1. Spadkobierca odpowiadający warunkom do dziedziczenia gospodarstwa rolnego z art. 1059 § 2 k.c. może skutecznie na zasadzie art. 1069 k.c. zbyć spadek przypadający mu w całości lub w części albo udział spadkowy. 2. Zbycie spadku lub udziału w spadku na zasadzie art. 1069 k.c. nie podlega ograniczeniom przewidzianym w art. 166 k.c.

Względy słuszności lub względy celowościowe nie mogą zastąpić podstawy, od której uzależniona jest możliwość dokonywania wypłat wynagrodzeń pracowniczych w świetle obowiązujących strony postanowień umownych albo przepisów układu zbiorowego pracy.

Posługiwanie się groźbą samobójstwa w celu wymuszenia złożenia określonego oświadczenia woli stanowi groźbę bezprawną w rozumieniu art. 87 k.c.

Okoliczności przewidziane w § 13 ust. 2 pkt 2 rozporządzenia R.M. z dnia 28 listopada 1964 r. (Dz. U. Nr 45, poz. 304) nie uzasadniają dziedziczenia - na podstawie art. 1059 § 1 pkt 1 k.c. - gospodarstwa rolnego, obejmującego użytki rolne o obszarze nie przekraczającym 0,5 ha, przez takiego spadkobiercę, który nigdy nie pracował w tym gospodarstwie.

Zarówno wtedy, gdy chodzi o uznanie na podstawie art. 59 k.c. za bezskuteczną w stosunku do powoda umowy uniemożliwiającej zadośćuczynienie roszczeniu powoda, jak i wtedy, gdy uznanie czynności dłużnika za bezskuteczną w stosunku do wierzyciela zmierza na podstawie art. 527 i nast. k.c. do zapewnienia mu ochrony wobec niewypłacalności dłużnika, sentencja wyroku uwzględniającego powództwo powinna określać

Gdy jeden z byłych współmałżonków po ustaniu wspólności ustawowej nabywa prawo w taki sposób, że tylko realizuje uprawnienia należące przedtem do tej wspólności, to prawo to jednocześnie dzięki surogacji rzeczowej nabywa dla drugiego byłego współmałżonka.

Przyznanie dożywotnikowi na podstawie art. 232 k.c. K.P. renty lub spłaty w zamian za przysługujące mu prawo użytkowania części gruntu gospodarstwa spadkowego dopuszczalna jest tylko za zgodą uprawnionego.

1. Praca wykonywana przez więźnia w zakładzie pracy ma swoje źródło nie w umowie o pracę, lecz w nakazie administracyjnym zarządu zakładu karnego i nie powoduje nawiązania stosunku pracy między więźniem a zakładem pracy. 2. Więzień, który uległ wypadkowi przy pracy, może dochodzić swych roszczeń na zasadach ogólnych w drodze powództwa przed sądem.

Jeżeli wykonywanie służebności drogowej jest ograniczone do określonej części nieruchomości, która uległa wywłaszczeniu bez utrzymania tej służebności w mocy (art. 22 pkt 1 i art. 32 ustawy z dnia 12.111.1958 r. o zasadach i trybie wywłaszczenia nieruchomości - jednolity tekst: Dz. U. z 1961 r. Nr 18, poz. 94), służebność drogowa wygasa co do całej nieruchomości.

Przysługujące władzy szkolnej z mocy art. 38 pkt 4 ustawy z dnia 27.IV.1956 r. o prawach i obowiązkach nauczycieli (Dz. U. Nr 12 poz. 63; zm.: Dz. U. z 1958 r. Nr 21, poz. 93) prawo skierowania nauczyciela do badań przez komisję do spraw inwalidztwa i zatrudnienia w celu określenia jego przydatności do zawodu nauczycielskiego nie obejmuje nauczycieli w okresie wykorzystywania przez nich udzielonego

1. Zachowała swa moc pod rządem art. 436 § 1 k.c. zasada prawna uchwalona przez Całą Izbę Cywilna Sadu Najwyższego w sprawie I CO 20/60 (ÓSN 1961, poz. 61) a przewidująca, że użycie przez kierowcę dla celów własnych samochodu powierzonego mu jako pracownikowi nie zwalnia właściciela samochodu od odpowiedzialności przewidzianej w art. 153 § 1 k.z. 2. Art. 440 k.c. zezwala na ograniczenie obowiązku naprawienia

Art. 440 k.c. zezwala na ograniczenie obowiązku naprawienia szkody w stosunkach między osobami fizycznymi, jeżeli ze względu na okoliczności sprawy wymagają tego zasady współżycia społecznego. Przepis ten nie zezwala natomiast na całkowite zwolnienie sprawcy szkody od obowiązku jej naprawienia.

