Brak zgody właściciela lokalu na zameldowanie w rozumieniu par. 5 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 20 września 1974 r. w sprawie wykonania obowiązku meldunkowego i prowadzenia ewidencji ludności /Dz.U. nr 33 poz. 196/ nie może stanowić przeszkody w dopełnieniu obowiązku meldunkowego, gdy osoba faktycznie w danym lokalu zamieszkuje; w razie braku potwierdzenia przez właściciela na formularzu

Na decyzję organu II instancji uchylającej w trybie art. 200 par. 2 Kpa decyzje organów I i II instancji i przekazującej sprawę do ponownego rozpatrzenia organowi I instancji - jako na decyzję kasacyjną - nie przysługuje skarga do sądu administracyjnego, stosownie do uchwały 7 sędziów Sądu Najwyższego z dnia 19 stycznia 1983 r. podjętej w sprawie III AZP 7/82 i wpisanej do księgi zasad prawnych. Z

Z treści art. 42 § 3 k.p. wynika, że tylko wyraźnie oświadczenie pracownika, że nie wyraża zgody na nowe warunki pracy lub płacy, złożone przed upływem połowy okresu wypowiedzenia, prowadzi do rozwiązania umowy o pracę. Brak natomiast oświadczenia ze strony pracownika (milczenie pracownika) prowadzi do przyjęcia przez niego nowych warunków pracy lub-płacy.

Właściciel lokalu nie może skutecznie zapobiegać zameldowaniu się konkretnej osoby, skoro faktycznie ona tam mieszka. Jeżeli w sprawie chodzi o część lokalu /jeden pokój/, który wyrokiem sądu orzekającym o rozwiązanie małżeństwa przez rozwód został czasowo przydzielony do korzystania byłej żonie skarżącego, a obecnie - zainteresowanego, to skarżący nie ma nawet żadnego tytułu prawnego do występowania

1. Nie zachodzi potrzeba uzyskania zezwolenia i tym samym nie ma obowiązku uiszczenia opłat za usunięcie drzew z terenów zieleni miejskiej w związku z zabiegami pielęgnacyjnymi. 2. Za zieleń miejską należy rozumieć nie tylko parki i zieleńce, ale wszelkie zespoły roślinności przeznaczone w planie zagospodarowania przestrzennego na cele wypoczynkowe, zdrowotne i estetyczne jak również zieleń urządzoną

Zapis zawarty w części II załącznika nr 2 do uchwały nr 248 Rady Ministrów z dnia 7 grudnia 1981 r. w sprawie szczególnych uprawnień dla pracowników budownictwa i przemysłu materiałów budowlanych (nie publ.) nie stanowi podstawy do przyznania 15-proeentowego dodatku do emerytury.

Stosownie do art. 39 ust. 2 ustawy dnia 26 marca 1982 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych /Dz.U. nr 11 poz. 79/ w wypadku stwierdzenia, że grunty wyłączone z produkcji rolnej są w okresie ostatnich dwóch lat od chwili ich nabycia z przeznaczeniem na cele nierolnicze lub nieleśne użytkowane przez nabywcę niezgodnie z przeznaczeniem stosuje się stałą opłatę roczną podwyższoną o 400 procent. Z brzmienia

Organ administracji państwowej wydając decyzję o rozbiórce budynku ma obowiązek przeprowadzić postępowanie z udziałem spadkobiercy nieruchomości, nawet wówczas gdy postanowienie sądu rejonowego stwierdzającego nabycie spadku nie zapadło. Postanowienie to ma jedynie charakter deklaratoryjny, gdyż w oparciu o art. 924 i art. 925 Kc spadkobierca nabywa spadek z mocy prawa z chwilą otwarcia spadku, co

1. Przewidziane w ustawie z dnia 16 grudnia 1972 r. o świadczeniach odszkodowawczych przysługujących w razie wypadków i chorób pozostających w związku ze służbą wojskową (Dz. U. Nr 53, poz. 342) roszczenia o odszkodowanie żołnierza, który uległ wypadkowi w czasie służby wojskowej w rozumieniu art. 2 ustawy, ulegają przedawnieniu z upływem 10 lat od daty wypadku. 2. Do roszczeń tych nie ma zastosowania

Czyni zadość wymaganiom art. 38 § 1 kodeksu pracy zawiadomienie o zamiarze wypowiedzenia pracownikowi umowy o pracą zawartej na czas nie określony tej jednostki organizacyjnej nowych związków zawodowych, która w danym zakładzie pracy jest odpowiednikiem rady zakładowej dawnych związków zawodowych.

Zgoda właściciela lokalu przy wykonywaniu obowiązku meldunkowego nie jest konieczna. Z treści przepisu art. 29 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. o ewidencji ludności i dowodach osobistych /Dz.U. 1984 nr 32 poz. 174/ wynika bowiem, że właściciel lub najemca lokalu stwierdza jedynie podpisem na formularzu meldunkowym fakt pobytu lub opuszczenia lokalu przez osobę obowiązaną do zameldowania, a nie wyraża

Przeciętna miesięczną podstawą wymiaru emerytury rzemieślniczej, przewidzianą w § 19 ust. 2 rozporządzenia Ministra Pracy, Płac i Spraw Socjalnych z dnia 11 lutego 1977 r. (Dz. U. Nr 6, poz. 25 ze zm.), oblicza się przy uwzględnieniu wszystkich kwot składek z okresu ostatnich 10 lat ubezpieczenia, łącznie z poprzedzającymi ostatnio przed przejściem na emeryturę dokonanymi podwyżkami podstawy wymiaru

Gdy sprawa została rozstrzygnięta decyzją ostateczną, a organ administracji państwowej I stopnia bez rozważenia kwestii czy istnieją podstawy do wznowienia postępowania, wydał w tej samej sprawie inną decyzję, natomiast organ II instancji decyzję tę utrzymał w mocy, zachodzą przesłanki do stwierdzenia nieważności przez Naczelny Sąd Administracyjny zgodnie z dyspozycją art. 156 par. 1 pkt 3 Kpa.

