Orzeczenia
Rozwiązanie spółki cywilnej w swoich skutkach jest równoznaczne likwidacji spółki i skutkuje unieważnienie numeru identyfikacyjnego takiej spółki /art. 9 ust. 5 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o o podatku akcyzowym - Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./.
Najwyższa Izba Kontroli, będąca naczelnym organem kontroli państwowej, nie ma w zakresie tej działalności statusu organu administracji państwowej, zatem działalność kontrolna Izby nie stanowi wykonywania administracji publicznej w rozumieniu art. 1 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368/ nie podlega przeto kognicji tego Sądu.
Sformułowanie "inne wymagania ustalone w przepisach szczególnych" użyte w art. 63 par. 2 i art. 64 par. 2 Kpa odnosi się do wymagań formalnych, które powinno spełniać podanie o wszczęcie postępowania administracyjnego w świetle postanowień przepisów innych niż wyżej powołane. Nie jest elementem formalnym wniosku o zwrot nieruchomości wykazanie następstwa prawnego po poprzednim właścicielu nieruchomości
Użyte w art. 97 k.k. określenie: nie odwołano warunkowego zwolnienia odnosi się do sytuacji, gdy w okresie 6 miesięcy po upływie okresu próby nie wydano prawomocnego postanowienia w tym przedmiocie.
Do zarządzeń terenowych organów administracji rządowej wydanych przed wejściem w życie ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ nie ma zastosowania jej art. 16 ust. 1 pkt 5, a przez to skarga na takie zarządzenia jest niedopuszczalna i podlega odrzuceniu na podstawie art. 27 ust. 2 tej ustawy.
1. Niedopuszczalne jest rozpoznawanie przez organ administracji wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy, przewidzianego w art. 127 par. 3 Kpa, jeśli sprawa została zakończona decyzją ostateczną, poddaną już ocenie Naczelnego Sądu Administracyjnego. 2. Oczekiwanie na przewidywaną zmianę stanu prawnego w zakresie dotyczącym rozpoznawanej sprawy nie jest zagadnieniem wstępnym, które mogłoby uzasadniać zawieszenie
W klauzuli "Nie narusza to praw osób trzecich", zawartej w art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 29 września 1990 r. o zmianie ustawy o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. nr 79 poz. 464 ze zm./ chodzi o prawa wynikające z ustaw i przez ustawy chronione.
Organ II instancji, rozpatrujący po dniu 12 listopada 1994 r. sprawę w wyniku odwołania od decyzji wydanej przed tą datą z powołaniem się na art. 5 ustawy z dnia 16 lipca 1987 r. o zmianie ustawy - Prawo lokalowe /Dz.U. nr 21 poz. 124/, ma obowiązek zastosować art. 63 ustawy z dnia 2 lipca 1994 r. o najmie lokali mieszkalnych i o dodatkach mieszkaniowych /Dz.U. nr 105 poz. 509/, mimo że w przepisie
1. Gdy kolejna pożyczka jest o wiele mniejsza od udzielonych wcześniej, ograniczeniem możliwości wymierzenia opłaty skarbowej w nadmiernej wysokości nie powinno być 15 procent podstawy jej obliczenia bowiem przewidziane to zostało w art. 9 pkt 5 ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o opłacie skarbowej /Dz.U. nr 4 poz. 23 ze zm./ jako ograniczenie dla Ministra Finansów przy ustalaniu w drodze rozporządzenia
Żaden przepis ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. 1991 nr 30 poz. 127 ze zm./ ani przepisy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 lipca 1991 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. nr 72 poz. 311 ze zm./ nie dają upoważnienia organom administracji do rozstrzygania decyzją
Korzystanie z preferencyjnej stawki "0" proc. przy wykonywaniu robót budowlano-montażowych związanych z budownictwem mieszkaniowym na podstawie umów zawartych przed 2 marca 1993 r. zgodnie z par. 40a ust. 1 pkt 1 lit. "a" i ust. 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 12 maja 1993 r. w sprawie podatku od towarów i usług /Dz.U. nr 39 poz. 176/, wymaga powiadomienia urzędu skarbowego o zawarciu umów
1. Spółka prawa cywilnego nie ma zdolności prawnej także w zakresie prowadzonej działalności gospodarczej. 2. Spółka prawa cywilnego ma zdolność sądową w postępowaniu przed sądem gospodarczym w zakresie prowadzonej działalności gospodarczej.
Paragraf 31 ust. 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 12 maja 1993 r. w sprawie podatku od towarów i usług /Dz.U. nr 39 poz. 176/ nie wiąże Naczelnego Sądu Administracyjnego, bowiem jest wydany z przekroczeniem zakresu upoważnienia przewidzianego w art. 32 ust. 5 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./.
Decyzja określająca, na podstawie art. 5 ust. 3 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./, zobowiązanie w podatku od towarów i usług już po zapłaceniu podatku jako wydana bez podstawy prawnej jest dotknięta wadą nieważności - z art. 156 par. 1 pkt 2 Kpa.
Zarząd gminy nie jest uprawniony do rozstrzygania spraw dotyczących rozkładania na raty podatku stanowiącego dochód gminy /podatku od spadków i darowizn/.
Dla rozstrzygnięcia sprawy w aspekcie art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. o ewidencji ludności i dowodach osobistych /Dz.U. 1984 nr 32 poz. 174/ argument, iż przed zameldowaniem nie przedłożono organowi meldunkowemu potwierdzenia uprawnienia do przebywania w lokalu, nie ma istotnego znaczenia.
Brak jest podstaw do zaaprobowania poglądu, że wszelkie wydatki ponoszone na rzecz osób zatrudnionych na podstawie umów zlecenia, jako że nie dotyczą pracowników, nie mogą być uznane z tego powodu za koszty uzyskania przychodów.
Dla wykreślenia podatnika z ewidencji nie jest konieczne dokonanie przez niego zgłoszenia zaprzestania wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu na urzędowym druku. Wykreślenie to jest oddzielną - od unieważnienia NIP-u - czynnością urzędu skarbowego.