Wspólnik spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, będący jednocześnie jej jednoosobowym zarządem, może udzielić prokury innemu wspólnikowi w zakresie wynikającym z art. 61 § 1 KH. Nie może jednak upoważnić go do zawarcia umowy o pracę z sobą lub innymi członkami zarządu, gdyż w umowach między spółką a członkami zarządu spółkę reprezentuje rada nadzorcza lub pełnomocnicy powołani uchwałą wspólników
Do postanowień sądu opiekuńczego co do istoty sprawy, zapadłych w sprawach dotyczących ochrony zdrowia psychicznego, nie ma zastosowania art. 578 k.p.c.
Przed wydaniem przez organ rentowy decyzji w sprawie o świadczenie z ubezpieczenia społecznego droga sądowa jest niedopuszczalna. Jeżeli więc sąd powszechny rozpoznał sprawę na tym etapie, to z powodu czasowej niedopuszczalności drogi sądowej dochodzi do nieważności postępowania (art. 379 pkt 1 KPC), tę zaś okoliczność Sąd Najwyższy rozpoznając kasację bierze z urzędu pod rozwagę (art. 39311 KPC).
Spółka cywilna jest stosunkiem obligatoryjnym, nie jest natomiast jednostką organizacyjną, nie posiada podmiotowości prawnej. Nie mają więc zastosowania do spółki cywilnej przepisy prawne stosowane w odniesieniu do osób prawnych czy jednostek organizacyjnych nie posiadających osobowości prawnej. Spółka cywilna nie jest również podmiotem gospodarczym w rozumieniu ustawy z dnia 23 grudnia 1989 r. o działalności
Z zestawienia ust. 5 i 6 par. 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 18 maja 1990 r. w sprawie zwolnienia od podatków obrotowego i dochodowego podatników osiągających przychody z niektórych rodzajów nowo uruchomionej działalności gospodarczej /Dz.U. nr 35 poz. 203 ze zm./ wynika, iż w razie uznania za "zaprzestanie działalności" innych zdarzeń aniżeli likwidacja działalności, należy brać pod uwagę
1. Dopuszczalna jest droga sądowa w sprawach o zobowiązanie gminy do zawarcia umowy o najem lokalu socjalnego. 2. Przepis art. 28 ust. 1 zdanie pierwsze ustawy z dnia 2 lipca 1994 r. o najmie lokali mieszkalnych i dodatkach mieszkaniowych (Dz.U. 1994 r. Nr 105, poz. 509 ze zm.) nie uzasadnia roszczenia osoby w tym przepisie wymienionej o zobowiązanie gminy do zawarcia umowy o najem lokalu socjalnego
W obowiązującym od dnia 1 lipca 1996 r. systemie kasacyjnym Sąd Najwyższy jest sądem trzeciej instancji, a od kasacji pobiera się należny wpis (§ 7 ust. 1 pkt 4 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 17 grudnia 1996 r. w sprawie określenia wysokości wpisów w sprawach cywilnych - Dz.U. Nr 154, poz. 753). Kasacja wniesiona przez Ministra Sprawiedliwości - Generalnego Prokuratora na podstawie
O sposobie powstawania zobowiązań podatkowych nigdy nie decyduje przebieg postępowania dowodowego i przyjęcie bądź pominięcie księgi jako dowodu w postępowaniu podatkowym.
Podział nieruchomości na zasadzie art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r., o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. 1991 nr 30 poz. 127 ze zm./ może być dokonany, gdy kumulatywnie zostaną spełnione następujące przesłanki: 1/ nieruchomość stanowiąca przedmiot podziału podlega przepisom powyższej ustawy /art. 1 ust. 1/, 2/ z wnioskiem o zatwierdzenie projektu podziału nieruchomości
Artykuł 36 ustawy z dnia 2 lipca 1994 r. o najmie lokali mieszkalnych i dodatkach mieszkaniowych (Dz.U. Nr 105, poz. 509 ze zm.) ma zastosowanie także po wypowiedzeniu najmu przez wynajmującego i ustaniu - w następstwie tego wypowiedzenia - stosunku najmu przed datą wydania wyroku nakazującego opróżnienie lokalu byłemu najemcy.
