Koszty podjętych czynności, mających na celu zabezpieczenie należności celnych, poniesione zostały z winy strony, która mimo ciążącego na niej obowiązku nie zgłosiła samochodu we właściwym trybie i czasie do odprawy celnej.
Skoro ustawodawca upoważnił organy samorządu terytorialnego /rada gmin/ do stanowienia prawa miejscowego w zakresie opłat lokalnych tj. zasad ich ustalania i poboru oraz terminu płatności i wysokości stawek, czyniąc przy tym jedyne ograniczenie co do dopuszczalnej wysokości tych stawek, to z góry założył ich zróżnicowanie w zależności od miejsca prowadzenia handlu targowiskowego.
Stroną postępowania jest jedynie podmiot wprowadzający środek spożywczy do obrotu i to niezależnie od tego, czy jest jego właścicielem, czy nie, a nie producent środka spożywczego.
1. W stosunku do osób będących obywatelami polskimi, zamieszkałych i zameldowanych w Polsce, mimo formalnego pobytu za granicą, nie ma zastosowania art. 4 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./. 2. Skoro niezałatwienie sprawy w terminie określonym w art. 35 Kpa nastąpiło z przyczyn niezależnych od organu podatkowego a wręcz zawinionych
W postępowaniu kasacyjnym uzupełnienie przewodu sądowego na podstawie art. 402 § 3 kpk jest wprawdzie dopuszczalne (por. art. 462 kpk), ale bez wątpienia znacznie ograniczone ze względu na istotę i charakter prawny kasacji. Nie ulega wątpliwości, że uzupełnienie przewodu sądowego dopuszczalne jest w zasadzie w celu potwierdzenia lub wykluczenia podniesionego w kasacji zarzutu rażącej obrazy prawa lub
Skarga kasacyjna nie spełnia istotnego wymagania procesowego przewidzianego w art. 3933 KPC, jeżeli brak w niej sformułowania wniosku co do sposobu rozstrzygnięcia kasacji.
1. Właściwość rady nadzorczej do dokonania czynności prawnych między spółdzielnią a członkiem zarządu ogranicza się tylko do tych czynności, które odnoszą się do aktualnego członka zarządu i nie rozciąga się na byłych członków tego organu po ich odwołaniu z zarządu. 2. Przepisy art. 188 § 1 i 2 prawa spółdzielczego nie obejmują sytuacji, w której pracownik dochodzi przywrócenia do pracy nie będąc już
Odmowa przyjęcia i podpisania zakresu czynności ustalonego zgodnie z zawartą umową o pracę może stanowić przyczynę jej wypowiedzenia.
Osoba, która spełnia wymagania przewidziane w art. 79 i art. 80 ust. 1 ustawy z dnia 12 września 1990 r. o szkolnictwie wyższym (Dz. U. Nr 65, poz. 385 ze zm.) i w stosunku do której zastosowano tryb określony w art. 86 ust. 1 tej ustawy, ma roszczenie o mianowanie na stanowisko profesora zwyczajnego i odszkodowanie, jeżeli Minister Edukacji Narodowej odmawia mianowania.
1. Zarzut naruszenia przez organ gminy zasady równości podmiotów gospodarczych wobec prawa przy wydaniu decyzji, odmawiającej wydania zezwolenia na sprzedaż napojów alkoholowych, nie może uzasadniać uchylenia tej decyzji przez Naczelny Sąd Administracyjny, jeżeli rozstrzygnięcie odpowiada zasadom przeciwdziałania alkoholizmowi i ograniczania dostępności do alkoholu, o jakich mowa w preambule oraz art
Mieszkańcy, w tym poszczególni członkowie spółdzielni mieszkaniowych nie są stronami, lecz "osobami trzecimi" w procesie inwestycyjnym.
Na postanowienie sądu drugiej instancji oddalające zażalenie na postanowienie sądu pierwszej instancji, odmawiające zwolnienia od kosztów sądowych (w całości lub w części) kasacja nie przysługuje.
W razie rozwiązania z pracownikiem umowy o pracę bez wypowiedzenia z naruszeniem przepisów sąd pracy może nie uwzględnić żądania przywrócenia do pracy na poprzednich warunkach i zasądzić odszkodowanie, jeżeli przywrócenie do pracy jest niecelowe lub nieuzasadnione ze względu na istniejący w zakładzie pracy poważny konflikt między pracownikiem a jego przełożonym (art. 56 § 1 i 2 KP w związku z art.
Dla ustalenia, iż wprowadzono do sprzedaży alkohol pochodzący z nielegalnego źródła, skutkującego cofnięciem zezwolenia na sprzedaż napojów alkoholowych, nie wystarczy samo stwierdzenie obecności w sklepie butelek z alkoholem opatrzonych fałszywymi banderolami.
Kasacja, oparta na podstawie z art. 3931 pkt. 2 k.p.c., jeśli nie wymienia konkretnych przepisów postępowania naruszonych przez sąd drugiej instancji, lecz jedynie reguły procesowe", którym uchybił, nie czyni zadość wymaganiom tego przepisu i podlega odrzuceniu, bez wzywania o jej uzupełnienie (art. 3935 k.p.c.).
Umorzenie zaległości podatkowej, o którym mowa w art. 31 ust. 1 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./, jest instytucją nadzwyczajną, bowiem zasadą jest płacenie podatków. Jednak organ podatkowy, podejmując decyzję co do występowania bądź braku rzeczowych przesłanek uzasadniających umorzenie należności podatkowej w konkretnej sprawie, powinien
1. Przepis zawarty w art. 44 ust. 3 - w związku z treścią art. 42 ust. 4 - ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./ zezwala organom podatkowym na ograniczenie lub wyłączenie odpowiedzialności spadkobiercy, jeżeli ponoszenie takiej odpowiedzialności stoi w sprzeczności z zasadami współżycia społecznego. Przepis art. 42 ust. 4 jest przepisem odsyłającym
Okoliczność, że zawarte w zaskarżonej decyzji pouczenie mówi o dopuszczalności wniesienia skargi do sądu, nie może przesądzać o prawie do skorzystania z tej drogi bez spełnienia wymogu z art. 34 ust. 1 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./. O dopuszczalności skargi nie może stanowić wola organu administracyjnego, względnie niewłaściwe rozumienie