Nie każda sprzedaż rzeczy ruchomych - dokonana we własnym imieniu i na własny rachunek - podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ale tylko taka, która była jedynym celem ich nabycia /art. 5 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym - Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./.

Odmówić udzielenia odpowiedzi na przedstawione pytania prawne.

Twierdzenie, że jedynym dokumentem na podstawie którego kierownik rejonowego urzędu pracy może uwzględnić nieobecność bezrobotnego w wyznaczonym terminie jest zaświadczenie o niezdolności do pracy w rozumieniu przepisów o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa wystawione na druku MZ/L-4 nie znajduje uzasadnienia w ustawie z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu

Podstawę obliczenia podatku stanowi dochód po odliczeniu między innymi kwot składek na ubezpieczenie społeczne podatnika i osób z nim współpracujących, jeżeli nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów. Muszą być to jednak składki rzeczywiście zapłacone w roku podatkowym, a nie takie, które podatnik powinien lub ma zamiar w przyszłości zapłacić.

Odmówić udzielenia odpowiedzi na przedstawione pytanie prawne.

Naczelny Sąd Administracyjny odmówił udzielenia odpowiedzi na przedstawione pytanie prawne.

Zaliczenie określonego wyrobu do właściwego grupowania SWW należy do obowiązków producenta tego wyrobu. Wynika to z faktu, że właśnie producent posiada wszelkie informacje niezbędne do zaliczenia wyrobu do odpowiedniego grupowania SWW to jest informacje dotyczące rodzaju użytego surowca, technologii wytwarzania, konstrukcji i przeznaczenia wyrobu. W przypadkach spornych dotyczących zaliczania wyrobu

Ustalając wartość przedmiotu zaskarżenia w kasacji nie sumuje się wartości przedmiotu rozstrzygnięcia powództwa głównego i wzajemnego.

Nie ma usprawiedliwionych podstaw kasacja oparta na założeniu, że powód powinien być, w związku z przeprowadzeniem dowodów z urzędu, uprzedzony o zamiarze oparcia rozstrzygnięcia reformatoryjnego przez sąd rewizyjny na innej podstawie prawa materialnego, aby mógł przedstawić odpowiednie dowody.

Skarga w trybie art. 101 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. 1996 nr 13 poz. 74 ze zm./ nie może być wniesiona na uchwałę czyniącą bezskutecznym wezwanie do usunięcia zarzucanego naruszenia interesu prawnego lub uprawnienia, będącą wewnętrznym etapem działań związanych z tym wezwaniem.

Art. 169 par. 2 Kpa określa inne przesłanki obalenia mocy dowodowej ksiąg, niż wynikające a contrario z art. 169 par. 1 Kpa. Ze sformułowania tego przepisu, tj. użycia w nim spójników "lub" i "albo" dla połączenia zdań określających te przesłanki, wynika, iż nie muszą one wystąpić łącznie.

W pojęciu niebezpieczeństwa, o jakim mowa w art. 548 § 1 kc, mieści się obowiązek zapłaty przez kupującego ceny za rzecz, powierzoną przez sprzedawcę przewoźnikowi, choćby przewoźnik kupującemu – odbiorcy przesyłki nie wydał.

Niezgodne z treścią art. 19 ust. 3 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ ujęcie przez podatnika w ewidencji podatku VAT za dany miesiąc faktury, którą otrzymał w następnym miesiącu stanowi jednocześnie naruszenie art. 27 ust. 4 tej ustawy.

1. Pracownicy skarżącego przybyli dobrowolnie do Urzędu Skarbowego, aby zawiadomić organ podatkowy o naruszeniach prawa w firmie, w której zostali zatrudnieni, a organ podatkowy uznał ich oświadczenia za istotne dla sprawy. W takim razie niezrozumiała jest odmowa przesłuchania składających oświadczenie w charakterze świadków, skoro domagał się tego skarżący, a sam organ uznał treść oświadczeń za istotną

Ściągnięcie nie uiszczonej kary grzywny i kosztów postępowania orzeczonych przez kolegium do spraw wykroczeń należy do egzekucji sądowej.