1. Przepisy podatkowe, posługując się pojęciami prawnymi z innych działów prawa, mogą dla celów wymiaru podatków przewidywać zawężające lub odmienne ich znaczenie. Jeżeli jednak z treści przepisów podatkowych nie wprowadzono takiej odmiennej definicji pojęcia prawnego, recypowanego z innego działu prawa, może być ono rozumiane i wyjaśnione tylko w takim sensie, w jakim zostało użyte w przepisie źródłowym

1. Skoro zgodnie z art. 202 par. 2 zdanie drugie Kpa organ może w terminie 30 dni w trybie autokontroli, uznając skargę za słuszną w całości, zmienić lub uchylić decyzję na zasadach określonych w art. 207 par. 2 Kpa, to jest w przypadku "lżejszych" uchybień prawa materialnego, czy też procesowego, w stosunku do uchybień przewidzianych w art. 207 par. 3 Kpa, to zgodnie z zasadą rozumowania ad maiori

Możliwość ustalenia ceny transakcyjnej towaru z uwzględnieniem rabatu celnego, większego niż zazwyczaj stosowany w transakcjach handlowych, jest przywilejem strony, z którego może, lecz nie musi korzystać; zaś w sytuacji, kiedy z takiej możliwości chce skorzystać, musi liczyć się z obowiązkiem udowodnienia organowi celnemu tych okoliczności.

Określone w art. 21 ust. 7 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości (jedn. tekst: Dz. U. z 1991 r. Nr 30, poz. 127 z późn. zm.) pierwszeństwo nabycia lokalu zajmowanego przez osoby tamże wymienione nie przysługuje w razie sprzedaży gruntu wraz z budynkiem, w którym znajduje się ten lokal lub w razie oddania gruntu w użytkowanie wieczyste i sprzedaży tego

Przez zapis /jego zmianę/ w ewidencji gruntów nie można ustanawiać lub pozbawiać kogoś własności, ma on bowiem charakter wyłącznie techniczno-deklaratoryjny. Z ewidencji gruntów jako zbioru informacji wynika, iż dokonywanie w nim zmian nie może rozstrzygać o prawie własności ani przedmiocie własności. Te kwestie są przesądzone w innych postępowaniach. Dane w ewidencji mają być jedynie odzwierciedleniem

1. Z par. 22 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 1991 r. w sprawie karty podatkowej /Dz.U. nr 124 poz. 551/ jednoznacznie wynika, że z samego zgłoszenia prowadzenia przez spółkę handlu piwem, jeśli w rzeczywistości spółka tej działalności nigdy nie podjęła, nie może jeszcze wynikać skutek prawny w postaci utraty prawa do karty podatkowej i obowiązek płacenia podatków obrotowego

1. Urząd skarbowy jest uprawniony do ustalenia wartości rynkowej rzeczy lub prawa majątkowego z uwzględnieniem opinii biegłych dopiero wówczas, gdy strony umowy sprzedaży nieruchomości nie wskażą przyczyn, które uzasadniały podanie w umowie ceny znacznie odbiegającej od wartości rynkowej /art. 19 ust. 1 i 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych - Dz.U. 1993 nr 90 poz

1. Przedsiębiorstwo państwowe powstałe w wyniku podziału wielozakładowego przedsiębiorstwa państwowego ze składników majątkowych jednego z jego oddziałów ponosi odpowiedzialność całym swoim majątkiem za długi tego przedsiębiorstwa (§ 40 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 listopada 1981 r. - Dz.U. Nr 31, poz. 170 ze zm.) także wtedy, gdy dług ten jest związany z działalnością innego oddziału przedsiębiorstwa

Zasada "co nie jest zabronione jest dozwolone" nie ma zastosowania na gruncie przepisów ustawy z dnia 26 lutego 1982 r. o cenach /Dz.U. 1988 nr 27 poz. 195 ze zm./.

