W świetle przepisów ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ brak jest podstaw do stwierdzenia, że rozporządzenie rzeczą stanowiącą własność osobistą podatnika podatku od towarów i usług i nie związaną z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą lub korzystanie z niej podlega opodatkowaniu tym podatkiem, chyba że spełnia

Z przepisów art. 24 ust. 1, 3 i 4 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym /Dz.U. nr 89 poz. 415 ze zm./ wynika, że na zaistnienie zarzutu w rozumieniu tych przepisów wskazuje treść wystąpienia zainteresowanego, w którym powołuje się on na naruszenie jego interesu prawnego lub uprawnienia w projekcie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego.

1. Odnoszenie w koszty wydatków z tytułu częściowego używania telefonu prywatnego do celów służbowych jest możliwe w sytuacji, gdy działalność gospodarcza jest prowadzona w lokalu mieszkalnym podatnika. Jeżeli podatnik dysponuje telefonem w miejscu wykonywania działalności gospodarczej, to zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów kosztów rozmów telefonicznych z telefonu prywatnego /w lokalu mieszkalnym

Od dnia 5 lipca 1993 r. to jest od wejścia w życie ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./, sprzedaż wierzytelności nie podlega opłacie skarbowej, jeżeli dokonuje jej podatnik VAT świadczący usługi w zakresie finansów, a także gdy podatnikiem tej daniny jest nabywca wierzytelności.

1. Wystawienie faktury korygującej potwierdza jedynie wcześniej przyznany rabat i nie może być utożsamiane z jego przyznaniem. 2. Podatnik, który nie obniżył podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w rozliczeniu za miesiąc, w którym otrzymał fakturę lub w miesiącu następnym, nie traci tego prawa bezpowrotnie; może on kwotę tego podatku odliczyć później, dokonując odpowiedniej korekty uprzednio

Obowiązek podatkowy w podatku VAT nie jest związany z momentem zawarcia cywilnoprawnej umowy, lecz z momentem wydania towaru lub wykonania usługi i tylko wyjątkowo z momentem zapłaty - zależnie od tego, co nastąpi wcześniej, chyba że pobrano zaliczkę w wysokości co najmniej połowy ceny.

Sprawa o wzrost emerytury jest sprawą o świadczenie, w której dopuszczalność kasacji zależy od wartości przedmiotu zaskarżenia.

Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego oddalający skargę oznacza jedynie, że w ocenie Sądu zaskarżona decyzja nie narusza prawa w stopniu zobowiązującym Sąd do jej uchylenia bądź stwierdzenia nieważności, nie wyłącza natomiast możliwości jej zmiany lub uchylenia w nadzwyczajnym trybie administracyjnym, przewidzianym dla wzruszenia decyzji prawnie niewadliwych. Dopuszczalne jest zatem wznowienie postępowania

1. Strona, żądając doręczenia uwierzytelnionych odpisów z akt sprawy, ma obowiązek wykazać w tym swój ważny interes, a organ rozpatrując takie żądanie dokonuje własnej oceny, czy w danej sprawie ze względu na okoliczność prowadzonego postępowania lub ze względu na potrzeby strony w innej sprawie zaistniał ważny interes strony. 2. Procedura przewidziana w art. 52 Kpa nie może mieć zastosowania do czynności

1. Decyzja określająca inną wysokość podatku dochodowego niż wynikająca z zeznania podatkowego za dany rok, wydana na podstawie art. 5 ust. 3 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./ ma charakter decyzji deklaratoryjnej, to znaczy, że stwierdza jedynie fakt uprzedniego powstania zobowiązania podatkowego na skutek zaistnienia okoliczności, z którymi

Odliczenie podatku naliczonego w miesiącu poprzedzającym otrzymanie faktury jest nieprawidłowością w świetle art. 19 ust. 3 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ i powinno skutkować określeniem prawidłowej wysokości podatku. Nie stanowi to jednak zawyżenia podatku naliczonego w ogóle, skoro kwota tego podatku wynika z prawidłowo

Użytkowanie ustanowione na czas oznaczony na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 14 lipca 1961 r. o gospodarce terenami w miastach i osiedlach /Dz.U. 1969 nr 22 poz. 159 ze zm./ wygasa z upływem terminu określonego w decyzji, bez potrzeby wydawania decyzji o wygaśnięciu. Stanowiący o obowiązku wydania decyzji o wygaśnięciu użytkowania przepis par. 13 pkt 3 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 31

Zobowiązania i wierzytelności Skarbu Państwa związane ze zwrotem byłemu właścicielowi w trybie art. 69 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. 1991 nr 30 poz. 127 ze zm./ wywłaszczonej nieruchomości, przekazanej następnie Agencji Własności Rolnej Skarbu Państwa, stają się zobowiązaniami i wierzytelnościami tej Agencji /art. 5 ust. 1, 2

Właściwy organ może co prawda, w braku zgody właściciela, orzec o dopuszczalności usytuowania budynku bezpośrednio w granicy, jednakże w odległościach, o których mowa w ust. 6 par. 12 rozporządzenia Ministra Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa z dnia 14 grudnia 1994 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie /Dz.U. 1995 nr 10 poz. 46/.