Wprowadzenie przez prawodawcę zasady, według której zakwestionowanie przez podatnika obliczenia i poboru podatku dokonanego przez płatnika bądź istnienia w takiej sytuacji w ogóle obowiązku podatkowego dokonać się może wyłącznie w trybie określonym w art. 175 par. 1 Kpa, oznacza, iż przewidziany w art. 29 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm

Uznanie w postępowaniu podatkowym, że skarżąca nabyła samochód osobowy, nie podważa ustaleń ostatecznej decyzji administracyjnej wydanej w postępowaniu w przedmiocie rejestracji pojazdu jako samochodu ciężarowego. Konsekwencją zarejestrowania pojazdu był stosowny wpis dokonany przez skarżącą w ewidencji środków trwałych, jest to jednak okoliczność nieistotna w świetle art. 25 ustawy z dnia 8 stycznia

Uprawnienia Naczelnego Sądu Administracyjnego sprowadzają się jedynie do oceny zgodności z prawem zaskarżonych decyzji administracyjnych. Sąd administracyjny nie jest upoważniony do kontroli decyzji administracyjnych z punktu widzenia ich celowości.

1. Podmioty, zgłaszając do ewidencji działalność gospodarczą, podają szeroki zakres działalności, którą chcą prowadzić. Organy podatkowe, rozważając tak istotną kwestię, jaką jest ustalenie istnienia obowiązku podatkowego w podatku VAT, winny badać stan faktyczny, a więc ustalić zakres faktycznie prowadzonej działalności podatnika. 2. Skoro działalność gospodarcza skarżącej od chwili jej rozpoczęcia

Postępowania w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych i w zakresie podatku od towarów i usług są postępowaniami odrębnymi i rozstrzygnięcia w zakresie jednego podatku z formalnego punktu widzenia nie mają mocy wiążącej w postępowaniu podatkowym dotyczącym drugiego z podatków. Rozstrzygnięcia w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych nie można uznać za rozstrzygnięcie zagadnienia wstępnego

Prawną konsekwencją wydania decyzji administracyjnej przez organ niewłaściwy jest stwierdzenie jej nieważności, o czym stanowi art. 156 par. 1 pkt 1 Kpa.

Art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 16 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ obejmował tylko taki najem, który nie stanowił działalności gospodarczej.

W sprawach na bezczynność organu administracji publicznej Sąd rozpoznaje skargę według stanu sprawy z daty orzekania. Zawieszenie postępowania administracyjnego powoduje, iż organ nie pozostaje w bezczynności, a Sąd nie może uwzględnić skargi i zobowiązać organu - w myśl art. 26 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ - do wydania żądanego aktu

Organy ustalające wysokość wymiaru zobowiązań podatkowych nie są uprawnione do dokonywania zmian w ewidencji gruntów i wypowiadania się w przedmiocie prawa własności gospodarstw rolnych podatników.

Dla określenia, czy podatnik zgodnie z art. 19 ust. 3a ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ skorzystał z uprawnienia wynikającego z art. 19 ust. 1, konieczne jest ustalenie, czy w miesiącu, za który dokonuje obniżenia podatku należnego, otrzymał już towar lub przedpłatę lub usługa została wykonana. Otrzymaniem towaru przy

Organy celne mają obowiązek wykazać brak wiarygodności dokumentów, powołanie się w uzasadnieniu decyzji i dołączenie do akt "materiału porównawczego" nie stanowi wyłącznego dowodu na to, że dokumenty dołączone przez stronę są niewiarygodne. Rację ma skarżący podnosząc, że w "materiale porównawczym" brak jest wskazań co do jakości towarów, o jakich mowa w tym "materiale" i nie można dowolnie uznać,

Przy przeliczaniu wysokości renty inwalidzkiej na skutek zmiany grupy inwalidów z III na II, do wysokości tego świadczenia należy przyjąć kwotę bazową, która stanowiła podstawę wyliczenia renty według III grupy inwalidów.