Obowiązek stosowania bezpiecznych metod pracy nie ma charakteru jednostronnego, lecz ciąży również na pracowniku w takim stopniu, w jakim odpowiada to jego przeszkoleniu w zakresie wykonywanej pracy, nabytemu doświadczeniu oraz związanej z tym świadomości o ewentualnym zagrożeniu w razie niezachowania obowiązujących w tym zakresie zasad lub przepisów. Niedopełnienie tego obowiązku przez pracownika,

1. Do określenia wynagrodzenia kuratora procesowego ustanowionego przez sąd opiekuńczy nie mają zastosowania dyspozycje art. 179 k.r.o., lecz przepisy prawa procesowego. Aktualnie chodzi o art. 4 pkt 2 i art. 42 w związku z art. 46 ust. 2 ustawy z dnia 13 czerwca 1967 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (Dz. U. Nr 24, poz. 110). 2. Jeśli sąd nie rozstrzygnął wniosku kuratora o przyznanie mu

Inwestor, który utracił roszczenie z tytułu rękojmi za wady, może dochodzić od wykonawcy roszczeń odszkodowawczych opartych na zasadach ogólnych (art. 471 i nast. k.c.).

Okoliczność, że działalność jednej z państwowych jednostek organizacyjnych, której organy podejmowały w sprawie czynności procesowe za Skarb Państwa, uzasadnia dochodzone roszczenie, a działalność drugiej z nich roszczenia tego nie uzasadnia, nie uprawnia sądu do wydania dwoistego orzeczenia w stosunku do tej samej strony, tj. Skarbu Państwa, uwzględniającego powództwo (lub rewizję) w stosunku do Skarbu

Przy ocenie zasadności użycia broni przez funkcjonariusza MO w razie próby ucieczki niebezpiecznego przestępcy w rozumieniu art. 8 pkt 1 dekretu z dnia 21.XII.1955 r. o organizacji i zakresie działania Milicji Obywatelskiej (D/,. U. Nr 46, poz. 311) oraz § 1 i 2 pkt 8 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 12.XII.1955 r. (Dz. U. Nr 46, poz. 313), nie ma decydującego znaczenia, czy uciekający

Jeżeli poszkodowany, który wskutek wypadku utracił częściowo zdolność do pracy zarobkowej, podejmie i ukończy naukę zawodu, którego ze względu na wywołane wypadkiem inwalidztwo wykonywać nie może, wówczas szkoda jaką ponosi w związku z niemożliwością wykonywania tego zawodu nie jest normalnym następstwem wypadku i za nią zobowiązany do odszkodowania nie ponosi odpowiedzialności /art.361 k.c./.

Okoliczność, że działalność jednej z państwowych jednostek organizacyjnych, której organy podejmowały w sprawie czynności procesowe za Skarb Państwa, uzasadnia dochodzone roszczenie, a działalność drugiej z nich roszczenia tego nie uzasadnia, nie uprawnia sądu do wydania dwoistego orzeczenia w stosunku do tej samej strony, tj. Skarbu Państwa, uwzględniającego powództwo (lub rewizję) w stosunku do Skarbu

Przepis art. 618 § 1 k.p.c. daje podstawę do rozstrzygania o roszczeniach współposiadaczy wynikających z art. 207 k.c. tylko na wniosek osób zainteresowanych.

Artykuł 429 k.c. nie odnosi się do wypadku, gdy rzemieślnicza spółdzielnia zaopatrzenia i zbytu powierzyła wykonanie przyjętego przez siebie zlecenia rzemieślnikowi będącemu jej członkiem. Za działanie jego w tym zakresie spółdzielnia odpowiada jak za działanie własne.

Grzywna nałożona na dłużnika na podstawie art. 1051 § 1 k.p.c., w celu wymuszenia nie przeszkadzania czynnościom wierzyciela nakazanego zarządzeniem tymczasowym, ulega umorzeniu, jeżeli przed jej zapłatą zostało prawomocnie oddalone powództwo, dla zabezpieczenia którego wydano zarządzenie tymczasowe. Grzywna, o której mowa w poprzedniej odpowiedzi, nie podlega ściągnięciu w drodze egzekucji.

Dłużnik zobowiązania zaciągniętego w umowie na rzecz osoby trzeciej może przeciwko uprawnionemu podnosić tylko te zarzuty, jakie mu przysługują na podstawie umowy z kontrahentem. Nie ma on natomiast prawa powoływać się na zarzuty, jakie mogłyby służyć jego kontrahentowi w stosunku do osoby trzeciej, na rzecz której zastrzeżono świadczenie w umowie.

Sąd w procesie o sprostowanie (zmianę) opinii nie jest powołany do konstruowania własnych ocen, np. określenia kwalifikacji, sposobu wywiązywania się z obowiązków itp., w celu zastąpienia nimi ocen i faktów zawartych w kwestionowanej przez pracownika opinii. W razie niezgodności z prawdą istotnych faktów dotyczących pracy i nierzetelności ocen, zwłaszcza szkodliwych dla pracownika, sąd może nakazać