Zasadą - wynikającą z istoty postępowania kasacyjnego - jest niedopuszczalność przed Sądem Najwyższym nowych okoliczności faktycznych i dowodów. Nie mieści się to także w uprawnieniu przytaczania nowego uzasadnienia podstaw kasacyjnych.

Przepis par. 35 ust. 5 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 8 grudnia 1994 r. w sprawie wykonania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 133 poz. 688 ze zm./ nie określa terminu, w którym dokonuje się obniżenia kwoty podatku należnego. Termin ten określa art. 19 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym

Niewykonanie przez stronę wezwania sądu przewidzianego w art. 195 § 1 k.p.c. nie uzasadnia zawieszenia postępowania na podstawie art. 177 § 1 pkt 6 k.p.c.

Sąd odmówi wpisu połączenia przez inkorporację spółek z ograniczoną odpowiedzialnością (art. 283 pkt 1 k.h.) w razie zgłoszenia dokonanego po upływie terminu ustalonego w uchwałach właściwych organów łączących się spółek.

Zachowanie terminu przewidzianego w art. 33 ust. 3 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. - Prawo geodezyjne i kartograficzne (Dz.U. Nr 30, poz. 163 ze zm.) stanowi jeden z warunków dopuszczalności drogi sądowej w sprawach o rozgraniczenie. Stwierdzenie przez sąd rozpoznający sprawę, że 14-dniowy termin do wystąpienia z żądaniem przekazania sprawy na drogę sądową został przekroczony, pociąga za sobą odrzucenie

Stosownie do art. 11 ust. 1 pkt 11 ustawy z dnia 23 grudnia 1988 r. o działalności gospodarczej /Dz.U. nr 41 poz. 324 ze zm./ uzyskanie koncesji wymaga podjęcia działalności m.in. w zakresie usług ochrony osób i mienia oraz detektywistycznych. Z uwagi na szczególny charakter tych usług powstawać może niebezpieczeństwo naruszenia dóbr osobistych obywateli i kompetencji organów wyłącznie uprawnionych

W świetle przepisów rozdziału 6 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. - Prawo geodezyjne i kartograficzne /Dz.U. nr 30 poz. 163 ze zm./ organ administracji państwowej wydaje w postępowaniu rozgraniczeniowym trzy rodzaje decyzji: decyzję o rozgraniczeniu /art. 33 ust. 1/, decyzję o umorzeniu postępowania administracyjnego w przedmiocie rozgraniczenia w związku z zawarciem przez strony ugody przed upoważnionym

Wody podziemne, w odróżnieniu od wód powierzchniowych, o których mowa w art. 2 ustawy z dnia 24 października 1974 r. - Prawo wodne /Dz.U. nr 38 poz. 230 ze zm./, zawsze stanowią własność Państwa, bez względu na to, czyją własność stanowi grunt; ma do nich zastosowanie art. 56 ust. 1 tej ustawy.

Przerobienie dokumentu, o jakim mowa w art. 403 § 1 pkt 1 k.p.c., polega na nadaniu mu innej, niż pierwotna, treści, tj. wpisaniu w jej miejsce innej lub poprawienia istniejącej. Przyczyny wznowienia wskazane w art. 403 k.p.c. mają charakter względny, wykazania wymaga więc także, że zachodzi związek przyczynowy między powołaną podstawą wznowienia i treścią orzeczenia.

Ograniczenie się przy rozpoznawaniu sprawy przez organ odwoławczy wyłącznie do kontroli formalnej decyzji organu I instancji, a nie zasadności merytorycznej odwołania stanowi naruszenie art. 15 Kpa.

