Wprowadzenie przez prawodawcę zasady, według której zakwestionowanie przez podatnika obliczenia i poboru podatku dokonanego przez płatnika bądź istnienia w takiej sytuacji w ogóle obowiązku podatkowego dokonać się może wyłącznie w trybie określonym w art. 175 par. 1 Kpa, oznacza, iż przewidziany w art. 29 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm
Postępowania w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych i w zakresie podatku od towarów i usług są postępowaniami odrębnymi i rozstrzygnięcia w zakresie jednego podatku z formalnego punktu widzenia nie mają mocy wiążącej w postępowaniu podatkowym dotyczącym drugiego z podatków. Rozstrzygnięcia w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych nie można uznać za rozstrzygnięcie zagadnienia wstępnego
1. Podmioty, zgłaszając do ewidencji działalność gospodarczą, podają szeroki zakres działalności, którą chcą prowadzić. Organy podatkowe, rozważając tak istotną kwestię, jaką jest ustalenie istnienia obowiązku podatkowego w podatku VAT, winny badać stan faktyczny, a więc ustalić zakres faktycznie prowadzonej działalności podatnika. 2. Skoro działalność gospodarcza skarżącej od chwili jej rozpoczęcia
Art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 16 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ obejmował tylko taki najem, który nie stanowił działalności gospodarczej.
W sprawach na bezczynność organu administracji publicznej Sąd rozpoznaje skargę według stanu sprawy z daty orzekania. Zawieszenie postępowania administracyjnego powoduje, iż organ nie pozostaje w bezczynności, a Sąd nie może uwzględnić skargi i zobowiązać organu - w myśl art. 26 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ - do wydania żądanego aktu
Prawną konsekwencją wydania decyzji administracyjnej przez organ niewłaściwy jest stwierdzenie jej nieważności, o czym stanowi art. 156 par. 1 pkt 1 Kpa.
Organy ustalające wysokość wymiaru zobowiązań podatkowych nie są uprawnione do dokonywania zmian w ewidencji gruntów i wypowiadania się w przedmiocie prawa własności gospodarstw rolnych podatników.
Dla określenia, czy podatnik zgodnie z art. 19 ust. 3a ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ skorzystał z uprawnienia wynikającego z art. 19 ust. 1, konieczne jest ustalenie, czy w miesiącu, za który dokonuje obniżenia podatku należnego, otrzymał już towar lub przedpłatę lub usługa została wykonana. Otrzymaniem towaru przy
Organy celne mają obowiązek wykazać brak wiarygodności dokumentów, powołanie się w uzasadnieniu decyzji i dołączenie do akt "materiału porównawczego" nie stanowi wyłącznego dowodu na to, że dokumenty dołączone przez stronę są niewiarygodne. Rację ma skarżący podnosząc, że w "materiale porównawczym" brak jest wskazań co do jakości towarów, o jakich mowa w tym "materiale" i nie można dowolnie uznać,
Art. 16 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm./ nie zezwala na traktowanie jako kosztów uzyskania przychodów wydatków na nabycie papierów wartościowych, a więc i obligacji. Wydatki te mogą być kosztem uzyskania przychodu dopiero przy określaniu dochodu z ich sprzedaży.
Przy przeliczaniu wysokości renty inwalidzkiej na skutek zmiany grupy inwalidów z III na II, do wysokości tego świadczenia należy przyjąć kwotę bazową, która stanowiła podstawę wyliczenia renty według III grupy inwalidów.
Skoro objęcie jednym aktem notarialnym kilku czynności nie pozbawia ich charakteru czynności notarialnych, co więcej - traktuje się je jako oddzielne czynności notarialne, od których należy pobrać oddzielne wynagrodzenie, tym samym zapis par. 1 pkt 1 b poz. 7 załącznika nr 2 do rozporządzenia z dnia 11 stycznia 1994 r. w sprawie określenia listy usług podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów