Decyzja ustosunkowująca się do wniosku o rozłożenie płatności podatku na raty ma, zgodnie z art. 22 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./, w pełni uznaniowy charakter. Skoro zaś ustawodawca powierzył organowi rozstrzygającemu pełną swobodę co do tego czy udzielić podatnikowi tego rodzaju ulgi czy też nie, to w ramach tej swobody mieści się

1. Regulacje kodeksu cywilnego co do formy pisemnej czynności prawnej /art. 74-79/ mają zastosowanie dowodowe, lecz jedynie o stosunkach między uczestnikami czynności /wniosek z art. 246 Kpc/. Organy podatkowe reprezentujące interesy fiskalne Państwa są osobą trzecią w rozumieniu przepisów prawa cywilnego i dla potrzeb zobowiązań podatkowych nie mogą posługiwać się przepisami regulującymi wyłącznie

Skoro w art. 26 ust. 1 pkt 5 lit. "a" ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ jest mowa o nabyciu /kupnie/ gruntu pod budowę budynku mieszkalnego, to oczywiste jest, że chodzi o grunt, który w dacie nabycia nadaje się do zabudowy budynkiem mieszkalnym. Późniejsze zmiany przeznaczenia nabytego gruntu poczynione w wyniku zmian planu zagospodarowania

Kasacja Ministra Sprawiedliwości-Prokuratora Generalnego wniesiona na podstawie art. 12 ust. 3 ustawy z dnia 1 marca 1996 r. o zmianie Kodeksu postępowania cywilnego, rozporządzeń Prezydenta Rzeczypospolitej - Prawo upadłościowe i Prawo o postępowaniu układowym, Kodeksu postępowania administracyjnego, ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych oraz niektórych ustaw (Dz.U. Nr 43, poz. 189) w sprawie

Na mocy par. 54 ust. 6 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 21 stycznia 1995 r. w sprawie wykonania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz podatku akcyzowym /Dz.U. nr 154 poz. 797/ organ podatkowy może odmówić potwierdzenie zapłaty należności wynikających z faktur wystawionych przez zakład pracy chronionej. Chociaż "potwierdzenie" jest czynnością materialno-techniczną, to rodzi

Przepis art. 23 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu /Dz.U. 1996 nr 47 poz. 211/ dopuszcza zaliczenie bezrobotnemu okresów niewykonywania pracy spowodowanych opieką nad dzieckiem do 180 dni, o których mowa w ust. 1 pkt 2 powyższej ustawy, jeżeli pomiędzy podjęciem czynności opieki a rozwiązaniem stosunku pracy istnieje związek przyczynowy w czasie

Na podstawie art. 25 ust. 2 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. 1991 nr 30 poz. 127 ze zm./ organ administracji rządowej ani organ gminy nie mogą w drodze decyzji orzekać o przedłużeniu terminu rozpoczęcia i zakończenia budowy budynku na gruncie oddanym w drodze umowy w użytkowanie wieczyste osobie prawnej lub osobie fizycznej.

Pracownik, który w sposób ciężki naruszył swoje podstawowe obowiązki, nie może skutecznie powoływać się na proceduralne uchybienia pracodawcy w zakresie wewnętrznego trybu ustalania tego faktu.

Akt mianowania na stanowisko nauczyciela nie jest decyzją administracyjną w rozumieniu przepisów Kodeksu postępowania administracyjnego. Uchylenie przez dyrektora szkoły tego aktu jest niedopuszczalne i nie wywołuje skutku w postaci rozwiązania stosunku pracy z nauczycielem mianowanym.

Interes zakładu pracy (urzędu miejskiego) może uzasadniać wypowiedzenie umowy o pracę emerytowi, posiadającemu stałe źródło dochodu, w celu zatrudnienia w jego miejsce bezrobotnego mieszkańca miasta.

Odwołanie ze stanowiska wicedyrektora szkoły stanowi jednostronną zmianę warunków pracy lub płacy na niekorzyść pracownika w rozumieniu art. 32 ust. 2 ustawy z dnia 23 maja 1991 r. o związkach zawodowych (Dz.U. Nr 55, poz. 234 ze zm.).

Mieszkaniec gminy może zwrócić się do wojewody z wnioskiem o stwierdzenie nieważności uchwały rady gminy, jednakże ewentualna odmowa uwzględnienia tego żądania nie jest ani decyzją administracyjną ani rozstrzygnięciem nadzorczym utrzymującym w mocy kwestionowaną uchwałę i skarga na taką odmowę nie przysługuje.

Przepis art. 3 ustawy z dnia 16 września 1982 r. - Prawo spółdzielcze /Dz.U. 1995 nr 54 poz. 288 ze zm./ nie uzasadnia udziału członka spółdzielni w postępowaniu administracyjnym w charakterze strony, jeżeli postępowanie to dotyczy interesów prawnych wynikających z jej własności lub prawa użytkowania wieczystego nieruchomości.

Unowocześnienie /modernizacja/ mieszkania np. przez zmianę systemu ogrzewania może być równoznaczne z przystosowaniem /adaptacją/ tego mieszkania lub jego wyposażeniem w konstrukcję czy też urządzenia podyktowane potrzebami wynikającymi z niepełnosprawności. O tym, czy wyposażenie lokalu mieszkalnego w określone urządzenia /np. w ogrzewanie elektryczne lub gazowe zamiast dotychczasowego tradycyjnego

W świetle par. 2 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 25 stycznia 1994 r. w sprawie odliczeń od dochodu wydatków inwestycyjnych oraz obniżek podatku dochodowego /Dz.U. nr 18 poz. 62/ nie może ulegać wątpliwości, że udokumentowanie wydatków na zakup budynku wyłącznie umową jego sprzedaży zawartą w formie aktu notarialnego nie spełnia warunku właściwego jego udokumentowania i tym samym nie stwarza

Późniejsze rozwiązanie ważnie zawartej umowy nie wywołuje uprawnień do żądania zwrotu zapłaconej przy jej zawarciu opłaty skarbowej.

Nieprawidłowe pouczenie strony przez organ pierwszej instancji o przysługujących środkach zaskarżenia od postanowienia o wznowienie postępowania nie daje organowi odwoławczemu podstawy do skontrolowania w trybie art. 138 Kpa postanowienia, na które przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego nie przewidują żadnych środków zaskarżenia.

Sąd pracy nie jest uprawniony do korygowania zgodnej z prawem decyzji pracodawcy o rozwiązaniu stosunku pracy i nie ma uzasadnienia powoływanie się przez pracownika na zasadę równych praw, jeżeli zarzucone mu przewinienie stanowiło naruszenie istotnych obowiązków pracowniczych.

Zgodnie z art. 138 par. 2 Kpa organ odwoławczy może wydać decyzję kasacyjną przekazującą sprawę do ponownego rozpatrzenia tylko wtedy, gdy organ I instancji przeprowadził postępowanie z rażącym naruszeniem norm prawa procesowego, a w szczególności nie przeprowadził w ogóle postępowania wyjaśniającego albo co prawda postępowanie takie przeprowadzono, ale w rażący sposób naruszono w nim przepisy procesowe