1. Od orzeczenia sądu drugiej instancji, uchylającego zaskarżone orzeczenie w części i przekazującego sprawę w tym zakresie sądowi pierwszej instancji do ponownego rozpoznania, kasacja nie przysługuje. 2. Sprawa z powództwa banku przeciwko spółdzielni mieszkaniowej o wykonanie zobowiązania z tytułu umowy poręczenia spłaty kredytu zaciągniętego przez podmiot gospodarczy jest sprawą gospodarczą w rozumieniu

W orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego przyjęty został pogląd, że pismo złożone przez stronę w organie podatkowym I instancji w terminie przewidzianym do złożenia odwołania, w którym kwestionuje ona zasadność rozstrzygnięcia w doręczonej jej decyzji podatkowej I instancji, należy - zgodnie z art. 7 i art. 9 Kpa - uznać za odwołanie od tej decyzji, chociażby nie spełniało ono wszystkich warunków

Zawarty w art. 80 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /Dz.U. 1994 nr 71 poz. 312 ze zm./ zwrot "zużyte przy wyrobie towaru" oznacza, że zakres zużytych surowców, półfabrykatów, materiałów i elementów kooperacyjnych rozciąga się również na te z nich, które stanowią opakowanie będące nieodłącznym elementem towaru, koniecznym dla zachowania jakości tego towaru czy też zapewniającym mu, przez

1. Powoływanie się na zdarzenia przyszłe i niepewne, np. na chęć wydatkowania określonej kwoty na pewne cele, o ile zrezygnuje się z pobierania od podatnika zaliczek, nie stanowi wystarczającej podstawy do ograniczenia wysokości zaliczek na podstawie art. 44 ust. 5 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./. Ograniczenia wysokości zaliczek

Przepis art. 21 ust. 7 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. 1991 nr 30 poz. 127 ze zm./ upoważnia rady gmin do określania ulg przy sprzedaży lokali mieszkalnych, nie upoważnia natomiast do odbierania ulg po wyzbyciu się własności lokalu mieszkalnego przez gminę. Ustawa o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości nie ogranicza obrotu lokalami

1. Termin z art. 8 ust. 4 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm./ jest terminem prawa materialnego i jego niedotrzymanie wywiera skutki prawne niezależnie od tego, w jakim zakresie mu uchybiono. 2. Jeżeli nawet przepis rozporządzenia z dnia 15 stycznia 1991 r. w sprawie zasad prowadzenia rachunkowości /Dz.U. nr 10 poz. 35 ze zm./ przewidywał

1. Ponieważ w niektórych sytuacjach otrzymanie rachunku, który mógłby być podstawą wpisu do księgi, może być utrudnione, ustawodawca wyjątkowo dopuszcza dokumentowanie poniesionych wydatków przy ustalaniu podstaw opodatkowania podatkiem dochodowym za pomocą dowodów wewnętrznych. Jednak i w tych sytuacjach zawsze należy pamiętać o tym, że taki sposób dokumentowania poniesionych wydatków jest wyjątkiem

1. Konsekwencją prawną podpisania rozstrzygnięcia organu podatkowego przez osobę nieupoważnioną będzie uznanie tego rozstrzygnięcia za wydane bez podstawy prawnej, co zgodnie z art. 156 par. 1 pkt 2 stanowi przesłankę do stwierdzenia nieważności takiego rozstrzygnięcia. 2. Decyzja o odpowiedzialności nabywcy majątku podatnika ma charakter konstytutywny i fakt zapłaty podatku nie zwalnia organów podatkowych

1. Udzielona i umorzona w 1992 r. do wysokości 50 procent pożyczka ze środków Funduszu Pracy była nieodpłatnym świadczeniem skutkującym przysporzenie. Był to zatem przychód w rozumieniu art. 11 oraz 10 ust. 1 pkt 9 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./. 2. Wniesienie wkładu przez wspólnika spółki cywilnej w postaci całości lub części uzyskanego

1. Powód nie ma interesu prawnego, o jakim mowa w art. 189 k.p.c., w ustaleniu nieważności złożonej przez nabywcę oferty sprzedaży nieruchomości w sytuacji, gdy w rzeczywistości zmierza do stwierdzenia nieważności umowy sprzedaży, zawartej w wyniku przyjęcia tej oferty przezosobę trzecią. 2. Umowa dotycząca zbycia rzeczy dokonana przez osobę nie będącą jej właścicielem nie jest bezwzględnie nieważna

1. Wybór formy opłacania podatku: na zasadach określonych w ustawie z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /t.j. Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ bądź w postaci ryczałtu /rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 23 grudnia 1993 r. w sprawie zryczałtowanego podatku dochodowego od przychodów osób fizycznych - Dz.U. nr 132 poz. 635 ze zm./, nie należy od woli konkretnego podatnika

Organ podatkowy nie może uzasadniać swego rozstrzygnięcia brakiem stosownych argumentów w pismach podatnika. Organ podatkowy obowiązany jest z urzędu, zgodnie z art. 7 Kpa, do dokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego sprawy, zaś w myśl art. 8 Kpa - do prowadzenia postępowania w sposób pogłębiający zaufanie obywateli do organów Państwa.

Zgodnie z art. 21 ust. 4 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /t.j. Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./ postanowienie organu podatkowego I instancji o zabezpieczeniu jest skuteczne do czasu wydania decyzji ustalającej wysokość zobowiązania podatkowego.

Przedmiotem referendum gminnego może być każda sprawa ważna dla gminy, której załatwienie leży w kompetencjach jej organów.

Na postanowienie o odrzuceniu wniosku strony o sporządzenie uzasadnienia wyroku oraz jego doręczenie stronie przeciwnej nie przysługuje zażalenie.

Na Agencji Własności Rolnej Skarbu Państwa nie ciąży /do dnia 31 grudnia 1996 r. - przyp. red./ obowiązek podatkowy w podatku rolnym /art. 3 ust. 6 ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym - Dz.U. 1993 nr 94 poz. 431/ od gruntów wchodzących w skład Zasobu Własności Rolnej Skarbu Państwa, a nie zagospodarowanych przez Agencję na rzecz innych podmiotów w trybie art. 24 ust. 1 ustawy z dnia

Ubezpieczonemu rolnikowi nie przysługuje z tytułu urodzenia dziecka jednorazowy zasiłek o jakim mowa w art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 20 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników (jednolity tekst: Dz. U. z 1993 r., Nr 71, poz. 342 ze zm.) w sytuacji, gdy jego żona korzystała z przedłużonego zasiłku dla bezrobotnych na zasadach określonych przepisem art. 25 ust. 5 ustawy z dnia 14 grudnia 1994

Osobie spełniającej przesłanki z art. 88a ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości (Tekst jednolity: Dz.U. 1991 r. Nr 30, poz. 127 ze zm.) przysługuje roszczenie o oddanie nieruchomości w użytkowanie wieczyste.

Sprzedaż nieruchomości lub jej części, zwróconej w trybie art. 69 ust. 1 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. 1991 nr 30 poz. 127 ze zm./, nie stanowi źródła przychodu w świetle art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. "a" ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ także wówczas, gdy sprzedaż ta

Przy rozpoznawaniu sprawy na podstawie przepisów kodeksu postępowania cywilnego, zmienionych ustawą z dnia 1 marca 1996 r. o zmianie kodeksu postępowania cywilnego, rozporządzeń Prezydenta Rzeczypospolitej - Prawo upadłościowe i Prawo o postępowaniu układowym, kodeksu postępowania administracyjnego, ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. Nr 43, poz. 189)