Posiadanie, mające swe źródło w protokolarnym przekazaniu gruntów pomiędzy przedsiębiorstwami, może być uważane - w świetle par. 4 ust. 1 pkt 9 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 marca 1993 r. w sprawie przepisów wykonawczych dotyczących uwłaszczenia osób prawnych nieruchomościami będącymi dotychczas w ich zarządzie lub użytkowaniu /Dz.U. nr 23 poz. 97/ - za podstawę do stwierdzenia zarządu, lecz

Przepis art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. 1991 nr 30 poz. 127 ze zm./ nie uzależnia wydania decyzji o podziale nieruchomości od zajęcia stanowiska przez inny organ. Ustaleń co do zgodności projektowanego podziału nieruchomości z planem zagospodarowania przestrzennego winien dokonywać organ wydający decyzję.

Treść par. 5 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 21 grudnia 1991 r. w sprawie opłat za gospodarcze korzystanie ze środowiska i wprowadzanie w nim zmian /Dz.U. nr 79 poz. 400/ wskazuje, że rozporządzenie to ustanowiło system corocznych opłat za odpady składowane w danym roku kalendarzowym. Koncepcja "bilansowania" odpadów nie znajduje oparcia w obowiązującym prawie.

1. Osnowa decyzji musi być tak sformułowana, aby z niej wyraźnie wynikało jakie obowiązki za jaki okres, w jakiej wysokości i walucie zostały na stronę nałożone. 2. Celem każdego postępowania dowodowego jest dokładne wyjaśnienie stanu faktycznego sprawy podatkowej, aby jej załatwienie opierało się na udowodnionych faktach i aby do tych faktów zostały zastosowane właściwe normy prawne. 3. Zgodnie z

Ustawa z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50/ nie zawiera uregulowania umożliwiającego przekazanie praw podatkowych między podatnikami tego podatku.

1. Wycofanie z obrotu /art. 62 ust. 1 ustawy z dnia 10 października 1991 r. o środkach farmaceutycznych, materiałach medycznych, aptekach, hurtowniach i nadzorze farmaceutycznym - Dz.U. nr 105 poz. 452/ zestawów ziołowych jest rozstrzygnięciem sprawy co do istoty w rozumieniu art. 104 par. 2 Kpa. Jest to decyzja administracyjna podlegająca kontroli sądu administracyjnego. 2. Wpis leku do Rejestru Środków

1. Przepis art. 21 ust. 4 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ pozwala organowi podatkowemu jedynie na ograniczenie wysokości zwrotu różnicy podatku VAT na czas nie dłuższy niż trzy miesiące, a nie obniżenie jej za następne okresy obliczeniowe. 2. Decyzja o ograniczeniu kwoty zwrotu różnicy podatku VAT wydana na podstawie

Użytkowanie nieruchomości jest prawem niezbywalnym i nie może przejść na nowy podmiot gospodarczy w drodze czynności prawnej. Spółka, jaka powstała "w ramach spółdzielni" może ubiegać się o prawo do nieruchomości jedynie na ogólnych zasadach określonych w ustawie z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. 1991 nr 30 poz. 127 ze zm./.

Przepis art. 14 ustawy z dnia 10 czerwca 1994 r. o zagospodarowaniu nieruchomości Skarbu Państwa przejętych od wojsk Federacji Rosyjskiej /Dz.U. nr 79 poz. 363/ nie obejmują nieruchomości, które przed datą wejścia w życie tej ustawy zostały przekazane w zarząd państwowym jednostkom organizacyjnym.

