Decyzja odmawiająca udzielenia zezwolenia na pobyt stały w Warszawie z uwagi na brak istnienia względów społecznych lub życiowych w rozumieniu przepisu par. 2 ust. 2 pkt 4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1974 r. w sprawie ograniczenia pobytu stałego osób zamierzających zamieszkać na terenie m.st. Warszawy /Dz.U. 1975 nr 1 poz. 4 ze zm./ jest zgodna z prawem, jeżeli w wyniku przeprowadzonego

Nie jest wyłączone odpowiednio (art. 13 § 2 k.p.c.) a więc z uwzględnieniem rodzaju rozpoznawanej sprawy stosowanie art. 317 k.p.c. w postępowaniu nieprocesowym, w szczególności także w postępowaniu o dział spadku (art. 680 i nast. k.p.c.).

Nieruchomości rolne będące mieniem gminnym, położone na terenie wsi, pomimo tego, że podlegają zagospodarowaniu w trybie i na zasadach określonych w ustawie z dnia 29 czerwca 1963 r. o zagospodarowaniu wspólnot gruntowych (Dz U Nr 28 poz. 169), pozostały własnością Państwa. Do sprzedaży takiego mienia stosuje się więc przepisy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 listopada 1962 r. w sprawie zarządu

1. Artykuł 107 Kpa zalicza do części składowych decyzji administracyjnej m.in. uzasadnienie faktyczne i prawne. Uzasadnienie stanowi zatem integralną część decyzji i jego zadaniem jest wyjaśnienie rozstrzygnięcia, stanowiącego dyspozytywną część decyzji. 2. Decyzja stwierdzająca nieważność innej decyzji z powodu braku podstawy prawnej do jej wydania nie może w uzasadnieniu zawierać treści wskazującej

Do ustalenia kosztów uzyskania przychodu, będącego podstawą opodatkowania w zakresie podatku dochodowego, mają zastosowanie kursy dewiz i pieniędzy zagranicznych ustalane przez Narodowy Bank Polski w ramach uprawnienia przewidzianego w art. 12 pkt 5 ustawy dewizowej z dnia 28 marca 1952 r. /Dz.U. nr 21 poz. 133/.

Nie można za słuszny uznać pogląd o niedopuszczalności zmiany polskich imion i nazwisk na inne, o niepolskim brzmieniu. Ustawodawca ułatwiając bowiem zmianę brzmienia nazwiska na polskie dał jedynie wyraz przekonaniu, iż zmiany takie winny być preferowane, co zwalnia wnioskodawców od konieczności udowodnienia "ważnych względów" uzasadniających zmianę. Nie oznacza to jednak zakazu zmiany nazwiska czy

Zgodnie z par. 22 ust. 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 26 czerwca 1974 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów prawa lokalowego /Dz.U. nr 26 poz. 152/ osoba rozwiedziona, mieszkająca w mieszkaniu funkcyjnym, na które przydział posiada były małżonek, zachowuje prawo do zamieszkiwania w tym mieszkaniu do czasu uzyskania innego lokalu.

1. Aktem prawnym prawa materialnego, na podstawie którego może być dokonane ze środków publicznych zaspokojenie niezbędnych potrzeb życiowych osób, które trwale lub chwilowo nie mogą tego czynić z własnych środków materialnych lub z własnej pracy, jest ustawa z dnia 16 sierpnia 1923 r. o opiece społecznej /Dz.U. R.P. nr 92 poz. 726 ze zm./, która zachowała moc obowiązującą na podstawie dekretu z dnia

Narodowy Bank Polski w ramach uprawnienia przewidzianego w art. 12 pkt 5 ustawy dewizowej z dnia 28 marca 1952 r (Dz. U. Nr 21, poz. 133).

1. Jeżeli żadnej ze stron nie służy pierwszeństwo nabycia gruntów Państwowego Funduszu Ziemi, wyznaczenie jednej z nich na nabywcę należy do sfery uznania administracyjnego, musi jednak wynikać z materiału dowodowego zgromadzonego w postępowaniu i z wnikliwego rozważenia i uzasadnienia możliwości wyboru. 2. Decyzja administracyjna, wskazująca kandydata na nabywcę państwowej nieruchomości rolnej, oparta

Należność przypadająca od jednostki gospodarki uspołecznionej z tytułu nabycia gruntów rolnych lub leśnych przeznaczonych na cele nierolnicze lub nieleśne /art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 26 października 1971 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych oraz rekultywacji gruntów - Dz.U. nr 27 poz. 249 ze zm./ ulega 10-letniemu przedawnieniu.

