ugody zawartej w toku postępowania rozgraniczeniowego przez Skarb Państwa - jako właściciela, reprezentowanego

Podatek VAT jest podatkiem sformalizowanym. Pismo podatnika informujące urząd skarbowy o osiągnięciu limitu obrotu, a więc o utracie prawa do zwolnienia od podatku od towarów i usług, oraz zawierające prośbę o przesłanie stosownych i bliżej nie określonych druków nie może być utożsamiane z dokonaniem sformalizowanego zgłoszenia rejestracyjnego, o którym mowa w art. 9 ust. 1 i art. 11 ustawy z dnia

Zasądzenie na rzecz powoda kwoty wyrażonej w innej walucie niż określona w żądaniu pozwu stanowi naruszenie art. 321 § 1 k.p.c.

Na postanowienie wydane przez organ nadzoru budowlanego na podstawie o art. 35 ust. 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./, nakładające na przedstawiającego projekt zamierzeń inwestycyjnych obowiązek usunięcia wskazanych nieprawidłowości, nie przysługuje zażalenie, a skoro postanowienie to nie kończy również postępowania administracyjnego, nie przysługuje na

Dokumenty wystawione przez skarżącego, w których w rubryce nabywca wpisywano "X" lub "domyślny" nie odpowiadały wymogom przewidzianym dla rachunków uproszczonych. Jednocześnie jednak stanowiły one potwierdzenie dokonanej transakcji i dlatego organy skarbowe były uprawnione do przyjęcia, że sprzedaż ta dokonana została na rzecz osób fizycznych nie prowadzących działalności gospodarczej /art. 32 ust.