Wydana na podstawie art. 101 ust. 6 ustawy z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej /Dz.U. 1992 nr 4 poz. 16 ze zm./ decyzja szefa wojewódzkiego sztabu wojskowego o odmowie odstąpienia od powołania żołnierza rezerwy na ćwiczenia wojskowe w terminie ściśle określonym nie może obejmować również ewentualnego innego terminu tych ćwiczeń w razie ich przesunięcia

Przepis art. 38 ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali /Dz.U. nr 85 poz. 388/ stanowi m.in., iż w art. 21 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. 1991 nr 30 poz. 127 ze zm./ skreśla się ust. 1 - 6 i ust. 10. Zmiana ta jest równa zniesieniu administracyjnoprawnego trybu rozstrzygania o przebudowie, nadbudowie lub rozbudowie domu, a w

Spółki utworzone na podstawie przepisów ustawy z dnia 23 grudnia 1988 r. o działalności gospodarczej z udziałem podmiotów zagranicznych (Dz.U. nr 41, poz. 325; z 1989 r., nr 74, poz. 442; z 1990 r., nr 51, poz. 299; z 1991 r., nr 31, poz. 128) od wejścia w życie ustawy z dnia 14 czerwca 1991 r. o spółkach z udziałem zagranicznym (Dz.U. nr 60, poz. 253 ze zm.), tj. od dnia 4 lipca 1991 r., korzystały

Przepis par. 4 ust. 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 18 maja 1990 r. w sprawie zwolnienia od podatku obrotowego i dochodowego podatników osiągających przychody z niektórych rodzajów nowo uruchomionej działalności gospodarczej /Dz.U. nr 35 poz. 203/ należy rozumieć w taki sposób, że działalność można uznać za nowo uruchomioną pod warunkiem, że jednostka gospodarki uspołecznionej zaprzestała

Warunkiem oznaczenia sądu właściwego do rozpoznania sprawy w trybie art. 45 k.p.c. jest istnienie drogi sądowej oraz jurysdykcji krajowej dla rozpoznania sprawy, a także niemożność ustalenia sądu miejscowo właściwego, według przepisów k.p.c. Z wnioskiem z art. 45 k.p.c. może wystąpić także sąd, jeżeli nie jest związany uprzednim przekazaniem mu sprawy.

Zarówno zawinione umyślnie przez pracownika uchybienie obowiązkom pracowniczym jak i ich naruszenie z winy nieumyślnej stanowi przyczynę uzasadniającą wypowiedzenie umowy o pracę. Wymierzenie pracownikowi kary porządkowej nie wyklucza możliwości uznania tego samego nagannego zachowania się pracownika, stanowiącego przesłankę ukarania, za przyczynę uzasadniającą wypowiedzenie umowy o pracę.

Niedopuszczalne jest dokonanie przez sąd zmiany oznaczenia strony pozwanej, od której następuje zasądzenie roszczenia, z określonej w pozwie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością na wspólnika - osobę fizyczną.

Orzekanie co do skargi o wznowienie postępowania przez tych samych sędziów, którzy wydali wyrok objęty tą skargą z naruszeniem art. 48 § 3 k.p.c powoduje nieważność postępowania (art. 369 pkt 4).

Decyzja wydana na podstawie par. 23 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 1991 r. w sprawie karty podatkowej /Dz.U. nr 124 poz. 551 ze zm./ jest decyzją związaną, ma charakter wyłącznie deklaratoryjny; stwierdza skutek przewidziany przez prawo w przypadku zaistnienia określonego zdarzenia.

Artykuł 26 ust. 7 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./ stwierdza, iż wydatki mieszkaniowe podlegają odliczeniu, jeżeli nie zostaną zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie. Niewątpliwie odsprzedaż materiałów budowlanych przez skarżącego skutkowała zwróceniem wydatku poniesionego na ich zakup.

1. Decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, przewidziana w ustawie z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym /Dz.U. nr 89 poz. 415 - art. 42/, jest decyzją administracyjną, a postępowanie w sprawie będącej jej przedmiotem toczy się stosownie do art. 1 par. 1 pkt 1 Kpa. 2. Organ II instancji, rozpatrujący pod rządami ustawy wymienionej w pkt 1 odwołanie od decyzji o ustaleniu

Odliczeniu od przychodów podlegają tylko koszty poniesione dla osiągnięcia konkretnego przychodu, który następnie był przyjęty do obliczenia podatku. Z uzasadnienia: