Brak jest przesłanek do wznowienia postępowania administracyjnego na podstawie art. 145 par. 1 Kpa w sprawie zakończonej decyzją ostateczną organu administracji państwowej, gdy skarga na tę decyzję została oddalona przez Naczelny Sąd Administracyjny, a jako przesłanki wznowienia podano okoliczności, które temu Sądowi były znane.

1. Ustawa z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. nr 22 poz. 99 ze zm./ i wydane na jej podstawie akty wykonawcze nie przewidują możliwości bezpośredniego przekazywania nieruchomości między dwoma podmiotami, z których choćby jeden nie jest państwową jednostką organizacyjną. 2. Nawet częściowe tylko uwzględnienie skargi spełnia hipotezę art. 208 Kpa i uzasadnia

1. Należność obywatela obcego, w warunkach określonych w art. XXIII przepisów wprowadzających Kc, podlega potrąceniu od wartości udziału zobowiązanego do zapłaty spadkobiercy, jako dług w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn /Dz.U. nr 45 poz. 207/, i to bez względu na to, czy uprawniony wystąpił z roszczeniem o zapłatę tej należności. 2. W przypadku

Wniosek osoby fizycznej o rozwiązanie przez organ administracji umowy z użytkownikiem wieczystym działki budowlanej i o ustanowienie użytkowania wieczystego na rzecz wnioskodawcy, będącego osobą faktycznie władającą tą działką, ma charakter roszczenia cywilnoprawnego /art. 231 par. 1 Kc/ i jego rozpoznanie należy do właściwości sądów powszechnych. Nie można więc z wniosku tej osoby wszcząć postępowania

1. Cele urlopu wypoczynkowego i urlopu zdrowotnego są w rzeczywistości zbieżne: regeneracja sił pracownika. 2. Nie można z dwóch urlopów korzystać równocześnie w tym samym okresie czasu. Oczywiście zaś "zdublowanie" uprawnień pracownika do płatnych urlopów w tym samym okresie czasu nie może prowadzić do "zdublowania" uprawnień pracownika do wynagrodzenia za ten sam okres czasu, w którym pracownik przybywając

1. W sprawie, w której stroną w sporze, dotyczącym wymiaru opłat za rozmowy telefoniczne - rozstrzyganym przez właściwy organ państwowej jednostki organizacyjnej "Polska Poczta, Telegraf i Telefon" /art. 46 ust. 2 ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o łączności - Dz.U. nr 54 poz. 275/ - jest abonent telefoniczny, a więc osoba nie mająca dostępu do urządzeń rejestrujących liczbę rozmów i mogąca przeciwstawić

1. Stwierdzenie nieważności ostatecznej decyzji administracyjnej jest wyjątkiem od ogólnej zasady stabilności decyzji wynikającej z art. 16 Kpa, które może mieć miejsce jedynie w przypadkach gdy decyzja dotknięta jest w sposób niewątpliwy przynajmniej jedną z wad wymienionych w art. 156 par. 1 Kpa. 2. Jeżeli stwierdzenie nieważności decyzji wiąże się z poniesieniem szkody przez stronę, stronie służy

Do rozstrzygania sporów co do wysokości roszczeń związanych z rozliczeniem z tytułu rozwiązania umowy użytkowania wieczystego przed upływem okresu, na który prawo to zostało ustanowione, właściwe są sądy powszechne /art. 1 art. 2 par. 1 Kpc/, a nie organy administracji.

Wierzycielowi zastępowanemu w postępowaniu klauzuli wykonalności przez radcę prawnego przysługuje zwrot kosztów zastępstwa w granicach przewidzianych w § 17 pkt 10 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 10 października 1985 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie w postępowaniu przed organami wymiaru sprawiedliwości (Dz.U. nr 51, poz. 266)1).

Dział spadku jest odrębnym od nabycia spadku zdarzeniem prawnym i nie podlega opodatkowaniu podatkiem od spadków, lecz opłacie skarbowej /par. 46 ust. 2 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 maja 1983 r. w sprawie opłaty skarbowej - Dz.U. nr 34 poz. 161 ze zm./.

Jeżeli regulamin organizacyjny urzędu organu administracji państwowej dopuszcza możliwość podpisywania decyzji przez pracowników wydziałów w razie nieobecności kierowników tych wydziałów, to praktyka taka nie narusza przepisów o właściwości organu i brak jest przesłanki do stwierdzenia nieważności tak podpisanych decyzji.

1. Wydanie odrębnej decyzji o odszkodowaniu za wywłaszczoną nieruchomość musi być poprzedzone przeprowadzeniem rozprawy w tym przedmiocie, niezależnie od rozprawy przeprowadzonej przed wydaniem decyzji o wywłaszczeniu. 2. Działalnością usługową w rozumieniu art. 63 ust.2 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. nr 22 poz. 99/ jest nie tylko świadczenie

1. Strona postępowania administracyjnego, której skarga nie została przekazana do Naczelnego Sądu Administracyjnego, lecz załatwiona w trybie art. 200 par. 2 zdanie drugie Kpa, ma prawo domniemywać, że żądania skargi zostały uznane w całości za słuszne. 2. Moc wiążąca decyzji organu administracji państwowej, wydanej w trybie art. 200 par. 2 zdanie drugie Kpa, ale uzasadnionej innymi względami niż przewidziane

Opłata roczna z tytułu użytkowania wieczystego gruntu państwowego, chociaż jest wymierzana decyzją administracyjną /art. 47 ust. 1 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości - Dz.U. nr 22 poz. 99/, jest świadczeniem okresowym w rozumieniu art. 118 zdanie drugie Kc i ulega przedawnieniu po upływie trzech lat od dnia, w którym stała się wymagalna /art. 120 par

Przepis art. 708 Kodeksu cywilnego normuje sytuację, w której strony zawarły umowę dotyczącą używania nieruchomości i pobierania z niej pożytków, lecz zastrzegły, że strona biorąca "nie jest obowiązana do uiszczania czynszu". Tego rodzaju umowa nie ma charakteru umowy dzierżawy, bo nie odpowiada warunkom określonym w art. 693 par. 1 Kc, niemniej ustawodawca nakazał stosować do tych umów przepisy o

Nie daje rękojmi należytego wykonywania funkcji pełnomocnika w przedsiębiorstwie Polonijno-Zagranicznym, prowadzącym działalność gospodarczą w zakresie drobnej wytwórczości osoba, w odniesieniu do której umorzono prawomocnym orzeczeniem na zasadzie amnestii postępowanie w sprawie o przestępstwo z art. 217 Kk - w związku z art. 42 Kk i istnieją podstawy do przyjęcia, że dopuściła się ona zarzucanego

O tym, czy pismo wniesione przez stronę jest odwołaniem, decyduje nie nagłówek, lecz treść pisma.

Stroną postępowania i decyzji organu podatkowego - wydanej na podstawie art. 15 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. nr 27 poz. 111 ze zm./ w związku z pobraniem przez notariusza będącego płatnikiem, podatku w kwocie niższej od należnej - jest podatnik.

Brak księgi podatkowej lub jej nierzetelne prowadzenie wprawdzie powoduje, że organ podatkowy ustala w drodze szacunków podstawę opodatkowania /art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych - Dz.U. nr 27 poz. 111 ze zm./, ale tylko wtedy, gdy nie dysponuje innymi dowodami niezbędnymi do jej ustalenia.

1. Brak w kodeksie postępowania administracyjnego przepisu wyraźnie dopuszczającego stwierdzenie nieważności decyzji tylko w części dotkniętej wadą określoną w art. 156 par. 1 Kpa nie oznacza wyłączenia takiej możliwości. 2. Stwierdzenie nieważności decyzji tylko w części dotkniętej kwalifikowaną wadliwością jest nie tylko dopuszczalne, lecz - jako zgodne z zasadami ogólnymi kodeksu postępowania administracyjnego

Przepis art. 156 par. 1 pkt 7 Kpa może być podstawą stwierdzenia nieważności decyzji jedynie wtedy, gdy przepis prawa materialnego wyraźnie stanowi, że określona w nim wadliwość decyzji powoduje jej nieważność.