Wadliwie prowadzone księgi podatkowe nie mogą rodzić konsekwencji dla opodatkowania podatkiem od towarów i usług.
Przewidziana w art. 577 kpc ogólna zasada, pozwalająca na dostosowanie do każdej sytuacji rozstrzygnięcia, zawartego zarówno w prawomocnym, jak i nieprawomocnym orzeczeniu, odnosi się wyłącznie do spraw rozpoznawanych przez sąd rejonowy jako sąd opiekuńczy (art. 568 kpc).
Przepis art. 5 KPC zobowiązuje sądy do udzielania stronie działającej bez adwokata wskazówek w zakresie czynności dowodowych, co do których strona napotyka na niezależne od niej trudności lub przeszkody, jeżeli mogłoby to prowadzić do niekorzystnego dla niej wyniku sprawy.
Podatnik dokonujący samoobliczenia, a także organ podatkowy dokonujący wymiaru w trybie art. 10 ust. 2 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ stosują normy podatkowego prawa materialnego obowiązujące w dacie powstania prawa do obniżenia podatku. Przy braku przepisów przejściowych, wprowadzony przepisem par. 35 ust. 5 pkt 1
Przed doręczeniem wyroku sądu drugiej instancji z uzasadnieniem stronie, która w terminie tygodniowym tego zażądała nie rozpoczyna się bieg terminu do wniesienia kasacji.
Sprawa, w której ubezpieczony wywodzi swoje roszczenia z twierdzenia, że jego emerytura została zaniżona wskutek zastosowania przez organ rentowy błędnego wskaźnika podstawy wysokości wymiaru świadczenia i błędnej wysokości kwoty bazowej jest sprawą o świadczenie w rozumieniu przepisu art. 393 pkt 1 KPC.
Skoro skarżący powiadomił Urząd Skarbowy o rezygnacji z opłacania podatku dochodowego w formie karty podatkowej, to należy uznać że stał się podatnikiem podatku od towarów i usług ze wszystkimi tego konsekwencjami /art. 14 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz podatku akcyzowym - Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./.
Przy braku przepisów przejściowych, wprowadzony przepisem par. 35 ust. 5 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 8 grudnia 1994 r. w sprawie wykonania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 133 poz. 688 ze zm./ warunek uzyskania uprawnienia do zwrotu podatku naliczonego, a polegający na tym, że należność wynikająca z faktury wystawionej przez zakład pracy
Środek odwoławczy dotyczy orzeczenia co do winy, gdy kwestionuje się jej przyjęcie (lub nieprzyjęcie) albo gdy kwestionuje się rodzaj winy lub kwalifikację prawną, a nawet stopień (zakres winy), np. przez przyjęcie przyczynienia się innej osoby. Należy to odnieść także do takiej sytuacji, jaka jest określona w art. 145 § 1 kk, a mianowicie, gdy chodzi wprawdzie o występek nieumyślny, ale taki, którego
Zaistnienie w toku postępowania o wymeldowanie osoby z pobytu w lokalu okoliczności, które warunkowały wydanie orzeczenia merytorycznego rozstrzygającego sprawę co do istoty przez właściwy organ meldunkowy uprzednim rozstrzygnięciem przez sąd wstępnego zagadnienia prawnego, jakim było ustalenie spełnienia przesłanki dobrowolnego opuszczenia lokalu, zobowiązuje organ administracji z urzędu do zawieszenia
1. Kasacyjne orzeczenie sądu administracyjnego, zawierające wiążącą ocenę prawną /art. 30 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym - Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ nie może być zaskarżone rewizją nadzwyczajną wniesioną po upływie przewidzianego prawem terminu. 2. W postępowaniu przed Krajową Radą Sądownictwa w sprawie o wyrażenie zgody na zajmowanie stanowiska przez sędziego,