1. Do zaświadczeń nie ma zastosowania art. 145 Kpa, dotyczący sprawy zakończonej decyzją ostateczną. Nie można zatem wznowić postępowania w sprawie zakończonej wydaniem zaświadczenia. 2. Zaświadczenie jest pochodną istniejących faktów lub stanu prawnego i wraz ze zmianą tych faktów lub stanu prawnego - zaświadczenie staje się nieaktualne i może być wydane nowe, odpowiadające nowemu stanowi prawnemu

Jeżeli przejęcie mienia spółdzielni kółek rolniczych przez inną spółdzielnię rolniczą nastąpiło w trybie art. 65 i nast. ustawy z dnia 17 lutego 1961 r. o spółdzielniach i ich związkach /Dz.U. nr 12 poz. 61 ze zm./ i poza zasięgiem przepisów rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 22 listopada 1968 r. w sprawie przekazywania nieruchomości rolnych i niektórych innych nieruchomości na terenie gromad pomiędzy

Należność przypadająca od jednostki gospodarki uspołecznionej z tytułu nabycia gruntów rolnych lub leśnych przeznaczonych na cele nierolnicze lub nieleśne (art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 26 października 1971 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych oraz rekultywacji gruntów Dz. U. Nr 27, poz. 249 ze zm.) ulega 10-letnierau przedawnieniu.

Decyzja administracyjna, która rozstrzyga alternatywnie co do obowiązku jest sprzeczna z art. 104 par. 2 Kpa.

Nie stanowi przeszkody do utrzymania w mocy przez podatkowy organ odwoławczy decyzji w przedmiocie ustalenia wysokości zobowiązania podatkowego (art. 138 pkt 1 k.p.c.) tylko ta okoliczność, że sprawa w postępowaniu odwoławczym została rozpoznana po upływie 6-letniego okresu przedawnienia przewidzianego w art. 7 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych (Dz. U. Nr 27, poz. 111),

Osoby, które nie są właścicielami lub dzierżawcami żadnych gruntów rolnych, nie mogą zostać nabywcami takich gruntów na podstawie przepisów prawnych obowiązujących przy sprzedaży państwowych nieruchomości rolnych, jeżeli przedmiotem nabycia ma być działka, która ze względu na powierzchnię nie stanowi nieruchomości rolnej w rozumieniu par. 1 ust. 3 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 28 września 1964

1. Zgodnie z art. 7 ust. 4 ustawy z dnia 26 marca 1982 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych /Dz.U. nr 11 poz. 79/, do wystąpienia z wnioskiem o wyrażenie zgody na przeznaczenie gruntów rolnych na cele obronności kraju jest upoważniony wyłącznie Minister Obrony Narodowej, przy czym żaden przepis tej ustawy lub aktu wykonawczego nie przewiduje od tego żadnych wyjątków. Brak takiego wniosku powoduje

Skoro wydane w odmownej decyzji w sprawie zezwolenia na zalesienie gruntu rolnego zostało błędnie uzasadnione przez organ administracji państwowej drugiej instancji zastosowaniem do stanu faktycznego przepisu art. 14 ustawy z dnia 22 listopada 1973 r. o zagospodarowaniu lasów nie stanowiących własności Państwa /Dz.U. nr 48 poz. 283 ze zm./ oraz wydanego na jej podstawie rozporządzenia, odnoszącego

1. Przepis art. 9 dekretu z dnia 2 lutego 1955 r. o ewidencji gruntów i budynków /Dz.U. nr 6 poz. 32 ze zm./ nie stanowią podstawy do rozstrzygania spraw w drodze decyzji administracyjnej. 2. Ewidencja gruntów i budynków służy jedynie rejestrowaniu zdarzeń prawnych lub faktycznych według stanów rzeczywistych /art. 2 ust. 1 i 2 dekretu/, przy czym wprowadzanie zmian w ewidencji reguluje art. 10. Ewidencja

1. Jakkolwiek par. 1 pkt 2 zarządzenia Ministra Oświaty i wychowania z dnia 4 grudnia 1974 r. w sprawie ustalenia stanowisk, których zajmowanie wymaga przydzielenia mieszkania funkcyjnego /Dz.Urz. MOiW 1975 nr 1 poz. 1/ wymienia się m.in. domy nauczyciela - jako obiekt, w którym nauczyciela są uprawnieni do zajmowania mieszkań funkcyjnych - to brak jest przesłanek do uznania, że mieszkanie w domu nauczyciela

1. Artykuł 79 ust. 1 pkt 1 ustawy o radcach prawnych, o charakterze przejściowym, ma umożliwić wpis na listę radców osobom, które wykonując do dnia wejścia w życie ustawy przewidziane w niej zadania radcy prawnego nie uzyskały formalnego uprawnienia do wykonywania tego zawodu. 2. Co do zasady słuszny jest pogląd, że stanowisko kierownika zakładu pracy nie odpowiada funkcji radcy prawnego; nie wyłącza

1. Właściwość Naczelnego Sądu Administracyjnego do kontroli zgodności z prawem decyzji administracyjnych w sprawach "uprawnień do wykonywania określonych czynności i zajęć" /art. 196 par. 2 pkt 17 Kpa/ obejmuje decyzje administracyjne uprawniające do wykonywania zawodu. 2. Naczelny Sąd Administracyjny jest właściwy do rozpatrywania skarg na decyzje w sprawie wpisu na listę radców prawnych.