Stwierdzenie zgodności projektu zagospodarowania działki z wymaganiami decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu w sytuacji, gdy decyzja ta nie ma charakteru decyzji ostatecznej stanowi rażące naruszenia jednoznacznego w tym względzie przepisu art. 35 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414/.

Art. 14 ust. 1 pkt 39 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /Dz.U. 1994 nr 71 poz. 312 ze zm./ nie obejmuje swoim zakresem przypadków, gdy wkład niepieniężny podmiotu zagranicznego ogranicza się jedynie do udziału we współwłasności środka trwałego.

Organ rozpatrujący zażalenie na postanowienie o zawieszeniu postępowania nie może na podstawie art. 138 par. 1 pkt 2 in fine Kpa swym postanowieniem o uchyleniu postanowienia organu I instancji jednocześnie umorzyć postępowania I instancji na zasadzie art. 105 Kpa.

Przepisy art. 40 ust. 3 i ust. 4 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./ wprowadzają instytucję przepisów porządkowych. Mają one specyficzny charakter, gdyż mogą być wydawane wyłącznie w zakresie nie uregulowanym w odrębnych ustawach lub innych przepisach powszechnie obowiązujących, a także tylko wtedy, gdy jest to niezbędne dla ochrony życia lub zdrowia

Artykuł 215 § 1 kk w powiązaniu z art. 120 § 3 kk nie pozwala na wyłączenie sprawcy kradzieży z grona osób, na rzecz których działa przyjmujący lub ukrywający rzecz uzyskaną za pomocą kradzieży, pod warunkiem, że przyjęciu lub pomocy w ukryciu rzeczy towarzyszy zamiar przysporzenia korzyści majątkowej choćby tylko sprawcy kradzieży.

Przez „skazanie za przestępstwo popełnione w warunkach określonych w art. 60 § 1 kodeksu karnego”, o którym mowa w art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 12 lipca 1995 r. o zmianie Kodeksu karnego, Kodeksu karnego wykonawczego oraz o podwyższeniu dolnych i górnych granic grzywien i nawiązek w prawie karnym (Dz.U. nr 95, poz. 475), rozumieć należy także wypadki skazania z zastosowaniem przy wymiarze kary art.

Brak pouczenia przez notariusza sporządzającego umowę sprzedaży lokalu o obowiązkach i uprawnieniach podatkowych z tytułu podatku dochodowego powoduje, iż organy podatkowe winny umniejszyć podstawę opodatkowania o wydatki poniesione na remont budynku.

Zgodnie z art. 208 Kpa sąd może orzekać jedynie o zwrocie kosztów skarżącemu przez organ w razie uwzględnienia skargi. Jest to uregulowanie wyczerpujące. Również obecnie obowiązujący art. 55 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ przewiduje orzeczenie przez sąd zwrotu kosztów tylko na rzecz skarżącego przez organ i tylko w razie uwzględnienia

Do terminów dotyczących wniesienia skargi stosuje się przepisy ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ i odpowiednio przepisy kodeksu postępowania cywilnego /a nie art. 65 par. 2 Kpa/. Skierowanie więc pisma procesowego do podmiotu niewłaściwego nie spełnia warunku zachowania terminu, chyba że podmiot ten w terminie określonym dla danego pisma

Z zasad ustawy z dnia 16 września 1982 r. - Prawo spółdzielcze /Dz.U. 1995 nr 54 poz. 288/ wynika, że udział członków spółdzielni w nadwyżce bilansowej, będącej niewątpliwie zyskiem osoby fizycznej w rozumieniu art. 17 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./, ma dwojaki charakter. - jest to udział w nadwyżce bilansowej przeznaczonej

Syndyk masy upadłości do chwili protokolarnego przekazania mienia wyłączonego z masy upadłości nie może skutecznie wyłączyć się od prowadzenia spraw związanych z mieniem upadłego i winien je prowadzić zgodnie z przepisami, jest więc osobą zobowiązaną do wykonywania nakazów organu nadzoru budowlanego.

Według art. 103 Kodeksu postępowania administracyjnego zażalenie przysługuje stronie tylko na postanowienie w sprawie zawieszenia postępowania. Wynika z tego, iż na postanowienie w sprawie odmowy zawieszenia postępowania zażalenie nie przysługuje. Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./, skarga do sądu administracyjnego

1. Rozstrzyganie o kolejności zaspokajania należności Skarbu Państwa przypadających od upadłego banku, a powstałych wskutek zaspokojenia roszczeń z tytułu odpowiedzialności Skarbu Państwa za wkłady oszczędnościowe zgromadzone w bankach, następuje na podstawie przepisów obowiązujących w dacie orzekania. 2. Odesłanie do przepisów obowiązujących w dniu ogłoszenia upadłości banku, a wynikające z art. 46

Ogólna zasada ustanowiona w art. 39 ust. 3 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. nr 21 poz. 86 ze zm./ ustanowiła prawo podatników podatku dochodowego do korzystania z okresowych zwolnień podatkowych w zakresie podatku unormowanego tą ustawą uzyskanych przed dniem 1 stycznia 1992 r. do czasu ich wygaśnięcia. Przepis ten w połączeniu z art. 40 ust. 1 w zw. z art

Art. 83 ust. 1 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /Dz.U. 1994 nr 71 poz. 312 ze zm./ nie ogranicza możliwości skorygowania na korzyść podmiotu dokonującego obrotu towarowego z zagranicą wadliwie wymierzonej wysokości cła.

1. W razie przeprowadzenia dowodu z opinii biegłego zagadnienie zasięgania opinii instytutu lub wezwania innych biegłych jest bez reszty unormowane w art. 182 kpk. O tym, że w tym zakresie art. 155 § 3 kpk w ogóle nie wchodzi w rachubę, przekonuje uzmysłowienie sobie konsekwencji odmiennego unormowania. Rzecz mianowicie w tym, że gdyby w tym względzie należało stosować art. 155 § 3 kpk, to strona niezadowolona

Osoby ubiegające się o powołanie na stanowisko notariusza nie mogą być poddawane egzaminowi z zakresu znajomości prawa.

Rewizję nadzwyczajną od wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z powodu naruszenia interesu Rzeczypospolitej Polskiej może uzasadniać rażące naruszenie prawnie chronionych interesów podmiotów zagranicznych, wynikających z przepisów ratyfikowanych przez Polskę umów i konwencji międzynarodowych, a nie wzgląd na właściwe postrzeganie organów Rzeczypospolitej Polskiej, w tym sądów, przez te podmioty.

Przepis par. 9 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 18 listopada 1983 r. w sprawie chorób zawodowych /Dz.U. nr 65 poz. 294 ze zm./ nie wyłącza ogólnych reguł obowiązujących w postępowaniu administracyjnym. Te nakładają na organy administracji obowiązek podejmowania wszelkich kroków niezbędnych do dokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego /art. 7 Kpa/, jak też zebrania i rozpatrzenia w sposób

Uchwała w sprawie zmiany statutu miasta i gminy, wprowadzająca przepis, który pozbawia osoby spoza rady wchodzące w skład komisji prawa głosowania na posiedzeniach tych komisji, rażąco narusza prawo /art. 21 ust. 2 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym - Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./.

Uregulowanie zobowiązania podatkowego powstałego w sposób określony w art. 5 ust. 2 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./ nie jest przeszkodą do określenia przez organ podatkowy jego wysokości w decyzji wydanej na podstawie art. 5 ust. 3 tej ustawy, jeżeli wysokość tego zobowiązania podatkowego jest kwestionowana przez stronę, która to zobowiązanie