Zgodnie z art. 33 ust. 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ sam fakt wystawienia faktury powoduje powstanie obowiązku zapłaty wykazanego w niej podatku i to niezależnie od tego czy sprzedaż to była, czy nie była objęta obowiązkiem podatkowym. Wystawienie faktury zgodnie z wolą ustawodawcy w zakresie podatku od towarów

Decyzja wydana w trybie art. 5 ust. 3 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./ określa jedynie wysokość zobowiązania już istniejącego będącego już w chwili jej wydania zaległością podatkową, stąd też moment doręczenia decyzji jest tylko początkiem biegu terminu do wniesienia odwołania od tej decyzji. W decyzjach podatkowych rozstrzygających w

Należy uznać za dopuszczalne złożenie poprawionej deklaracji, czy też zeznania, jeżeli jest to wynikiem błędu popełnionego w pierwszej deklaracji. Jeżeli organ podatkowy do momentu złożenia poprawionej deklaracji nie wydał jeszcze decyzji w przedmiocie tego podatku, deklaracja ta, zgodnie z art. 168 Kpa powinna stać się podstawą ustalenia wysokości zobowiązania. W przypadku zaś, gdy deklaracja ta została

Zawiadomienie organu ewidencyjnego o zaprzestaniu działalności gospodarczej przez spółkę cywilną, o którym mowa w art. 19 art. 1 pkt 1 ustawy z dnia 23 grudnia 1988 r. o działalności gospodarczej /Dz.U. nr 41 poz. 324 ze zm./, wymaga uchwały wspólników.

Wymienienie samochodów osobowych i ich części składowych jako towarów , do których nie ma zastosowania obniżenie kwoty lub zwrotu podatku należnego w osobnym przepisie /art. 25 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym - Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ świadczy o intencji ustawodawcy odrębnego potraktowania problematyki obniżenia kwoty czy zwrotu

Ocena przyczynienia się poszkodowanego do powstania lub zwiększenia szkody należy do kwestii prawnych i w związku z tym może podlegać kontroli kasacyjnej w ramach pierwszej podstawy z art. 3931 k.p.c. Sąd Najwyższy władny jest jednak podważyć tę ocenę tylko wówczas, gdy doprowadziła ona do modyfikacji obowiązku odszkodowawczego w sposób, który nie odpowiada określonemu w art. 362 k.c. wymaganiu jego

Do oznaczenia w kasacji wartości przedmiotu zaskarżenia - w sprawie przeciwko byłemu członkowi spółdzielni mieszkaniowej o opuszczenie należącego do spółdzielni lokalu mieszkalnego - należy stosować reguły określone w art. 23 k.p.c. i art. 7 ustawy z dnia 13 czerwca 1967 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (Dz. U. Nr 24, poz. 110 ze /m.). Wartość przedmiotu zaskarżenia określona przez wnoszącego

O tym, czy przedmiotowy budynek uznać za obiekt budownictwa mieszkaniowego powinno decydować "przeważające przeznaczenie obiektu" wyrażające się w proporcjach powierzchni mieszkalnej i niemieszkalnej pod warunkiem, że powierzchnia mieszkalna służy zaspokojeniu potrzeb mieszkaniowych rodzin stale tam zamieszkujących, o których stanowi art. 51 ust. 3 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów

Obniżenie kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług w okresie innym, niż wynika to z przepisu art. 19 ust. 3 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ powoduje utratę uprawnienia do tego obniżenia, nie stanowi zaś wprost o naruszeniu art. 27 ust. 4 ustawy.

1. Zwolnienie od podatku dochodowego w rozumieniu par. 1 ust. 1 pkt 3 i ust. 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 6 lutego 1989 r. w sprawie zwolnienia od podatku dochodowego dochodów z tytułu niektórych rodzajów działalności gospodarczej /Dz.U. nr 3 poz. 20 ze zm./ przysługuje z tytułu wykonania a nie organizowania wykonawstwa przez inne podmioty robót w zakresie budownictwa mieszkaniowego. 2

Zgodnie z par. 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 29 czerwca 1993 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 59 poz. 272 ze zm./ usługobiorcy używającemu samochodu osobowego na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy o podobnym charakterze nie przysługuje prawo do zwrotu różnicy podatku oraz do obniżenia podatku należnego