1. W myśl art. 47 par. 1 Kc część składowa rzeczy nie może być odrębnym przedmiotem własności. Według art. 48 Kc z zastrzeżeniem określonych wyjątków, do części składowych gruntu należą budynki trwale z nimi związane, co oznacza, że wraz z przeniesieniem własności gruntu następuje przeniesienie własności jego części składowych. Zatem pomimo, iż budynek wiaty na opakowania nie był wymieniony w spornym
Przydzielenie przez spółdzielnię lokalu użytkowego i jednoczesne wyrażenie zgody na zameldowanie się w nim podatnika i członków jego rodziny stanowi zaspokojenie potrzeb mieszkaniowych podatnika i podstawę do skorzystania z odliczeń od dochodu poniesionych wydatków na cele mieszkaniowe /art. 26 ust. 1 pkt 5 lit. "c" ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych - Dz.U. 1993
Artykuł 103 k.c. nie może również w drodze analogii znaleźć zastosowania w razie działania fałszywego organu" (art. 39 k.c.).
Uregulowanie rozłożenia kosztów postępowania między stronami oraz określania wysokości należnych kosztów zostało dokonane przez przepisy prawa formalnego (art. 98 i nast. k.p.c.) w sposób autonomiczny", wyłączający zatem dopuszczalność potraktowania zasądzonych z tego tytułu sum jako roszczenia podlegającego przepisom prawa materialnego.
Potrzeby wymienione w art. 32 ustawy z dnia 29 listopada 1990 r. o pomocy społecznej /Dz.U. 1993 nr 13 poz. 60 ze zm./ nie są określone wyczerpująco, niemniej chodzi tu o potrzeby o charakterze osobistym wnioskodawcy i jego rodziny, bez których zaspokojenia nie można zachować warunków bytowania odpowiadających godności człowieka /art. 2 ust. 1 ustawy/. Do określonych potrzeb nie można zaliczyć długu
Złożenie wniosku o sprzedaż lokalu przez zamieszkującego w nim najemcę i wydanie decyzji administracyjnej o sprzedaży lokalu tej osobie nie stwarza żadnych praw ani obowiązków majątkowych w rozumieniu art. 922 par. 1 Kc dla spadkobiercy adresata decyzji, jeśli przed śmiercią wnioskodawcy nie doszło do zawarcia umowy sprzedaży lokalu w formie aktu notarialnego. Roszczenie o nabycie lokalu wywodzące
Prawo podatkowe nie zna odpowiednika, jakim w prawie cywilnym jest art. 5 kodeksu cywilnego. Diametralnie różna jest sytuacja, gdy konkretny przepis ustawy przewiduje jako przesłankę konieczną dla jego zastosowania również ocenę pod względem zasad współżycia społecznego, względów gospodarczych czy społecznych, bądź innych szczególnych okoliczności /por. art. 31 ust. 1 i art. 8 ust. 1 ustawy z dnia
Uregulowanie rozłożenia kosztów postępowania między stronami oraz określania wysokości należnych kosztów zostało dokonane przez przepisy prawa formalnego (art. 98 i nast. k.p.c.) w sposób autonomiczny, wyłączający zatem dopuszczalność potraktowania zasądzonych z tego tytułu sum jako roszczenia podlegającego przepisom prawa materialnego.
Na podstawie art. 48 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./ organ nadzoru urbanistyczno-budowlanego nie może orzekać o nakazaniu rozbiórki części obiektu budowlanego - stanowiącego dobudowę do budynku - wybudowanej bez wymaganego pozwolenia na budowę, jeżeli budowa dobudówki podjęta została po uprzedniej częściowej rozbiórce budynku podstawowego i połączona z
Klasyfikacja towarów i usług dla potrzeb ustalania stawki podatku VAT dokonywana jest na podstawie Systematycznego Wykazu Wyrobów /SWW/, obowiązującego w statystyce państwowej. W postępowaniu nie podejmuje się odrębnych ustaleń w tym zakresie.
Ustawowe prawo zastawu /art. 49 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych - Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./ nie obejmuje przedmiotów należących do osób trzecich znajdujących się w zakładzie podatnika, które mogłyby służyć, lecz w rzeczywistości nie służyły do wykonywania działalności zarobkowej.
1. Możliwość czysto kasacyjnego załatwienia sprawy traktowana jest przez kodeks postępowania administracyjnego jako wyjątkowa. 2. Jeżeli organ odwoławczy orzekł co do istoty sprawy i zmniejszył jedynie wymiar zobowiązania podatkowego, to decyzją ustalającą zobowiązanie podatkowe /w części utrzymanej w mocy/ jest decyzja organu pierwszej instancji i z doręczeniem tej decyzji związany jest obowiązek
Skoro w art. 14 ust. 1 pkt 39 ustawy z dnia 28 grudnia 1996 r. - Prawo celne /Dz.U. 1994 nr 71 poz. 312 ze zm./ posłużono się nieokreślonym w sensie prawnym pojęciem "środki trwałe", to istnieje konieczność zdefiniowania tego pojęcia w drodze wykładni sądowej przy zastosowaniu wszystkich dostępnych metod wykładni prawa.
Postanowienie w przedmiocie wstrzymania wykonania decyzji ma tylko taki skutek, że wstrzymuje do czasu rozpoznania skargi przez Naczelny Sąd Administracyjny, nie zaś wpływu na jej ważność.
1. Okoliczność, że samochód nie został zarejestrowany na skarżącą w czasie jej pobytu za granicą, nie może przesądzać o tym, że nie służył on skarżącej do osobistego użytku, gdyż mógł być eksploatowany przez pewien czas bez zmiany rejestracji. Przepis art. 14 ust. 1 pkt 7 lit. "a" ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /Dz.U. 1994 nr 71 poz. 312 ze zm./ nie określa czasokresu użytkowania rzeczy
Kodeks cywilny nie nakłada na strony obowiązku pisemnej formy zawarcia umowy zlecenia lub umowy o dzieło. Skoro faktycznie umowy takie zostały zawarte bez formy pisemnej, to należało zgodnie z obowiązującymi przepisami wliczyć do kosztów uzyskania przychodów wydawnictwa poniesione przez nie wydatki związane z realizacją tych umów, m.in. także koszty delegacji służbowych zgodnie ze znajdującymi się
Przepis art. 6 ust. 5 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ odnosi się do określonego stanu cywilnego danej osoby, a nie do stanu faktycznego w jakim się ona znajduje.
Utrata charakteru rolnego lub leśnego gruntów w rozumieniu art. 21 ust. 1 pkt 28 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./ następuje przez wyłączenie tych gruntów z produkcji rolnej lub leśnej polegające na faktycznym przekształceniu sposobu ich użytkowania łączącym się ze zmianą ich dotychczasowego przeznaczenia.
Przewidziany w art. 3934 KPC miesięczny termin do wniesienia kasacji należy liczyć od dokonanego w sposób prawidłowy doręczenia orzeczenia. Jeżeli strona nie zażądała w terminie tygodniowym od ogłoszenia sentencji doręczenia jej orzeczenia z uzasadnieniem, kasacja jest niedopuszczalna.
Stosownie do art. 145 par. 2 Kpa termin do złożenia podania o wznowienie postępowania z przyczyny określonej w art. 145 par. 1 pkt 4 Kpa biegnie nie od chwili przypuszczenia, że decyzja została wydana, lecz od dowiedzenia się o treści konkretnej decyzji.