Stwierdzenie uprawnionego organu zawarte w piśmie skierowanym do organu podatkowego, iż spółka z udziałem podmiotu zagranicznego nie wypełniła warunków wynikających z zezwolenia lub że została utworzona z naruszeniem zasad jej tworzenia określonych prawem, nie pozbawia jej przymiotu spółki z udziałem podmiotu zagranicznego. Tym samym brak jest podstaw do stwierdzenia, że nie uzyskała przysługującego

Możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu wydatków na reklamę w wysokości nie przekraczającej 0,25 procent przychodu wymaga udokumentowania tych wydatków w sposób określony w par. 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 15 stycznia 1991 r. w sprawie zasad prowadzenia rachunkowości /Dz.U. nr 10 poz. 35 ze zm./.

Składana deklaracja VAT-7 wykazująca wysokie odliczenie podatku naliczonego od podatku należnego obliguje urząd skarbowy do przeprowadzenia dokładnej kontroli zarówno pod względem formalnym, jak i merytorycznym przed dokonaniem zwrotu podatku.

Przepis art. 17 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /t.j. Dz.U. 1994 nr 71 poz. 312/ stanowi, że przedmiotem przywozu na polski obszar celny na czas oznaczony /czasowy przywóz/ mogą być środki produkcji i środki transportu, z wyjątkiem samochodów osobowych, wydzierżawione, wynajęte lub oddane do użytkowania, przywożone w celu prowadzenia działalności gospodarczej.

Osoby, które uzyskały członkostwo w spółdzielni mieszkaniowej przed dniem 29 listopada 1991 r., a mimo to w dniu tym pozostawały zarejestrowane jako kandydaci na liście prowadzonej przez Wojewodę bądź spółdzielnię mieszkaniową, nie spełniają warunków ustawowych do uzyskania rekompensaty na podstawie art. 7 ust. 1 2 ustawy z dnia 4 października 1991 r. o zmianie niektórych warunków przygotowania inwestycji

Sankcja przewidziana w art. 27 ust. 5 pkt 2 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ jest sankcją prawa podatkowego, nie opiera się na konstrukcji winy podatnika, nie mają więc znaczenia okoliczności, które spowodowały, iż w ewidencji podatkowej nastąpiło zawyżenie podatku naliczonego. Zastosowanie sankcji podatkowych przewidzianych

Gmina może dochodzić na drodze sądowej roszczenia przeciwko Skarbowi Państwa o przekazanie dochodu gminnych funduszy w wysokości 10% wpływów z opłat i kar, o których mowa w art. 87 lit. b ust. 5 ustawy z dnia 31 stycznia 1980 r. o ochronie i kształtowaniu środowiska (jedn. tekst: Dz. U. z 1994 r. Nr 49, poz. 196).

Przewidziany w art. 804 k.p.c. zakres związania organu egzekucyjnego treścią tytułu wykonawczego wyklucza możliwość badania przez tenże organ, czy tytuł wykonawczy został wydany w stosunku do podmiotu nie mającego zdolności sądowej (art. 783 k.p.c.).

Działanie nadawcy programu lub audycji radiowej może być uznane za czyn nieuczciwej konkurencji, o ile spełnia przesłanki przewidziane w art. 3 ustawy z dnia 16 kwietnia 1993 r. o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji (Dz.U. nr 47, poz. 211 ze zm.).

Postanowienie § 15 ust. 2 pkt 3 ogólnych warunków ubezpieczenia auto-casco, zatwierdzonych uchwalą Zarządu Powszechnego Zakładu Ubezpieczeń S.A. nr UZ 98/92 z dnia 4 września 1992 r., stanowiące, że odpowiedzialność PZU kończy się w razie nieopłacenia kolejnej raty składki z upływem terminu płatności raty składki określonego w dokumencie ubezpieczenia nie jest sprzeczne z przepisami kodeksu cywilnego

1. Skarga dotknięta brakami formalnymi uniemożliwiającymi nadanie jej dalszego biegu może być uzupełniona lub poprawiona wyłącznie na wezwanie sądu administracyjnego. Stąd taka skarga nie może być podstawą do wydania decyzji w trybie art. 200 par. 2 Kpa i winna ona być przedstawiona przez organ wymieniony w art. 200 par. 1 Kpa sądowi administracyjnemu zgodnie ze zdaniem pierwszym art. 200 par. 1 Kpa