Przeznaczenie gruntów rolnych wysokiej klasy bonitacyjnej na cele nierolnicze, stanowi naruszenie nie tylko indywidualnych interesów dotyczących użytkowników tych gruntów, lecz również interesu społecznego, ponieważ ochrona takich gruntów jest nie tylko obowiązkiem ustawowym organów administracji lecz również obowiązkiem wobec społeczeństwa, a zatem następuje w takim wypadku zbieżność interesu społecznego

Od dnia 1 stycznia 1983 r. w sprawach o przekazanie gospodarstwa rolnego następcy obowiązuje tryb postępowania przewidziany w przepisach ustawy z dnia 14 grudnia 1982 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników indywidualnych i członków ich rodzin /Dz.U. nr 40 poz. 268/ a przepisy przejściowe tej ustawy nie dają żadnych podstaw do dalszego stosowania trybu postępowania określonego w ustawie z dnia 27 października

Osoba fizyczna, która zajmuje lokal mieszkalny bez tytułu prawnego nie ma interesu prawnego w rozumieniu art. 28 Kpa i nie ma uprawnień do żądania zameldowania innej osoby na pobyt stały - właściciela tego lokalu w innej miejscowości, w której tenże zajmuje pomieszczenie zakładowe w związku z wykonywaną pracą a więc nie może wnieść skargi do Naczelnego Sądu Administracyjnego z powodu braku legitymacji

1. Orzeczenie właściwych organów o cofnięciu danej osobie zezwolenia na przekraczanie granicy Państwa, na podstawie którego urząd morski obowiązany jest unieważnić książeczkę żeglarską, ma wszelkie cechy decyzji administracyjnej i powinno być wydane w formie takiej decyzji. 2. Pismo komendy wojewódzkiej Milicji Obywatelskiej, w którym organ ten prosi Urząd Morski o odebranie książeczki żeglarskiej

1. Jeżeli organ podatkowy dokonał wymiaru opłaty skarbowej od transakcji kupna-sprzedaży samochodu, przyjmując jego wartość szacunkową za podstawę wymiaru, tę samą podstawę opodatkowania powinien przyjąć również w postępowaniu podatkowym o wymiar podatku dochodowego od przychodów ze źródeł nie ujawnionych. 2. Artykuł 8 ust. 9 ustawy z dnia 16 grudnia 1972 r. o podatku dochodowym /Dz.U. nr 53 poz. 339

W sprawach meldunkowych terenowy organ administracji państwowej jest uprawniony do wydawania decyzji rozstrzygającej wątpliwości co do charakteru pobytu /art. 8 ust. 2 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. o ewidencji ludności i dowodach osobistych - Dz.U. nr 14 poz. 85/. Wprawdzie wydane decyzje nie posługują się sformułowaniem ustawowym i nie powołują na wymieniony wyżej przepis ustawy, niemniej jednak

1. Zawarte w Państwowym Biurze Notarialnym porozumienie pomiędzy autorami patentu a członkiem zespołu, który sporządził opracowanie wykorzystane w wyeksportowanym "osiągnięciu technicznym", dotyczące redystrybucji nagrody pieniężnej otrzymanej przez autorów patentu, jest w swych podstawowych cechach najbliższe umowie darowizny. Odpowiada ono bowiem przesłankom prawnym z art. 888 par. 1 Kodeksu cywilnego

1. Artykuł 14 ust. 1 pkt 3 dekretu z dnia 14 sierpnia 1954 r. o Państwowej Inspekcji Sanitarnej /Dz.U. nr 37 poz. 160 ze zm./ nie jest samodzielną podstawą prawną do wydawania decyzji przez organy tej Inspekcji. 2. W art. 17 powyższego dekretu nie chodzi o zastosowanie normy prawnej w drodze decyzji administracyjnej do zindywidualizowanej sytuacji faktycznej, lecz o wymuszenie zachowania zgodnego z

1. Korzystanie przez organy administracyjne z daleko idącej swobody w ocenie "szczególnych względów społecznych lub gospodarczych", uzasadniających dokonywanie zmian w stanie zajmowania lokali użytkowych, oznaczałoby możliwość arbitralnej ingerencji - zamiast stosowania mechanizmów ekonomicznych - tych organów w dysponowaniu jednym z czynników produkcji zreformowanego przedsiębiorstwa państwowego.

1. Pogląd organu administracji, że niewydanie decyzji w sprawie oznacza decyzję odmowną, jest rażąco sprzeczny z art. 104 Kpa. 2. Okoliczności uzasadniające odmowę udzielenia zezwolenia na wykonywanie rzemiosła /art. 6 ustawy z dnia 8 czerwca 1972 r. o wykonywaniu i organizacji rzemiosła - Dz.U. 1983 nr 7 poz. 40/ określone są taksatywnie i nie mogą być interpretowane rozszerzająco. 3. Jeżeli w sprawie