1. Przepis art. 34 ust. 3 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ nie ma zastosowania gdy przedmiotem skargi jest decyzja wydana w trybie art. 38 ust. 2 tej ustawy. 2. Na podstawie art. 38 ust. 2 powyższej ustawy organ administracji może ponownie rozpatrzyć sprawę tylko raz i wydać decyzję uwzględniającą skargę w całości, nie ma natomiast prawa
Względy natury celowościowej nie mogą mieć pierwszeństwa przed wyraźnymi sformułowaniami ustawy. Należy przy tym zwrócić uwagę na to, iż uwzględnienie interesu właściciela jednej tylko nieruchomości może być sprzeczne z interesami innych podmiotów, które powinny mieć prawo wypowiedzenia się jeszcze przed podjęciem uchwały w sprawie zmiany planu zagospodarowania przestrzennego, którą jest także uchylenie
Okoliczność, że podejrzewana o chorobę zawodową osoba zmarła, nie zwalnia organu inspekcji sanitarnej od obowiązku działania na podstawie orzeczenia lekarskiego właściwej jednostki, natomiast do niej będzie należała ocena czy - w świetle wiedzy medycznej - dostępny w sprawie materiał dowodowy uzasadnia rozpoznanie lub nie daje podstaw do rozpoznania choroby zawodowej, czy też w ogóle nie pozwala na
Od dnia 1 października 1995 r. przepisy art. 127 par. 3 i 4 Kpa pozostają w ścisłym związku z art. 34 ust. 1 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./, który stanowi, że skargę do sądu administracyjnego można wnosić po wyczerpaniu środków odwoławczych. Przez wyczerpanie tych środków należy rozumieć sytuację, w której stronie nie przysługuje żaden
Przy chorobach inwazyjnych, gdzie zachorowanie zależy od indywidualnej odporności pracownika, nie można wykluczyć występowania czynników szkodliwych, wymienionych w par. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 18 listopada 1983 r. w sprawie chorób zawodowych /Dz.U. nr 65 poz. 294 ze zm./ z tego powodu, że w zakładzie pracy nie było innych przypadków zachorowań na chorobę inwazyjną.
Fakt wniesienia opłaty dzierżawcy targowiska /opłaty wjazdowej/ nie jest okolicznością, która wyłączałaby obowiązek uiszczenia opłaty targowej. Stanowi o tym wyraźnie art. 15 ust. 3 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych /Dz.U. nr 9 poz. 31 ze zm./.
Obalenie domniemania prawnego /np. zawartego w art. 46a ust. 2 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne - Dz.U. 1994 nr 71 poz. 312 ze zm./ może nastąpić tylko w sposób określony w konkretnym przepisie prawa wprowadzającym to domniemanie, bez względu na to, czy skarżący nabył samochód w okolicznościach przez niego opisanych i padł ofiarą oszustwa.
Artykuł 20 ust. 1 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./, stanowiący o obowiązku pobrania odsetek za zwłokę w przypadku istnienia zaległości w opłacaniu podatków, w ogóle nie zajmuje się zagadnieniem, z czyjej winy zaległości te powstały. Oznacza to, że w każdej sytuacji faktycznej istnienia zaległości podatkowych rodzi to dla podatnika następstwa
Współmałżonek jako osoba najbliższa ubezpieczonemu rolnikowi jest uprawniony do jednorazowego odszkodowania za następstwa wypadku przy pracy rolniczej (art. 10 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 20 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników - jednolity tekst: Dz. U. z 1993 r., Nr 71 poz. 342 ze zm.).
Istotą postępowania o stwierdzenie nabycia z mocy prawa użytkowania wieczystego gruntu jest nie tylko ustalenie samego prawa użytkowania wieczystego ale także określenie związanych z tym prawem innych praw i obowiązków użytkownika wieczystego. W tej samej sprawie w pierwszej instancji nie mogą być wydane dwie odrębne decyzje przez organy administracji różnego stopnia, o ile wyraźnie to nie wynika z
Odmowa bezrobotnego absolwenta zasadniczej szkoły zawodowej przyjęcia propozycji zatrudnienia w wyuczonym zawodzie z powodu podjęcia nauki w liceum ogólnokształcącym wieczorowym, która utrudnia bądź uniemożliwia mu pracę w systemie dwuzmianowym nie jest uzasadnioną przyczyną odmowy przyjęcia propozycji odpowiedniego zatrudnienia w rozumieniu art. 27 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu
1. Artykuł 393 k.p.c. określający sprawy, w których kasacja nie przysługuje, ma zastosowanie wyłącznie do spraw rozpoznawanych w procesie. W postępowaniu nieprocesowym zagadnienie to reguluje art. 5191 k.p.c. 2. Sprawami dotyczącymi zarządu związanego ze współwłasnością lub użytkowaniem, w których, stosownie do pkt 1 § 2 art. 5191 k.p.c., kasacja nie przysługuje, są wszystkie sprawy rozpoznawane w
Zmiana stanu prawnego już po przedstawieniu przez Sąd Apelacyjny zagadnienia prawnego w trybie art. 391 KPC czyni zbędnym podjęcie uchwały przez Sąd Najwyższy.
W sytuacji, gdy sporządzona osobiście przez skarżącego kasacja zawiera wniosek o ustanowienie adwokata z urzędu i została złożona w Sądzie Apelacyjnym przed upływem terminu miesięcznego określonego w art. 3934 KPC, Sąd nie jest uprawniony do jej odrzucenia z powołaniem się na art. 3932 § 1 i 465 § 1 KPC, ale zobowiązany jest do rozpoznania wniosku o ustanowienie adwokata z urzędu.
Jakkolwiek przepis art. 13 ust. 3 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./ nie określa wprost przesłanek, jakimi przy odraczaniu terminów przewidzianych w przepisach podatkowych winien kierować się organ podatkowy, to nie może ulegać wątpliwości odpowiednie zastosowanie tu przesłanek przewidzianych w art. 13 ust. 1 tej ustawy, a więc wystąpienie
Wszczęcie przez prokuratora postępowania karnego o popełnienie przestępstwa polegającego na wyłudzeniu zwrotu podatku VAT stanowi dla organów podatkowych dostateczną podstawę do zawieszenia postępowania podatkowego, gdyż poczynione w postępowaniu karnym ustalenia, w szczególności w zakresie postępowania dowodowego, stanowić będą w postępowaniu podatkowym podstawę do prawidłowych ustaleń faktycznych
Na podstawie przepisów Prawa upadłościowego (Jedn. tekst: Dz. U. z 1991 r. Nr 118, poz. 512 ze zm.) kasacja przysługuje tylko w przypadkach wyraźnie w nim przewidzianych.
1. W sprawie dotyczącej ustalenia istnienia (nieistnienia) stosunku prawnego lub prawa, kasacja jest dopuszczalna bez względu na wartość przedmiotu zaskarżenia (art. 393 pkt 1 KPC) 2. Przepis § 17 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 17 lipca 1991 r. w sprawie urlopów wychowawczych (jednolity tekst: Dz. U. z 1990 r., Nr 76, poz. 454 ze zm.) nie mógł być podstawą „przeniesienia” nauczyciela do pracy