Sam fakt, iż teren graniczy bezpośrednio ze strefą ochrony konserwatorskiej ustanowionej na mocy decyzji, nie daje podstaw do uznania, iż wojewódzkiemu Konserwatorowi Zabytków przysługują w stosunku do tego terenu identyczne uprawnienia, jak do terenów objętych ochroną konserwatorską, w szczególności, co do wymogu uzgodnienia, o którym mowa w art. 18 ustawy o zagospodarowaniu przestrzennym z dnia 7

1. Z przepisu art. 26 ust. 1 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./ nie wynika, aby zobowiązanie podatkowe wygasło przez jego zapłatę dokonaną wyłącznie przez podatnika. Zapłaty może bowiem dokonać także osoba trzecia, o ile uczyni to dobrowolnie za podatnika, względnie czując się następcą prawnym, wskazując zobowiązanie, z tytułu którego następuje

1. W sprawie z zakresu prawa pracy prokurator prokuratury wojewódzkiej nie może być pełnomocnikiem procesowym pozwanej prokuratury rejonowej. 2. Przepis art. 1131 KP nie ma zastosowania w przypadku wymierzenia prokuratorowi kary porządkowej upomnienia za przewinienie dyscyplinarne napodstawie art. 72 ustawy z dnia 20 czerwca 1985 r. o prokuraturze (jednolity tekst: Dz.U. z 1994 r. Nr 19, poz. 70 ze

Za złożenie odpowiedzi na kasację, adwokatowi lub radcy prawnemu przysługuje opłata według stawki przewidzianej za sporządzenie i wniesienie kasacji (§ 15 ust. 4 pkt 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 12 grudnia 1997 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz opłat za czynności radców prawnych - Dz.U. Nr 154, poz. 1013).

Fakt ustawowego uznania ogrodów działkowych za urządzenie użyteczności publicznej nie może być uznawany za jedyną przesłankę wywłaszczenia nieruchomości pod rządami przepisów ustawy z dnia 12 marca 1958 r. o zasadach i trybie wywłaszczania nieruchomości /Dz.U. 1974 nr 10 poz. 64 ze zm./. Wywłaszczenie nieruchomości pod ogrody działkowe było możliwe dopiero wówczas, gdy wykazano, że jest ona niezbędna

Rozstrzygnięcie o przyznaniu bądź odmowie przyznania określonej gminie dotacji z budżetu państwa z tytułu udzielonych przez nią ulg i zwolnień w podatkach ustawowych, bez względu na to, jaką nada mu się nazwę, stanowi decyzję w rozumieniu przepisów kodeksu postępowania administracyjnego.

Przepis art. 31 ust. 1 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ ma zastosowanie w tych przypadkach, gdy organ administracji nie wykonuje orzeczenia sądu administracyjnego nakazującego rozpoznanie sprawy i pozostaje w bezczynności w rozstrzygnięciu sprawy. Przepis ten nie ma jednak zastosowania do tych przypadków, gdy organ administracji nie stosuje

Przydzielenie następnego lokalu emerytowanemu funkcjonariuszowi Policji, na skutek zamiany na lokal o mniejszej powierzchni /jeden pokój z przynależnościami/ nie mogło obejmować osoby byłej jego żony.

Wniesienie skargi na bezczynność nie pozbawia organu, którego "milczenie" zaskarżono prawa do załatwienia sprawy w trybie określonym w Kodeksie postępowania administracyjnego do czasu rozpatrzenia skargi przez sąd, a załatwienie sprawy czyni bezprzedmiotowym rozpatrzenie sprawy przez Sąd.

Ani w czasie obowiązywania ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./, ani pod rządem ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa - Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./, nie ma cienia wątpliwości co do tego, że płatnik przekazuje organowi podatkowemu cudze /podatnika/ pieniądze niejako "w imieniu" podatnika. Dlatego też legitymację do kwestionowania

Środkiem odwoławczym w rozumieniu art. 34 ust. 1 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ jest również wniosek wskazany w art. 127 par. 3 Kpa.

Kasacja nie przysługuje w sprawie o wpis do księgi wieczystej ostrzeżenia o toczącym się procesie na podstawie postanowienia sądu o zabezpieczeniu powództwa (art. 755 k.p.c.).

Oczywisty błąd pisarski, który wystąpił w odpisie doręczonego stronie orzeczenia nie podlega sprostowaniu w trybie art. 350 KPC.

Spełnienie warunku zrealizowania przez policjanta celu przyznania mu pomocy finansowej w formie zaliczkowej, o czym mówi par. 6 ust. 1 pkt 1 - 3 zarządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 30 września 1997 r. w sprawie pomocy finansowej na uzyskanie lokalu mieszkalnego lub domu przez policjantów /M.P. nr 76 poz. 709/, należy oceniać na dzień wejścia w życie tego zarządzenia /30 października

1. Celem stosowania przepisu art. 31 ust. 1 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ jest działanie na rzecz wykonania wyroku sądu, to jest zakończenie sprawy administracyjnej, a nie bezwarunkowe ukaranie organu. 2. Jeżeli organ wykonał orzeczenie sądu, wprawdzie po wyznaczonym mu terminie, ale przed wydaniem orzeczenia przez sąd w sprawie ze skargi

Zarządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 30 września 1997 r. w sprawie szczegółowych zasad przydziału, opróżniania i norm zaludnienia lokali mieszkalnych oraz tymczasowych kwater przeznaczonych dla policjantów /M.P. nr 76 poz. 707/ wykracza w treści par. 11 poza upoważnienie ustawowe i w tym zakresie jest sprzeczne z ustawą, na podstawie której zostało wydane.

Samo „odwołanie ugody” bez wykazania przyczyn wadliwości zawartego w niej oświadczenia woli nie uzasadnia zażalenia na umorzenie postępowania.

Do podatnika należy wykazanie, iż stanowi część jego majątku przedmiot, na który czyni wydatki. Istnieje możliwość zaliczenia w koszty wydatków poczynionych na samochody osobowe nie stanowiące składników majątkowych podatnika, lecz po dopełnieniu obowiązków wynikających z art. 16 ust. 1 pkt 51 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm./.

Zgoda pracownika szczególnego nadzoru podatkowego na zdjęcie zabezpieczeń urzędowych z pomieszczeń, w których przechowywano spirytus, nie stanowi dostatecznego potwierdzenia tego, że organy podatkowe nie mają zastrzeżeń co do celu na jaki ma zostać zużyty spirytus. Szczególny nadzór podatkowy, uregulowany rozporządzeniem z dnia 18 lutego 1994 r. w sprawie szczególnego nadzoru podatkowego oraz zasad

W latach 1993-1996 za podstawę opodatkowania budowli podatkiem od nieruchomości przyjmowano ich wartość początkową brutto ustaloną na podstawie rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 marca 1992 r. w sprawie składników majątkowych uznawanych za środki trwałe oraz wartości niematerialnych i prawnych, zasad i stawek ich amortyzacji oraz trybu i terminów aktualizacji wyceny środków trwałych. /Dz.U.

Uzupełnienie decyzji następuje w formie decyzji, odmowa uzupełnienia rozstrzygnięcia w formie postanowienia - niezależnie jednak od prawnej formy rozstrzygnięcia złożenie tego typu wniosku wstrzymuje określony w art. 129 par. 2 Kpa termin do wniesienia odwołania.