Orzeczenia

Orzeczenie
08.05.1969

Jeżeli członek rodziny dozna na skutek silnego wstrząsu psychicznego spowodowanego tragiczną śmiercią osoby najbliższej znaczniejszych zmian w stanie zdrowia, to zachodzą przesłanki do zasądzenia na jego rzecz odszkodowania przewidzianego w art. 446 § 3 k.c.

Orzeczenie
07.05.1969

Dopuszczalna jest umowa o najem lokalu użytkowego określająca czynsz w stawkach niższych od przewidzianych w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 25.VII.1958 r. w sprawie czynszów za lokale użytkowe (Dz. U. Nr 50, poz. 245 wraz z późniejszymi zmianami), jeżeli wynajmujący nie jest jednostką gospodarki uspołecznionej".

Orzeczenie
07.05.1969

Brak zobowiązania osoby, na której ciąży obowiązek alimentowania pensjonariusza zakładu społecznej służby zdrowia lub państwowego zakładu pomocy społecznej do pokrywania kosztów jego pobytu w tym zakładzie, nie stanowi przeszkody do dochodzenia tych należności przez Skarb Państwa w trybie egzekucji administracyjnej.

Orzeczenie
07.05.1969

Jeżeli osoba obciążona obowiązkiem ponoszenia opłat za korzystanie z usług zakładu społecznej służby zdrowia lub pomocy społecznej przez osobę, wobec której ciąży na niej ustawowy obowiązek alimentacyjny, dąży do ustalenia, że należność tej państwowej jednostki administracyjnej z tytułu opłat nie istnieje bądź istnieje w niższej wysokości, to drogę do dochodzenia takiego ustalenia otwiera dla niej

Orzeczenie
06.05.1969

Dopuszczenie i tolerowanie eksploatacji przez pracowników niesprawnego wodnego środka lokomocji (łódki) stanowi naruszenie istotnych obowiązków pracodawcy w zakresie bhp i uzasadnia w myśl art. 24 dekretu o p.z.e. jego odpowiedzialność za szkodę na zdrowiu lub życiu pracownika pozostającą w związku z tym zaniedbaniem.

Orzeczenie
28.04.1969

Jakkolwiek przy tzw. konkursie zamkniętym, w którym bierze udział imiennie określona liczba zaproszonych uczestników i który nie został podany do wiadomości publicznej za pośrednictwem prasy, radia czy innych ogólnie dostępnych środków informacji, nie ma sensu stricto publicznego przyrzeczenia nagrody konkursowej, nie mniej przepisy art. 104-106 k.z. /art.919-921 k.c./ mają w tym wypadku zastosowanie

Orzeczenie
28.04.1969

Skarbowi Państwa jako stronie procesu cywilnego zwraca się koszty w wysokości należnej według przepisów o wynagrodzeniu adwokata w wypadku, gdy jest on reprezentowany przez radcę prawnego ustanowionego na podstawie obowiązujących przepisów prawa dla państwowej jednostki organizacyjnej, z której działalnością wiąże się dochodzone roszczenie, albo dla jej organu nadrzędnego.

Orzeczenie
25.04.1969

Prawo autorskie do utworu przeznaczonego do instruowania w dziedzinie gospodarczej przysługuje tej jednostce gospodarki uspołecznionej, na której zamówienie utwór wykonano. Zgodnie więc z art. 12 § 1 pkt 3 prawa autorskiego majątkowe prawa autorskie do takiego utworu przysługują tej jednostce, a nie twórcom, którzy jednak zachowują prawo do ochrony autorskich dóbr osobistych.

Orzeczenie
24.04.1969

Przewidziana w art. 212 § 3 k.c. możliwość rozkładania na raty tylko dopłat i spłat nie wyłącza możliwości rozkładania na raty na zasadach ogólnych (art. 320 k.p.c.) innych należności zasądzanych w orzeczeniach działowych (art. 618 § 1 i 686 k.p.c.).

Orzeczenie
24.04.1969

Jeżeli zarządca nieruchomości, obowiązany z mocy art. 4 ust. I ustawy z 22.IV.1959 r. (Dz. U. Nr 27, poz. 167) do utrzymania czystości i porządku na terenie nieruchomości położonej w mieście lub osiedlu, zawrze umowę z przedsiębiorstwem (zakładem) oczyszczania miasta na odpłatne wykonywanie części lub nawet wszystkich tych obowiązków, nie jest on zwolniony od odpowiedzialności wobec osoby poszkodowanej

Orzeczenie
17.04.1969

Uchwała składu 7 sędziów Sądu Najwyższego z dnia 28.V.7.VI.1962 r. I CO 11/62, według której po dniu wejścia w życie dekretu o przeprowadzeniu reformy rolnej nie można nabyć własności gruntów przeznaczonych na cele tej reformy przez zasiedzenie, odnosi się do wszystkich spraw dotyczących stwierdzenia prawa własności nieruchomości rolnej przeznaczonej na cele reformy rolnej przez zasiedzenie bez względu

Orzeczenie
16.04.1969

Żądanie zmiany lub zniszczenia poufnej i szkodliwej opinii o pracowniku jest objęte przepisem art. 111 § 1 pkt 3 k.p.c., wobec czego korzysta z ustawowego zwolnienia od kosztów sądowych.

Orzeczenie
10.04.1969

Okoliczność, że w akcie urodzenia dziecka figuruje nazwisko innego mężczyzny niż mąż matki, nie czyni bezprzedmiotowym wniesienie powództwa o zaprzeczenie ojcostwa przez męża matki, gdyż w wyniku sporządzenia takiego aktu urodzenia domniemanie prawne z art. 62 § 1 k.r.o. nie zostało obalone. Termin do wniesienia powództwa o zaprzeczenie ojcostwa przez dziecko (art. 70 § 1 k.r.o.) kończy swój bieg po

Orzeczenie
03.04.1969

Przy ocenie, czy kierownik przedsiębiorstwa uspołecznionego, instytucji lub urzędu dopuścił się ciężkiego naruszenia obowiązków, pracowniczych, należy mu stawiać wyższe niż szeregowym pracownikom wymagania w zakresie stosunku do pracy, własności społecznej i ogólnych zasad współżycia.

Orzeczenie
25.03.1969

Na podstawie art. 509 k.c. strony mogą ograniczyć uprawnienie do przeniesienia wierzytelności na osobę trzecią przez uzależnienie od spełnienia określonych warunków. Jeżeli zatem regulaminy Powszechnej Kasy Oszczędności, stanowiące integralną część umowy rachunku bankowego, uzależniają przeniesienia wierzytelności od zachowania określonej formy, to brak tej formy powoduje bezskuteczność przelewu /art

Orzeczenie
24.03.1969

Sprzeczność nawet co do istotnych okoliczności zachodząca między zeznaniami stron, jeżeli jednej stronie sąd dał wiarę, a zeznanie drugiej uznał za niewiarygodne, sama przez się nie przesądza jeszcze o tym, że strona, której zeznaniu odmówiono wiary, dopuściła się czynu niedozwolonego, polegającego na złożeniu świadomie fałszywego zeznania. Do wysnucia takiego wniosku byłoby konieczne ustalenie za

Orzeczenie
21.03.1969

Jeżeli określona część uzasadnienia orzeczenia jest w danej sprawie zbędna, a merytorycznie wadliwa i może wywołać ujemne reperkusje w innych sprawach toczących się między tymi samymi stronami (bądź w postaci sugerowania sądu w innej sprawie co do sposobu rozstrzygnięcia, bądź przez powstanie sprzecznych rozstrzygnięć w tej samej materii), to uzasadnienie takie narusza powagę wymiaru sprawiedliwości

Orzeczenie
20.03.1969

Przepis art. 376 prawa o sądach ubezpieczeń społecznych nie daje podstawy do zaskarżenia rewizją nadzwyczajną prawomocnego orzeczenia zakładowej (terenowej) komisji rozjemczej wydanego na podstawie art. 16 ust. 3 ustawy z dnia 23 stycznia 1968 r. o świadczeniach pieniężnych przysługujących w razie wypadków przy pracy (Dz. U. Nr 3, poz. 8)".

Orzeczenie
19.03.1969

1. Przewidziana w § 2 art. 97 k.p.c. sankcja pominięcia czynności osoby nie umocowanej nie powoduje tzw. upadku postępowania, lecz tylko to, że dalsze postępowanie toczy się z udziałem samej strony lub jej pełnomocnika już należycie umocowanego, jeśli strona go ustanowi. 2. Gdy brak należytego umocowania pełnomocnika strony doprowadza do nieważności postępowania (art. 369 pkt. 2 k.p.c.), to dalsze

Orzeczenie
14.03.1969

Przepis art. 117 prawa wynalazczego odnosi się tylko do zawieranych umów o przeniesienie prawa własności albo o ustanowienie prawa stosowania wynalazku lub wzoru użytkowego, a nie do wypadków naruszenia prawa wyłączności właściciela patentu bądź autora wzoru użytkowego, których następstwa normują art. 56 i 82 prawa wynalazczego. Na podstawie wymienionych ostatnio przepisów odpowiedzialność winnego

Orzeczenie
12.03.1969

Art. 3 ust. 4 dekretu z dnia 18 stycznia 1956 r. o ograniczeniu dopuszczalności rozwiązywania umów o pracę bez wypowiedzenia oraz o zabezpieczeniu ciągłości pracy (Dz. U. Nr 2, poz. 11 z późn. zmianami) nie stwarza dla pracownika roszczeń, których mógłby skutecznie poszukiwać przed sądem lub komisją rozjemczą".

Orzeczenie
12.03.1969

Pracodawca, który zatrudnia pracownika poza normalnymi godzinami pracy, obowiązany jest za tę pracę płacić wynagrodzenie według zasad przewidzianych w art. 16 ustawy z dnia 18 grudnia 1919 r. o czasie pracy w przemyśle i handlu, chyba że jest ona wykonywana na podstawie odrębnej umowy, obejmującej rodzajowo zupełnie inne czynności".

Orzeczenie
07.03.1969

1. Dla odrzucenia wyłącznej winy poszkodowanego w wypadku samochodowym nie jest konieczne stwierdzenie, że do wypadku doszło z winy kierowcy, gdyż wystarczy stwierdzenie, że jedną z przyczyn wypadku było jakiekolwiek inne zdarzenie, które nie może być przypisane poszkodowanemu ani osobie trzeciej, za którą samoistny posiadacz samochodu nie odpowiada. 2. Jeżeli wezwanie osoby do udziału w sprawie w