1. Wezwanie do usunięcia naruszenia interesu prawnego lub uprawnienia, spowodowanego uchwałą zgromadzenia związku gmin, skierowane do jednej z rad gmin, które utworzyły związek, nie stanowi dopełnienia warunku, o jakim mowa w art. 101 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./. 2. Warunkowi wezwania organu gminy do usunięcia naruszenia interesu prawnego

Ani pod rządami przepisów ustawy z dnia 28 września 1991 r. o lasach /Dz.U. nr 101 poz. 444/, ani też pod rządami wcześniejszych przepisów prawa, nadleśniczowie nie byli urzędnikami państwowymi mianowanymi w rozumieniu ustawy z dnia 16 września 1982 r. o pracownikach urzędów państwowych /Dz.U. nr 31 poz. 214 ze zm./ czy też funkcjonariuszami państwowymi, których zatrudnienie miałoby charakter stosunku

Dla prowadzenia ewidencji, o której mowa w art. 27 ust. 4 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ przepis ten nie ustanawia żadnych wymagań co do formy.

1. Spółdzielcze kasy oszczędnościowo-kredytowe są z mocy art. 39 ust. 2 ustawy z dnia 26 czerwca 1991 r. o związkach zawodowych /Dz.U. nr 55 poz. 234 ze zm./ osobami prawnymi. 2. Żaden z przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie zwalnia spółdzielczych kas oszczędnościowo-kredytowych od obowiązku podatkowego w podatku dochodowym od osób prawnych.

Umowa dzierżawy, będąca umową cywilnoprawną, reguluje wzajemne prawa i obowiązki pomiędzy stronami, nie może ona natomiast wywierać skutków na gruncie przepisów prawa publicznego, do których należą przepisy podatkowe. W szczególności umowa taka nie może mieć wpływu na obowiązki podatkowe ciążące na właścicielu nieruchomości będącym podatnikiem tego podatku. Solidarna z podatnikiem odpowiedzialność

1. Zwolnienie podmiotowe od podatku przewidziane w art. 14 ust. 2 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ było zwolnieniem przysługującym z mocy prawa, jeżeli podatnik spełnił określone warunki i złożył oświadczenie o wyborze zwolnienia w terminie określonym w art. 48 tej ustawy. 2. Art. 48 powołanej wyżej ustawy nie

Przepis art. 57 § 2 k.k. stanowi podstawę do nadzwyczajnego złagodzenia kary w tych sytuacjach, w których nie jest ono możliwe na podstawie innego przepisu ustawy; zezwala więc – w warunkach w nim określonych – na zastosowanie nadzwyczajnego złagodzenia kary m.in. wobec sprawcy przestępstwa dezercji (art. 304 k.k.), mimo że nie byłoby ono możliwe na podstawie art. 308 k.k.

Do rozpoznania sprawy z powództwa członków spółdzielni będącej w likwidacji o nakazanie działającym w jej imieniu likwidatorom zwołania walnego zgromadzenia (art. 39 § 2 pkt 3 Prawa spółdzielczego) droga sądowa jest dopuszczalna (art. 2 § 1 k.p.c.).

Ustawa z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /Dz.U. nr 75 poz. 445 ze zm./ zasadnicze znaczenie przywiązuje do dokumentów pierwotnej odprawy celnej, z których ma wynikać fakt przywozu tego towaru. Organ celny może pogłębiać tego rodzaju badania przez przeprowadzenie dowodów, które uzna za stosowne, nie może jednak uznać niemożności ustalenia tożsamości towaru w sytuacji, gdy przedstawiono dokumenty

Powództwo o roszczenie majątkowe skierowane przeciwko osobie fizycznej prowadzącej ewidencjonowaną działalność gospodarczą, związane z tą działalnością, wytoczyć można przed sąd, w którego okręgu znajduje się miejsce prowadzenia tej działalności (zakład).

Spełnienie świadczenia bezgotówkowego następuje w dniu uznania rachunku bankowego wierzyciela, chyba że strony stosunku zobowiązaniowego postanowiły inaczej.

1. W przypadku gdy cel jest wytyczony przez ustawę wprost, a podmiot realizujący tę właśnie ustawę wykonuje w jej ramach działania nie zmierzające do realizacji tego celu, to można uznać, że działa on niezgodnie z prawem, a nawet bez podstawy prawnej. Takie działania zatem podlegają weryfikacji sądowej. Nie jest to wtedy kontrola celowości, ale kontrola legalności, gdyż akt nie jest weryfikowany z

1. Jeżeli cel jest wytyczony przez ustawę wprost, a podmiot realizujący tę właśnie ustawę wykonuje w jej ramach działania nie zmierzające do realizacji tego celu, to można uznać, że działa on niezgodnie z prawem, a nawet bez podstawy prawnej. Takie działania zatem podlegają weryfikacji sądowej. Nie jest to wtedy kontrola celowości, ale kontrola legalności, gdyż akt nie jest weryfikowany z punktu widzenia

1. Ustawa z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./ nie przewiduje żadnych form wynagradzania sołtysów ze środków budżetowych. 2. Uprawnienie sołtysów do otrzymywania stałego wynagrodzenia ze środków budżetowych gminy musi wynikać z wyraźnie sformułowanych przepisów kwestie te normujących; podstawy takiej nie mogą stanowić ogólne i kompetencyjne przepisy art. 35